A cervexa é un produto cuxo consumo e elaboración está estendido por toda a Unión Europea. Para facerse unha idea, en 2011 a produción superou os 380 millóns de hectolitros procesados en algo máis de 4000 industrias cervexeiras. No entanto, a situación desde o punto de vista da lexislación alimentaria non está resolta, xa que os Estados membros da UE regulárona de maneiras diferentes. A continuación explícase que lexislación regula na actualidade a produción e comercialización de cervexas e maltas en España, que propón a nova lexislación e bríndanse dous exemplos do cambio.
A normativa actual sobre cervexas e maltas data de hai 20 anos
É importante que a lexislación alimentaria se amolde á evolución da industria alimentaria, e a cervexa non é allea a esta realidade. A normativa existente en España data de hai 20 anos e atópase no Real Decreto 53/1995, do Ministerio da Presidencia, polo que se aproba a Regulamentación Técnico-Sanitaria (RTS) para a elaboración, circulación e comercio da cervexa e da malta líquida. Por iso, no noso país expúxose a revisión da lexislación que regula a produción de cervexa. A proposta dunha nova regulamentación céntrase en revisar as definicións sobre as materias primas, os produtos e os métodos de fabricación.
É necesaria unha lexislación máis flexible e acorde coa situación en España e UE. Así, para dar resposta aos retos que se expoñen no sector cervexeiro, procédese a:
- Actualizar a normativa nacional sobre elaboración e comercialización de cervexas e bebidas de malta.
- Mellorar a competitividade do sector nacional da cervexa e as bebidas de malta.
- Proporcionar unha información adecuada ao consumidor, que facilite o seu dereito á elección da compra.
- Simplificar o actual marco regulatorio unificando lexislación sobre cervexa e bebidas de malta desde o punto de vista da calidade alimentaria.
Nova lexislación sobre cervexa: os eixos da proposta
A revisión lexislativa proposta céntrase en dar cobertura ao desenvolvemento de innovacións tecnolóxicas, a evolución dos mercados e a modificación das expectativas dos consumidores; en consecuencia, á ampliación da gama de produtos que teñen por principal ingrediente á cervexa.Ademais de adaptarse aos novos tempos, esta proposta contribúe aos seguintes aspectos:
- Mellorar a seguridade xurídica.
- Garantir a leal competencia entre as industrias.
- Mellorar a competitividade.
- Proporcionar unha información adecuada ao consumidor na elección de compra.
Exemplos concretos presentados na proposta lexislativa
Pódense atopar cambios substanciais na futura lexislación, por exemplo, ao incluír dous conceptos moi implantados, tanto entre os consumidores como na industria, como son a “clara” e a “fabricación artesá”:
- 1. Clara. Mestura de calquera tipo de cervexa con gasosa, ou con bebida refrescante aromatizada ou bebida refrescante de zumes de froitas con carácter organoléptico exclusivamente de cítricos, na que a porcentaxe de cervexa sexa superior ao 50% ou a súa gradación alcohólica sexa superior a 0,5 por 100 en volume.
- 2. Fabricación artesá. Elaboración conforme ao establecido na presente norma de calidade, mediante un proceso que se desenvolve de forma completa na mesma instalación e no que a intervención persoal constitúe o factor predominante. Baixo a dirección dun mestre cervexeiro ou artesán con experiencia demostrable e primando na súa fabricación o factor humano sobre o mecánico, obtense un resultado final individualizado, que non se produce en grandes series, a condición de que se cumpra a lexislación que lle sexa aplicable en materia de artesanía.
A actual contorna de globalización, ademais do espírito da UE, obriga a que a lexislación alimentaria se adecue ás demandas sociais (entendendo por tales as de consumidores, industrias e autoridades competentes). Así, por unha banda, a industria poderá seguir avanzando no desenvolvemento dos alimentos e, por outra, os consumidores contarán coa adecuada información en cada caso. Esta proposta de lexislación para a cervexa é un avance, aínda que neste caso resulta de interese global que todos os Estados membros expóñanse a armonización lexislativa, dado que estamos ante produtos de consumo xeneralizado na UE. Unha normativa común faría que todo fose máis sinxelo á hora de producir e comercializar no ámbito comunitario.
