Desde hai anos investíganse procedementos e métodos que permitan aos astronautas producir alimentos en órbita. O cultivo espacial de plantas perfílase como unha fórmula para que as tripulacións poidan reducir a cantidade de alimentos que deben levar en cada misión e alongar a súa duración; pero tamén para estudar novas maneiras de fabricar alimentos en ambientes extremos. Unha das últimas indagacións é a presentada por un grupo de expertos do Servizo de Investigación Agrícola estadounidense (ARS), que enviou algas ao espazo para analizar os efectos deste medio sobre a fotosíntesis e o crecemento de plantas. O artigo explica os primeiros resultados do comportamento das algas en condicións de microgravedad e cales son os retos da produción de alimentos.
O cultivo de plantas no espazo achega numerosos beneficios. Por unha banda, proporciona cambio climático sobre a produtividade agraria. Nos últimos anos, secas, inundacións e perdas de colleitas comprometen o acceso aos alimentos para unha gran parte da poboación. Pero vai máis aló do simple abastecemento, porque tamén ten influencias negativas na calidade e inocuidad dos alimentos. Algúns estudos avalan o incremento da contaminación química e microbiológica debido ás variacións nas formas de produción agrícola.
Dentro deste contexto, o uso de novas tecnoloxías agrarias, que se adapten ás distintas circunstancias, é un factor crave para aumentar a produtividade agrícola e, por tanto, poder alimentar, de maneira segura, a toda a poboación. Investigacións como a que acaban de presentar agora os expertos do ARS son fundamentais, posto que a innovación tecnolóxica no ámbito da agricultura é moi grande. Por tanto, o reto de duplicar a produción de alimentos en todo o mundo consistirá en investir en ciencia e tecnoloxía.
Algunhas medidas iniciadas neste campo son a creación de variedades máis resistentes aos factores ambientais ou a modificación xenética, que poden converterse nunha gran aliada para deseñar plantas máis resistentes a pragas. Tamén é importante investigar no desenvolvemento de novas variedades de cultivo con maior rendemento, pero que necesiten menos auga ou fertilizantes.
