A presenza de alimentos como froitas e hortalizas xa listos para consumir é algo habitual. Trátase dun sector, o do IV gama, que experimentou un auxe importante nos últimos anos grazas ás súas particularidades: non precisan ningún tratamento antes de comelas, nin sequera lavalas, se envasan de maneira que conservan todas as súas propiedades e o produto que se adquire é fresco. Na maioría dos casos preséntanse en envases como bolsas, bandexas ou tarrinas e teñen unha vida útil dun sete días. Este tipo de produto ten unha necesidade específica: a temperatura. O artigo explica en que consiste este formato e que precaucións debe ter o consumidor.
De consumo práctico e rápido, os produtos de IV pardeamiento.
Esta forma de presentar os alimentos é unha maneira sinxela e cómoda que ten o consumidor de consumir froita e vexetais. Bástalle con abrir a bolsa ou o envase e aderezalo, en caso necesario, ao seu gusto. Leitugas, espinacas, apios ou allos porros, ademais das froitas, son algúns dos produtos que máis se presentan listos para consumir, mesturados ou non.
Riscos de romper a cadea de frío
É moi importante neste tipo de formato non romper a cadea de frío, posto que se está tratando con alimentos frescos. Isto é en especial importante durante as épocas de maior calor, que é cando os produtos están máis expostos a riscos.
Un deles é o pardeamiento encimático, debido ao pelado e cortado. Que este tipo de risco bioquímico sexa máis alto ou non dependerá da variedade, da dispoñibilidade de osíxeno ou do pH. Este problema, a pesar de contar con boa materia prima, aparecerá se rompe a cadea de frío.
É moi importante non romper a cadea de frío porque se trata de alimentos frescos
Outro risco que debe terse en conta é o microbiológico. Aínda que a froita, polas súas características (maior azucre e pH máis acedo), é un dos alimentos cun menor crecemento de patógenos que outros alimentos como as hortalizas, debe prestarse atención aos mohos. Unha das formas de controlalo é manter a temperatura de refrixeración adecuada e levar certa hixiene en todos e cada un dos procesos. Se estas condicións non se conservan durante os distintos pasos polos que pasa a froita, pódense producir alteracións o consumidor pode apreciar porque afectan o cheiro, sabor e aspecto.
En casa, estes alimentos non é necesario lavalos porque antes xa se someteron a un estrito proceso de higienización. Aínda que se fixese, non se reduciría o risco, senón que podería ocorrer xusto o contrario, porque podería incrementarse o risco de contaminación cruzada. Basta con conservalos a unha temperatura duns 3 ºC ou 4 ºC ata que se coman. Debe terse en conta que, durante a súa preparación, o envase mantense a temperaturas de refrixeración porque o frío, que é o único método de conservación que se usa neste produto, evita a proliferación de posibles microorganismos patógenos.
Que precaucións debe ter o consumidor
No momento da compra dos alimentos de IV gama, tanto se son froitas como verduras, deben terse en conta algunhas consideracións, como fixarse ben na data de caducidade, comprobar que o envase está en boas condicións e non presenta rasguños nin abombamientos e manter a temperatura de conservación do alimento. Se se detecta unha bolsa con enmohecimiento en algures, deberá rexeitarse porque hai risco de que se perdeu o sistema de protección e, por tanto, existe a posibilidade de que se formen micotoxinas.
Unha vez en casa, porase axiña que como sexa posible na neveira e, cando se manipulen, deberá manterse sempre a limpeza das mans e os utensilios. Aínda que non require excesiva manipulación, si debe terse en conta que é un produto frío, polo que así deberá manterse ata o seu consumo.
Outra das precaucións que deben considerarse refírese a a manipulación dos restos que non se consomen. Cando se abre o envase, os vexetais, sobre todo, perden a protección da atmosfera modificada, por tanto, aumenta o risco de formación de mohos. De ser así, refugarase.
As gamas alimentarias permiten clasificar os alimentos en función do tratamento que recibiron. Así, no I gama atópanse os alimentos frescos como peixe, carne, marisco ou ovos, que non sufriron ningún tratamento e, por tanto, considéranse de alto risco, moi perecedoiros. No II gama están as conservas e semiconservas, é dicir, aqueles que recibiron un tratamento térmico pero que, aínda así, poden desenvolver microorganismos anaerobios (sen osíxeno). O III gama inclúe os conxelados e ultracongelados e, por último, os alimentos de V gama son os pratos preparados e envasados tras pasar por un proceso higienizante.
