Nos últimos anos xeneralizouse o consumo de café en cápsulas monodosis. Esta maneira de tomar café resulta moi cómoda, xa que o produto xa vén dosificado. Ademais, o envasado protéxeo da luz e a humidade, o que garante o seu aroma e sabor. Pero de nada serven as cápsulas sen as cafeteras exprés, deseñadas para inxectar auga quente a presión á cápsula. A pesar das vantaxes, debe terse en conta, segundo un estudo realizado por expertos valencianos, que “o lugar onde se acumulan as cápsulas e parte da auga usada son un rico substrato para o crecemento bacteriano”. O artigo explica como reducir este risco e as particularidades hixiénicas doutras cafeteras.
O consumo de café viviu unha pequena revolución que deu como resultado as máquinas de café en cápsula, unha alternativa que permite dispor dun bo café de maneira rápida e cómoda, tanto en casa como na oficina. Só é necesario dispor dunha cafetera exprés, cápsulas e auga. Pero, cando foi a última vez que se limpou a bandexa onde caen as cápsulas de café usadas? Como con todo Pseudomonas. As bacterias poden propagarse a altas temperaturas e parece que a manipulación que fai o consumidor (mans sen lavar, por exemplo) poida influír na presenza de bacterias, xa que non hai evidencias de que estas estean no café antes de preparalo.
É un descubrimento que sorprende, se se ten en conta que a cafeína que contén o café, así como o té e algunhas bebidas gaseosas, ten propiedades antibacterianas. Segundo os investigadores, as bacterias empezan a crecer alí onde se acumulan as cápsulas utilizadas (bandexa de goteo) e esténdense ao resto da cafetera.
Os expertos sinalan, ademais, que un enjuague con auga non é suficiente para eliminar as bacterias. Por tanto, suxiren a necesidade de facer un lavado semanal con auga morna, xabón e unhas pingas de lejía para axudar a “diminuír a densidade bacteriana a valores moi baixos”.
E as outras cafeteras?
Noutro estudo realizado por NSF International, titulado ‘Os lugares con máis xermes no fogar‘ e publicado en 2011, os científicos detectaron tamén fermento e moho nas cafeteras formadas por unha xerra na que se deposita a auga. Segundo a investigación, este tipo de cafetera contiña máis xermes que os tiradores das portas do baño e os asentos do inodoro. Os expertos da Universidade de Arizona (EE.UU.), responsables deste informe, destacaban entón que a auga quente empregada para elaborar o café non era suficiente para eliminar posibles bacterias. Unha das formas de previr riscos, admitían, é limpar e desinfectar cada día (se o seu uso é diario) a cafetera, prestando especial atención á tapa, a xerra e o filtro.
A cafetera italiana ou de presión consiste en dous corpos que se enroscan na parte central, na que se atopa o depósito para o café moído. Na parte inferior está a auga, que é a que se pon en contacto cunha fonte de calor ata que chega a ebulición. Tamén en 2011, un estudo elaborado por expertos da Universidade de Ljubljana (Eslovenia) e publicado na revista británica Fungal Biology, detectaba en cafeteras e lavalouzas Exophiala dermatiditis e E. phaemuriformis, dous fungos que demostraron ter unha resistencia inusual á calor e que poden transmitirse a través das fontes de auga. A primeira ollada, teñen a aparencia dun moho negro e proliferan en combinación con deterxentes nos caixóns do xabón e os selos de goma. Para evitar que bacterias e moho crezan nas zonas escuras e húmidas das cafeteras, é importante lavalas despois de cada uso, dando especial importancia ás áreas de máis difícil acceso.
