Paira moitas persoas o domingo é un día aciago. Conforme avanza a xornada, e sobre todo durante o transcorrer de tárdea, comezan a sufrir tensión, ansiedade e nerviosismo. Tamén padecen dores de estómago, cabeza e mesmo taquicardias.
O motivo deste variado conxunto de síntomas, tantos físicos como psíquicos, chámase luns. O pánico ao primeiro día da semana denomínase tecnicamente deuterofobia. En case a totalidade dos casos está provocado pola volta á rutina laboral. Ter un traballo desmotivador ou aburrido, sufrir a un xefe demasiado esixente ou lidar cuns compañeiros pouco agradables son algunhas das causas desta negación a regresar á actividade.
Acabar coa fobia aos luns é relativamente sinxelo, pero debemos ser proactivos. O primeiro paso, como en moitas outras cousas, é recoñecer que algo non marcha como debe. Logo teremos que pór en práctica algunha que outra estratexia paira recuperar a motivación (e a ilusión) polo primeiro día da semana.
Se non notamos avances significativos nun tempo prudencial, haberá que acudir a un especialista para que nos axude coa terapia adecuada. Aínda que non o notemos, moitas veces a deuterofobia vén acompañada doutras patoloxías algo máis complexas de solucionar sen o tratamento adecuado. Neste artigo explicámosche como detectar os síntomas asociados á fobia aos luns, que medidas tomar paira atallala e cando debemos pedir consulta médica.
Que é a deuterofobia?
Practicamente a ninguén lle gustan os luns. A diferenza do sábado ou do venres —que anuncian tempo de lecer e máis horas de soño—, os luns son sinónimo de volta á rutina e aos pouco queridos madrugones.
Con todo, paira moitas persoas o arranque da semana faise máis costa arriba que paira outras. A noite do domingo comezan a manifestar todo tipo de síntomas provocados pola proximidade do luns. Volver ao traballo prodúcelles pánico: padecen o que se denomina deuterofobia.
Deuterofobia provén de “ deutera ”, que significa luns en grego. “Poderíase definir como un malestar por ir traballar os luns, un sentimento de preguiza, de hastío de comezar a semana laboral” , explica Elena Daprá, psicóloga clínica, experta en coaching e vogal da Sección de Psicoloxía do Traballo, Organizacións e Recursos Humanos do Colexio Oficial da Psicoloxía de Madrid.
Segundo un informe da consultora arxentina Bayton, o luns provoca desgano entre a poboación. Sete de cada dez entrevistados indicaron que este día lles daba máis preguiza do normal. Tanto é así que crece a demanda de atención médica e rexístrase un maior ausentismo laboral. O estudo cifra este aumento nun 35 % respecto ao resto de xornadas da semana. “A deuterofobia ten que ver coa saúde laboral”, opina a especialista.
Que provoca esta fobia?
As causas deste medo patolóxico aos luns son moi variadas, pero teñen algo en común: o malestar que sufrimos no traballo . Así o explica Daprá: “Hai moitísima xente que está moi aburrida; está pouco motivada. A motivación é una das condicións básicas paira levantarche o luns. O non ter unhas condicións laborais óptimas tamén favorece que o domingo sintas que non queres ir traballar. Un mal clima laboral ou ter un xefe insoportable tampouco axuda”.
A ausencia de vínculos afectivos co traballo (que non nos guste), o que sexa un emprego que nos absorba a vida ou que sexa moi repetitivo e aburrido son outros dos motivos esgrimidos por Daprá paira sufrir deuterofobia. “Ao final son todo causas que teñen que ver con como é ese traballo ou como mo tomo eu, como o vivo”, puntualiza a terapeuta.
Daprá cre que desde a pandemia todo radicalizouse e polarizado. “Estas polarizaciones provocaron que a xente aguante menos, teña menos paciencia, estea máis irascible . Se a persoa xa arrastraba un traballo que non lle enchía, sufrir o confinamento e experimentar o teletrabajo serviron paira evidenciar esta fobia aos luns”, matiza a experta.
Cales son os síntomas da deuterofobia?
Hai una serie de síntomas inequívocos que evidencian que podemos padecer fobia aos luns. Algúns son leves. “A persoa refire pesadelos a noite do domingo ao luns, dificultade paira levantar, sudoración nocturna , ansiedade xusto antes de deitar ou pola mañá do luns ”, sintetiza Daprá.
Outras manifestacións son algo máis graves. “Nos casos extremos aprécianse taquicardias, sensación de dor e baleiro no estómago ”, indica a especialista.
Cando deberiamos consultar cun terapeuta? A psicóloga teno claro: “Se estes síntomas ocorren de maneira insistente todos os domingos. Hai que ter en conta que a deuterofobia, lonxe de estabilizar ou desaparecer, adoita ir a máis co paso do tempo”.
Estratexias paira tratar a deuterofobia
Paira Daprá, acabar coa deuterofobia require que a persoa colabore activamente. O primeiro é planificar una experiencia agradable paira os luns , “así compensaremos esa ‘mala experiencia’ de ir traballar”. Pero non vale calquera actividade. “Ten que ser algo que nos apeteza , como ir xogar ao pádel ao acabar a xornada laboral, si é que nos apaixona este deporte”. A actividade non ten porqué ser tras o traballo. “Podemos darnos o capricho de ir tomar un café a un sitio especial antes de iniciar a xornada, por exemplo. Ou escoitar música; a música cambia bastante o estado de ánimo ”, suxire.
Tamén é importante realizar actividades de desconexión, como ir ximnasio ou quedar cos amigos. “Son ferramentas para que a persoa evádase e salga dese luns fatídico”, considera a doutora. “Apoiar na familia e nos amigos é tamén importante. Os luns deberiamos cear con eles”, afirma Daprá.
Cando consultar a un especialista
Se pondo en práctica estas estratexias non é suficiente , chega o momento de ir a un terapeuta. “Se estamos ante unha fobia, o tratamento é bastante rápido. Son medos irracionais e, una vez que se traballan os parámetros ‘penso, sento e fago’, as persoas comezan a racionalizar o seu problema”, explica a psicóloga.
Con todo, o máis frecuente é que a deuterofobia vinga acompañada de máis cousas. “Ansiedade, medo ao virus , un trastorno obsesivo compulsivo… A xente que chega ao especialista realmente non ten claro o que lle pasa”, conclúe Daprá. Razón de máis paira acudir a un terapeuta se o luns provócanos tanto desasosego vital.
