A pesar da súa rixidez e resistencia, os ósos do corpo son extremadamente sensibles. En ocasións, un sobreesfuerzo físico, un golpe moi forte ou a repetición constante de impactos sobre o chan, como sucede no caso do running, poden danar a zona interior do óso. Cando isto ocorre, o organismo reséntese mediante unha inflamación moi dolorosa e aguda, que necesita repouso, paciencia e tempo ata que desaparece. Así é a edema óseo, una lesión que, se non se trata a tempo, pode provocar una fractura. Una alimentación sa e equilibrada axuda a previr esta doenza, común entre moitos corredores e deportistas.
Que un edema óseo?
Consiste na inflamación da parte medular do óso, coñecida como óso esponjoso. Do mesmo xeito que sucede con calquera outro tecido cando sofre una contusión, este se inflama e doe. No caso da edema óseo, a súa orixe está nunha desestruturación do sistema de trabéculas do óso, que se pode producir por un gran traumatismo, sobrecarga física, un golpe ou una caída, pero tamén por microtraumatismos (impactos repetitivos), que xeran una acumulación do líquido inflamatorio.
É o que pasa, por exemplo, durante unha carreira ou en camiñadas de certa esixencia. “A suma de moitos destes pequenos impactos no corpo podería causar unha edema óseo, e si estes proseguisen, a edema poderíase converter nunha factura por tensión”, explica o cirurxián podólogo Álvaro Iborra. A columna e o pescozo do fémur, na zona próxima á articulación da cadeira, son as partes do organismo máis expostas a padecer esta doenza.
Cales son os seus síntomas?
A dor aguda e localizada no óso é o seu síntoma máis característico. Empeora cando hai actividade física, xa que o tecido está inflamado, e diminúe co repouso. Cando o paciente descansa, o seu sistema trabecular óseo se desinflama e a dor remite. “No caso do pé, o óso do calcáneo é moi propenso a desenvolver edemas óseos vos. É importante non confundir estes síntomas cos da fascitis plantar, que é unha dor matutina que mellora coa carreira e empeora tras o repouso”, prosegue o doutor Iborra. Paira diagnosticar unha edema óseo, é necesario realizar una resonancia magnética, xa que a radiografía é insuficiente.
Causas dun edema óseo
Son múltiples e, en ocasións, descoñecidas. A causa máis común son os traumatismos ou microtraumatismos, que á súa vez poden verse favorecidos por unha alteración do metabolismo óseo, tiroides, falta de vitamina D, calcio, déficit de densidade ósea (osteoporose) ou outras enfermidades endocrinas. No caso do pé, a edema óseo diagnostícase con frecuencia en corredores de longa distancia e en mulleres con osteoporoses.
Alimentos que poden axudarche
Imaxe: picjumbo_com
É importante seguir una dieta equilibrada en proteínas, vitaminas e minerais. Por iso aconséllase consumir alimentos que conteñan vitaminas C, D e E, selenio, zinc, cobre, manganeso e ácidos grasos poliinsaturados. Entre os máis recomendables destacan os seguintes:
- Froitos secos e sementes como sésamo, pipas, piñones, améndoas, noces, avellanas, pistachos, cacahuetes.
- Legumes, en especial a soia.
- Cereais integrais, como trigo, arroz integral, avena e quinoa.
- Verduras de folla verde: acelgas, espinacas, brócoli.
- Froitas secas, como higos e dátiles.
- Peixes, aves e carnes magras.
- Verduras e hortalizas como cebolas, allos, allos porros, col, coliflor e lombarda.
- Aceite de oliva.
Tamén beneficia tomar o sol. “Abonda con que os raios solares bañen a cara ou os brazos para que se estimule o metabolismo da vitamina D, C e o calcio. E é recomendable facer exercicio moderado no caso das mulleres en fase pre e posmenopáusica”, apunta Álvaro Iborra. En determinadas ocasións, deben inxerirse achegues extras de calcio, vitamina D e fármacos paira estimular a formación de óso (bifosfonatos, entre outros).
Tratamentos paira a edema óseo
O seu principal tratamento é o repouso, xa que desta maneira evitaremos que acabe nunha lesión de maior gravidade. E, polo xeral, alárgase entre catro e seis semanas. Durante este tempo, convén manter en movemento tanto a musculatura como as articulacións con exercicios en piscina ou de descarga de toda a perna.
Así mesmo, desde o inicio da rehabilitación é importante someterse a magnetoterapia , pois os campos magnéticos van favorecer á recuperación, reabsorción e cicatrización do óso. Tamén se recomenda inxerir vitamina D, calcio e vitamina C. Ademais, a infiltración de células nai axuda a acurtar a recuperación.
Una vez superado o repouso, chega o momento dos exercicios en carga de maneira progresiva ata que o óso estea de novo en perfectas condicións.
