A Comisión Nacional de Reprodución Humana Asistida empezou onte a revisar 24 solicitudes doutras tantas familias para acollerse ao diagnóstico preimplantacional con fins terapéuticos para terceiros. Esta técnica permite concibir un fillo san que poida actuar como doante de células de cordón umbilical para un irmán gravemente enfermo e, desta forma, salvarlle a vida.
De momento só oito pasaron a primeira criba dos expertos e do Ministerio de Sanidade. Segundo o procedemento legal, a documentación sobre estes casos será remitida á Organización Nacional de Transplantes (ONT) para que se pronuncie sobre a conveniencia ou non de recorrer, en cada caso, a esta vía extraordinaria. Co informe da ONT na man, a Comisión ditará o informe final e remitirao á comunidade autónoma correspondente, que será quen dea a autorización final.
As 16 solicitudes restantes non presentaran toda a información pertinente e a Comisión requiriu aos solicitantes detalles adicionais. En cinco destes 16 casos só consta o nome dos proxenitores e o do paciente afectado pola enfermidade que se trata de evitar, ademais do nome desta. No resto non hai indicación para as prácticas solicitadas por parte de ningún servizo médico especializado.
Ademais, nalgúns destes 11 casos citados non hai precedente algún no mundo sobre a aplicación das técnicas de diagnóstico preimplantacional ao tratamento das enfermidades declaradas, e noutro dos casos a petición que se cursou correspóndese cunha enfermidade que remite e a solicitude débese ao desexo dos proxenitores de dispor dun doante emparentado en caso de recaída.
Embrión san
Cando finalmente se autoricen, será a primeira vez que en España se utilice a selección xenética de embrións para curar a terceiros. Esta técnica leva 16 anos empregándose no mundo para evitar a transmisión de enfermidades familiares ou o nacemento de nenos con anomalías congénitas. Aínda que sempre co obxectivo de elixir un embrión san, nunca para buscar un beneficio para outra persoa.
En países como EE.UU., Bélxica ou Gran Bretaña sempre foi un tratamento legal. Ata alí peregrinaban familias españolas para someterse a un complexo e custoso tratamento que obriga aos pais a ter un neno por fecundación “in vitro” -haxa ou non problemas de fertilidade- e a refugar outros embrións sans, o que espertou moitos receos éticos.
As familias afectadas ven na selección xenética unha nova oportunidade para tratar aos seus fillos con leucemias, talasemia e outras graves enfermidades do sangue. Do bebé seleccionado consérvanse as células de cordón umbilical que servirán para un posterior transplante que permita curar ao irmán enfermo.