
Paira a maioría das persoas, a hepatite C carece de síntomas e só faise evidente cando se produce dano hepático. Paira outras, no entanto, pódese manifestar a través de síntomas como cansazo, dor muscular ou estomacal, febre, perda de apetito ou diarrea. España é líder na loita mundial contra este virus, que afecta a uns 71 millóns de persoas en todo o planeta. Con todo, una pronta erradicación é posible. Con motivo do Día Internacional da Hepatite C, celebrado o pasado 1 de outubro, e paira falar desta infección, os seus síntomas e formas de contaxio, falamos con Mariano Gómez Rubio, profesor de Medicamento na Universidade Europea e especialista en aparello dixestivo.
A hepatite C segue sendo un problema de saúde pública que afecta a uns 71 millóns de persoas no mundo e 5,6 millóns en Europa. En España estímase que entre 70.000 e 80.000 persoas están infectadas por este virus. Houbo un gran avance no tratamento da enfermidade, pero aínda hai numerosas cuestións pendentes.
En 2016, a OMS estableceu a súa primeira estratexia a nivel mundial paira a erradicación da hepatite C. En España, o Ministerio de Sanidade elaborou en 2015 o ‘Plan Estratéxico paira a abordaxe da hepatite C no Sistema Nacional de Saúde’, que incluía entre os seus obxectivos o estudo da frecuencia desta enfermidade e o establecemento dunha estratexia de tratamento. Desde entón, máis de 130.000 pacientes foron tratados. E máis recentemente, desde finais de 2018, algunhas comunidades autónomas han comezado a implantar plans globais de screening, consistentes en estudar a toda a poboación paira identificar ás persoas infectadas e que así poidan ser tratadas.
No caso de que se realizase o screening de toda a poboación, probablemente sería posible a completa erradicación da hepatite C en España antes de 2025.
A hepatite C é una das causas máis importantes de cirrosis hepática e cancro de fígado, responsables á súa vez duns dous millóns de mortes anuais en todo o mundo. A cirrosis hepática, en concreto, está entre as 20 principais causas de morte e discapacidade.
A hepatite C é una enfermidade causada pola infección dun virus. Na actualidade, nos países con alto nivel de vida, a vía principal de contaxio é o emprego de drogas inxectadas cando se comparte material inyectable. Outros fluídos corporais, como o seme e a saliva, son infecciosos e tamén é posible —aínda que relativamente infrecuente— a transmisión de nai a fillo. E previamente ao descubrimento do virus da hepatite C, que tivo lugar en 1989, podíase transmitir por transfusións de sangue.
Nos países desenvolvidos, o maior risco de contaxio téñeno os usuarios de drogas inyectables e os homes que manteñen relacións sexuais con outros homes sen a protección do preservativo.
Os novos tratamentos paira a hepatite C, que apareceron nos últimos anos, son os antivirais de acción directa. Constituíron una revolución terapéutica ao conseguir eficacias próximas ao 100 %, administrándose por vía oral e con escasos efectos secundarios.
Uno dos problemas deste tipo de tratamento é a accesibilidade, debido ao seu elevado custo. Iso limita a súa ampla utilización nos países subdesarrollados ou naqueles en vías de desenvolvemento. Pola contra, nos países occidentais existe una ampla dispoñibilidade e, por exemplo, en España o sistema sanitario público permite a súa administración a todos os pacientes. Con todo, paira determinados grupos, como os usuarios de drogas inxectadas e os inmigrantes, o acceso ao tratamento é limitado.
A hepatite C ocasiona una infección crónica que, na maior parte dos pacientes e en ausencia de tratamento, dura toda a vida. Una parte importante destes enfermos poden evolucionar cara á cirrosis hepática e o cancro hepático.