A industria alimentaria dispón dunha ampla gama de produtos frescos que requiren envases complexos. Este tipo de alimentos son sistemas dinámicos de curta vida útil e as súas necesidades de conservación e envasado precisan certos parámetros de seguridade. Entre eles destacan as propiedades ópticas como a transparencia ou as propiedades de barreira como a resistencia á auga, á luz ou aos aromas. A todo iso súmaselle o feito de que cada vez se valoran máis os envases ecolóxicos polo seu baixo impacto ambiental. Biopolímeros e polímeros biodegradables son os materiais máis adecuados.
Imagen: ElenaUnha nova gama de filme transpirable é capaz de alongar a vida útil dos produtos frescos permitindo a migración de gases a través do envase, de acordo cos estudos levados a cabo no Reino Unido por unha coñecida marca do sector do plástico. Segundo os expertos, o material responsable é o polipropileno biaxialmente orientado (BOPP, nas súas siglas inglesas), un filme extremadamente fino e resistente que permite ao alimento continuar respirando unha vez envasado.
PropaFresh P2G e PropaFresh P2GAF son os nomes cos que saen ao mercado. Son films permeables, dificilmente perforables e capaces de controlar a migración dos gases, especialmente osíxeno e dióxido de carbono, do interior ao exterior do envase e viceversa.
Prolongar a vida útil
Froitas e hortalizas son dúas dos produtos frescos que máis se benefician das propiedades dos polímeros
PropaFresh P2G ten unha formulación de polímeros capaces de alongar a vida útil dunha ampla gama de alimentos frescos durante varios días, mentres que PropaFresh P2GAF ofrece propiedades para combater o bafo da transpiración do alimento. Parece ser que a posibilidade de estender a vida útil dos produtos frescos, mesmo para só dous ou tres días, é extremadamente valiosa non só para produtores, comerciantes polo miúdo e consumidores, senón tamén para o medio ambiente.
O novo filme ofrece unha permeabilidade ao osíxeno de 3.000 (cm³/ m² / 24 horas) e de 12.000 (cm³ / m² / 24 horas) no dióxido de carbono. Esta proporción mantense constante á vez que segue aumentando o volume de intercambio gaseoso. Con esta técnica lógrase manter o envasado de produtos frescos ao mesmo tempo que se manteñen as súas propiedades organolépticas.
Redución de residuos
Segundo os responsables do novo filme, mellorar a vida útil dos alimentos contribúe ademais a unha redución dos residuos alimentarios, co que se coida moito máis o medio ambiente. Os novos envases axústanse ao Programa de Acción sobre Recursos (WRAP, nas súas siglas inglesas), cuxa finalidade é asegurar o cumprimento de todos os requisitos que esixe a UE en redución de residuos. Este proxecto encárgase en gran medida de mellorar o uso dos recursos tanto en empresas como particulares.
Os plásticos convencionais poden ser máis ou menos amigables co medio ambiente, algúns deles mesmo poden ser incinerados liberando H2Ou, CO2 e enerxía, mentres outros poden ser moi prexudiciais. A reciclaxe de plásticos convencionais é un mercado crecente debido á problemática climática, así mesmo os plásticos secundarios utilízanse na fabricación de novos produtos por exemplo en equipamento deportivo.
Imagen: NIBIBOs polímeros de orixe biolóxica, os biopolímeros, representan hoxe en día unha nova xeración de materiais para a produción de envases en alimentación. A maioría dos plásticos que se utilizan diariamente están feitos de petróleo e, por definición, son produtos non sustentables. O plástico é a terceira aplicación máis estendida do petróleo despois da enerxía e o transporte e constitúe case todo o que consumimos. Con todo, o uso dos plásticos convencionais podería chegar ao seu fin. O carácter finito do cru xunto coas novas normas de sustentabilidade ambiental fixeron desenvolver novos substitutos moito máis limpos, ecolóxicos, sans e con propiedades practicamente idénticas.
Como alternativa aparecen os biopolímeros, unha opción prometedora especialmente para aqueles utensilios cunha curta vida útil ou pouco prácticos para reciclar como son os envases para alimentos. Os novos envases están fabricados con materiais crus provenientes de fontes naturais, como o papel e o cartón e, aos poucos, novos materiais poliméricos como o almidón termoplástico, o ácido poliláctico (PLA) e polihidroxialcanoatos (PHA) están a gañar terreo.
A estrutura dos biopolímeros é similar á dos polímeros plásticos convencionais. No entanto, debido á súa mellorada estrutura física poden ser degradados a CO2, H2Ou e minerais pola acción de microorganismos como fungos, bacterias ou algas, calor ou humidade. A produción mundial de envases biodegradables está ao redor de 60.000 toneladas e o seu consumo en Europa é aproximadamente de 11.000 toneladas.
