Osteoporose quere dicir ósos porosos e é a enfermidade metabólica ósea máis frecuente. A pesar de que se considera un trastorno característico da muller, sobre todo tras a menopausa, os casos de perda de masa ósea co consecuente risco de fracturas están a aumentar entre os homes a medida que envellece a poboación dos países desenvolvidos.
A medida que aumenta a idade, os ósos son cada vez máis fráxiles e iso dá lugar a un maior risco de fractura, especialmente na columna vertebral e na cadeira, ademais de en a boneca, a pelvis e o antebrazo. Aínda que antes non tiña tratamento, na actualidade, sobre todo nas mulleres, está a diagnosticarse con densitometría ósea e tratando oralmente, con resultados favorables nunha porcentaxe considerable de casos, cuns compostos chamados bifosfonatos que retardan a perda de óso.
Sen diagnóstico nin tratamento
Con todo, non existen apenas datos sobre a conveniencia de realizar sistematicamente o diagnóstico e tratamento nos homes a partir de certa idade, o que deriva en que apenas se fai. Isto sucede a pesar de que se estima que un terzo das fracturas de cadeira danse en homes e que son igual de graves que nas mulleres, e que os homes de 60 anos teñen actualmente un 29% de probabilidade de sufrir polo menos unha fractura do tipo que sexa, derivada da osteoporose, durante o resto da súa vida.
Mentres que a Sociedade Internacional de Densitometría Clínica aconsellou realizar a proba diagnóstica en todos os homes maiores de 70 anos, os expertos sanitarios de EEUU e Canadá, dous dos países máis avanzados no estudo deste problema sanitario, non fixeron recomendacións neste sentido. Demostrouse que a relación custo beneficio é positiva no caso de mulleres maiores de 65 anos, pero o número de casos e de fracturas é moito menor nos homes que nas mulleres e os homes, ademais, adoitan falecer a menor idade que as mulleres.
Os homes de 60 anos teñen un 29% de probabilidade de sufrir polo menos unha fractura derivada da osteoporose durante o resto da súa vida
Para pór un pouco de orde neste tema realizouse un gran estudo para pescudar a relación entre custo e beneficio do tratamento preventivo da osteoporose en homes maiores de 65 anos. No estudo, publicado na revista Journal of the American Medical Association, JAMA, defínese como tratamento o diagnóstico e a terapia con bifosfonatos durante cinco anos máis o seguimento durante outro cinco anos.
Prevención masculina
Os homes incluídos no estudo, baseado en simulacións con datos de diversas fontes, dividíronse por segmentos de idade, de cinco en cinco anos, desde os 65 aos 85 anos e tamén entre aqueles que tiveran algunha fractura previa e os que non a tiveron. Os datos indicaron que un 7,6% dos homes de 65 anos ten osteoporoses na cabeza do fémur (cadeira) e que esta porcentaxe se eleva ata o 17,6% á idade de 85 anos. No subgrupo de fractura previa antes dos 65 anos estas porcentaxes duplícanse, o que podería indicar que se debería intervir médicamente antes desa idade.
A pesar do elevado custo actual dos medicamentos utilizados na terapia, custo que non é igual en todos os países, os investigadores acharon que resulta conveniente, desde o punto de vista económico, o tratamento preventivo, especialmente entre os homes de máis de 65 anos con fractura clínica previa e entre os máis de 80 anos sen fractura previa. O estudo revelou que o tratamento completo conseguiu unha redución modesta das fracturas clínicas, nunhas porcentaxes que oscilaron entre o 2,1% e o 4,5% segundo os grupos.
Outros estudos tentan actualmente achar a mellor pauta de tratamento con bifosfonatos, xa que parece que con cinco anos de tratamento mantéñense os beneficios durante máis anos, pero aínda non se coñecen ben estes prazos.
Aínda sen terminar está o estudo que leva a cabo en homes para verificar a seguridade e eficacia dun tratamento para a osteoporose que se administra unha soa vez ao ano, mediante unha perfusión de 15 minutos. O estudo en máis de 7.700 mulleres de entre 65 e 89 anos de 27 países, durante tres anos, indicou unha redución do 70% nas fracturas vertebrais e do 41% nas fracturas de cadeira, resultados moito máis favorables que cos bifosfonatos orais.
Con todo, observáronse algúns casos de trastornos cardíacos entre as mulleres tratadas, polo que se están levando a cabo novos estudos de seguridade. Tras este primeiro resultado, o medicamento, fabricado pola empresa Novartis, foi aprobado o pasado 30 de agosto pola axencia estadounidense Food and Drug Administration (FDA) para o seu uso nese país en forma de inxección e baixo o nome Reclast. En Europa o Comité de Medicamentos para Uso Humano recomendou tamén este verán a aprobación deste fármaco, co nome Aclasta, e aínda non hai decisión final.
