Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Gardar alimentos nunha lata aberta: por que non convén facelo

Unha vez aberta a lata, se non se consome todo o contido, é aconsellable gardalo noutro tipo de envase para manter mellor as súas cualidades
Por Marta Chavarrías 15 de Outubro de 2015
Img latas nevera hd
Imagen: belchonock

As latas son envases metálicos que se usan para almacenar alimentos e bebidas. Están feitas, sobre todo, de aluminio e aceiro laminado resistente á oxidación. Nos últimos anos, a tecnoloxía permitiu dispor dunha gran variedade de alimentos enlatados grazas ao avance dos procesos de manufactura. O contacto entre o alimento, o metal e o osíxeno pode provocar a aparición de manchas de óxido coa lata aberta. Por tanto, é recomendable pasar os restos de alimento dunha lata aberta a outro recipiente con tapa e gardalo na neveira, onde se conservará algúns días. O artigo explica como manipular as latas de alimentos e cal é a diferenza entre conservas e semiconservas.

Imaxe: belchonock

Img conservas ver
Imaxe: Laura Caorsi

A variedade de alimentos enlatados é ampla, con formas e tamaños distintos. Aceite, verduras, peixe, froitas, carnes, sopas ou pratos preparados son algúns dos produtos que poden atoparse en latas. Este é un envase que achega unha boa protección ao alimento e unha longa conservación; son recipientes herméticos, proceso higienizante que fai que os seus alimentos non requiran frío para a súa conservación, xa que son estables a temperatura ambiente. Coa esterilización se inactivan ou destrúen os microorganismos. As conservas non teñen data de caducidade senón “de consumo preferente”, tal como establecen as normativas sanitarias. Con esta data o que se indica é o período de tempo (oscila entre o tres e cinco anos, en función do alimento) durante o cal se estima que a conserva se mantén nas condicións adecuadas, aínda que non apunta que se se consome pasada a data teña algún efecto negativo desde o punto de vista sanitario.

  • Unha semiconserva sería, por exemplo, unha lata de anchoas, sobre as que non se aplicou ningún proceso de esterilización (a diferenza da conserva), senón que se somete a un proceso que estabiliza o produto durante un tempo determinado. Isto significa que durarán máis se se almacenan nun lugar fresco, a temperaturas de refrixeración, como a neveira. Son produtos, por tanto, cunha vida útil menor á das conservas, porque o tratamento térmico que se emprega para a súa conservación é menos agresivo.
  • Botulismo e latas

    O botulismo é unha enfermidade causada por unha toxina que sintetiza a bacteria Clostridium botulinum e que se relaciona con latas de conserva en mal estado que se expuxeron ao exterior por algún defecto (aínda que a súa incidencia é moi rara). Este microorganismo pouco frecuente non pode vivir en contacto con osíxeno e asóciase sobre todo ás conservas caseiras de alimentos como hortalizas ou froitas que non seguiron un proceso de conservación adecuado.

    Clostridium botulinum é un microorganismo sensible á calor, é dicir, se inactiva entre 80 ºC e 115 ºC e tamén o é a pH acedos. Unha das formas de previlo durante a elaboración das conservas é asegurarse de que os alimentos se cocen ben (uns 120 ºC conseguirán que se eliminen as esporas máis resistentes do patógeno).