Dous estudos sobre a utilización de servizos sanitarios desmontan a teoría que achaca aos estranxeiros o colapso de determinadas prestacións sanitarias. Así, e segundo estes traballos, os inmigrantes usan a sanidade pública menos que os españois e de forma distinta. Con todo, os informes si recoñecen que a desinformación e as súas circunstancias sociolaborais fanlles abusar das urxencias hospitalarias como substituto da consulta ao especialista.
Promovidos pola Fundación Ciencias da Saúde e a Fundación Pfizer, estes dous traballos chegan por separado á mesma conclusión. “A poboación inmigrante en España utiliza os servizos sanitarios con menor frecuencia que a autóctona, do mesmo xeito que noutros países”, sinalou Enrique Rexedor, profesor de Medicamento Preventivo da Universidade Complutense de Madrid, participante no primeiro dos estudos. No entanto, as consultas ao médico especialista si reflicten maiores diferenzas. Desta forma, o 58% dos españois acudiu aos servizos dun especialista no último ano, fronte ao 39% dos inmigrantes, case 20 puntos de diferenza, segundo a enquisa realizada en maio pola Fundación Pfizer, algo no que tamén coincide o outro traballo.
Partindo de datos dos últimos días en Madrid e Barcelona, entre un 8,5% e un 8,9% de nacionais visitaron a algún especialista, mentres que os estranxeiros acudiron en proporción menor, entre o 4,7% e o 5,7%. O mesmo sucede cos demais servizos médicos. Á atención primaria, o servizo máis demandado, os españois recorreron nun 80,2% fronte ao 77,1% dos inmigrantes, e tamén superaron a estes en urxencias de atención primaria, 32,8% e 32,4%, respectivamente. Ademais, os estranxeiros solicitan menos servizos e probas preventivas, como a mamografía e a citología, aínda que acoden máis aos servizos de ginecología, obstetricia e pediatría, porque teñen máis fillos.
Urxencias
A sondaxe de Pfizer reflicte que as urxencias hospitalarias son una excepción a esa tendencia. Por aí pasan, en proporción, moitos máis inmigrantes que españois, un 41,2% fronte ao 25,3%. A enquisa de Ciencias da Saúde coincide e cita o elevado número de latinoamericanos, sobre todo, que recorren a esta vía. En todas as cidades avaliadas, a porcentaxe de inmigrantes é superior ao de nacionais. En Barcelona, un 35% de estranxeiros, catro puntos máis; en Madrid, un 17% fronte ao 15,7% de españois, e en Valencia, un 30% de foráneos por un 27,5% de autóctonos. A desinformación e o problema de horarios son as principais causas deste comportamento.
A pesar diso, españois e estranxeiros teñen boa opinión xeral sobre a sanidade española, cualificada cun 6,1, que chega ao 6,7 entre a comunidade inmigrante, sendo o servizo máis apreciado a atención primaria. Entre os nacionais valórase sobre todo o acceso aos medicamentos e a profesionalidade dos médicos, mentres que os estranxeiros aprecian as instalacións sanitarias e os recursos ao servizo da saúde.
