Como obteñen as granxas o selo Welfair de benestar animal

• Autor: Por María Huidobro
• Data de publicación: Sábado, 22deFebreirode2020

Imaxe: Alexas_Fotos

Desde hai uns meses, o selo Benestar Animal Certificado Welfair empeza a lucir nas etiquetas de moitos produtos cárnicos que atopamos nos lineais frigoríficos dos supermercados. Esta certificación independente achega ao consumidor a confianza en que o alimento elixido procede dun animal que foi criado e sacrificado de maneira respectuosa co seu benestar. Nas seguintes liñas vemos que observa en granxas e matadoiros o persoal das entidades certificadoras para que obteñan este selo en benestar animal.

Observación na granxa

Quen leva a cabo a observación? As medicións son realizadas por persoal das entidades certificadoras, como Aenor ou Certicar, formado polo Instituto de Investigación e Tecnoloxía Agroalimentarias (IRTA).

Cantas cabezas revisan? Se nas granxas hai menos de 10 animais, se auditan todos os exemplares. E se hai máis de 10, faise unha mostraxe proporcional do total de animais.

Cantas horas dedican á observación?

• Vacún: entre 3 e 6.
• Porcino: entre 3 e 7.
• Avícola: entre 2 e 4.
• Coello: entre 3 e 4.

Con canta frecuencia fanse estas revisións? Unha visita anual dos inspectores, como mínimo.

Espazo para o aloxamento

Vixían os seguintes aspectos:

• Confort na zona de descanso: espazo para tombarse, tempo para facelo, estado e calidade da cama.
• Confort de limpeza.
• Confort térmico.
• Facilidade de movemento..
• Posibles problemas. Valórase o acceso libre a pastos, un aspecto complicado en España. As condicións varían en función da climatoloxía. 

Estado sanitario

Vixían estes puntos:

• Sen lesións: cojeras, manchas, feridas, erosións, zonas sen pelo…
• Ausencia de enfermidade: tose, mucosidades, doenzas oculares (legañas), respiración normal ou acelerada, diarreas, abdome inchado, taxa de mortalidade…
• Ausencia de dor causada por prácticas de manexo: a castración, o corte de cola ou o descornado deben realizarse baixo supervisión veterinaria.
• Posibles problemas.  Sen boa saúde, non será produtivo (dará menos leite, por exemplo) e os alimentos obtidos del poden non ser seguros (infeccións como a brucelose poden supor un risco para as persoas que inxeren esa carne). Uso de vacinas e tratamentos veterinarios sempre que sexa necesario.

Imaxe: Eroski Consumer

Recoñecemento á alimentación

Vixían os seguintes aspectos:

• Sen fame: avalíase a condición corporal do animal e se ten acceso a comida suficiente.
• Ausencia de sede prolongada: número de bebedoiros, uso á vez… Auga e bebedoiros deben estar limpos.
• Posibles problemas: os animais de alto valor xenético (por exemplo, vacas que producen máis litros de leite do normal), non  teñen a capacidade de inxerir a cantidade de comida suficiente para cubrir as súas necesidades durante o período de lactación; a calidade da forraxe dispoñible no campo pode non ser suficiente para alimentar a todo o gando; situacións de competencia entre animais, se os comederos non se dispoñen ben…

Análise do comportamento

É o punto máis subxectivo. Require de gran experiencia e formación do veterinario. Vixían estes aspectos:

• Expresión dun comportamento social adecuado con condutas positivas (lamido, xogo, exploración, acicalamiento mutuo…).
• Expresión adecuada doutras condutas propias da súa especie.
• Relación humano-animal positiva, sen medos. Importa a formación dos gandeiros no manexo dos animais.
• Estado emocional positivo: o animal móstrase activo, relaxado, cómodo, independente, frustrado, aburrido…
• Posibles problemas: condutas sociais negativas (pelexas, desprazamentos, dominio…); ou condutas anómalas, como estereotipias (movementos repetitivos).

Revisión do matadoiro

O persoal especializado dedica un seis horas a observar dous puntos:

• Na recepción: como descenden do transporte (ramplas adecuadas, se se escorregan, se non caen).
• Na liña de sacrificio: correcto aturdimiento (está prohibido o certificado nos ritos halal e kosher), desenvolvemento do sacrificio sen sufrimento…

Proceso de certificación

• Despois da análise, avalíase que o estándar está implantado correctamente e que o autocontrol da empresa é eficaz.
• Co informe de auditoría, exponse en reunión todas as posibles desviacións detectadas e a súa gravidade, así como as puntuacións e os prazos para corrixilas.
• A empresa deberá presentar un plan de accións correctivas, solicitaranse evidencias de implantación e peche ou mesmo levará a necesidade de realización dunha auditoría extraordinaria para verificar a subsanación.
• Pechado o expediente, pasa a un director técnico que avalía o traballo do auditor e a corrección das non conformidades. Ese experto ditamina con total independencia e imparcialidade se se pode conceder ou non a certificación que ten unha validez de tres anos.

Niveis para outorgar a certificación

• Menos de 20 puntos. Non certificada. É moi complicado que isto ocorra, pois hai unha lexislación mínima que cumprir.
• Entre 21 e 55 puntos. Aceptable / Suficiente.
• Entre 65 e 80 puntos. Avanzado / Bo. A maioría das granxas.
• Máis de 81 puntos. Excelente. En producións nas que a liberdade de pasto é posible e en explotacións medianas e pequenas nas que o trato é familiar e a relación co humano é moi estreita.

Imaxe: CONSUMER EROSKI

Para acceder a máis contidos, consulta a revista impresa.