Una lei outorgará ao paciente o dereito a decidir sobre cuestións que afectan á súa saúde

• Autor: Por mediatrader
• Data de publicación: Mércores, 05deXuñode2002

A Proposición de Lei sobre os dereitos de información concernentes á saúde e á autonomía do paciente e a documentación clínica recibirá a próxima semana o visto e prace da Comisión de Sanidade do Congreso, informaron fontes do Ministerio de Sanidade. Esta lei, segundo o informe do proxecto, será de carácter básico e entre outros aspectos outorga ao paciente o dereito a negarse a recibir o tratamento indicado.

Esta iniciativa, negociada en relatorio por todos os grupos integrantes desta comisión co obxecto da súa aprobación por consenso, parte dun texto proveniente do Senado e fai especial fincapé en reforzar a autonomía do paciente no seu dereito a decidir sobre cuestións que afectan á súa saúde e a decidir sobre o nivel de coidados que desexa recibir. Así, poderá impedir a prolongación artificial da súa vida cando se atope en situación terminal.

Con todo, o texto é moi rigoroso e non deixa aberta ningunha porta á eutanasia. De feito, a negativa ao tratamento debe constar por escrito e débese ater aos casos contemplados pola lei, a ética e a boa práctica médica. Ademais, en caso de non aceptar a aplicación do tratamento prescrito, o médico proporá ao paciente a firma da alta voluntaria e de non aceptala, a dirección do centro poderá dispor o alta forzosa nas condicións reguladas pola lei.

Información

Esta normativa tamén reforza o dereito do cidadán a recibir todo tipo de información sobre o seu estado de saúde e sobre a saúde da comunidade. Tamén terá dereito a non recibila, salvo que a información vaia en interese da súa propia saúde.

A partir de aí, deberase respectar a súa autonomía de decisión e toda actuación médica requirirá o seu previo consentimento, que deberá ser verbal salvo intervención cirúrxica, diagnósticos invasores e procedementos que impliquen riscos ou inconvenientes que repercutan na saúde do paciente. Entón será por escrito.

O consentimento farase por parte dun representante legal cando o paciente non sexa capaz de tomar decisións, estea incapacitado legalmente ou sexa menor de idade, salvo que teña dezaseis anos e estea emancipado.

Por outra banda, para salvagardar a reprocidad respecto da actuación do médico, a lei fixa o deber de todo paciente a facilitar os datos sobre o seu estado físico ou sobre a súa saúde “de maneira leal e verdadeira”, así como o de colaborar na súa obtención, especialmente cando sexan necesarios por razóns de interese público ou con motivo da asistencia sanitaria.

Vontade anticipada

Outra das novidades desta lei é o dereito a expresar a vontade anticipada ou instrucións previas por parte dunha persoa “maior de idade, capaz e libre”, con obxecto de que se cumpran os seus desexos no momento no que chegue a situacións en cuxas circunstancias non sexa capaz de expresalos. Estas instrucións poderán ser sobre os coidados e o tratamento da súa saúde ou, unha vez chegado o falecemento, sobre o destino do seu corpo ou dos órganos.

O texto da lei tamén se centra na historia clínica, definíndoa e desenvolvendo o dereito á confidencialidade, garantías de calidade e adecuación da súa información, de face a proxectos como o cartón sanitario, que poderá incluír todos estes datos nun “chip”.

Ademais, Sanidade, en coordinación coas comunidades autónomas, promoverá a implantación dun sistema que posibilite o uso das historias clínicas polos centros asistenciais, para evitar que os atendidos en diversos centros sométanse a exploracións e procedementos de innecesaria repetición.