As investigacións en enxeñaría xenética vexetal deron un novo paso despois de que un grupo internacional de expertos descifrase o xenoma da mazá. Esta froita, unha das máis consumidas en todo o mundo, conta xa cun mapa xenético que indica a relación entre os seus xenes e algúns dos seus trazos máis específicos, como a cor ou o sabor e as súas propiedades nutricionais. O afán da comunidade científica por desvelar os máis íntimos segredos dalgúns alimentos non é só un mérito experimental que explica como crecen as plantas, por que son dunha cor ou doutro ou que formas adoptan, senón que ten claras vantaxes para o consumidor, ao mellorar a calidade dos alimentos que adquire.
O xenoma é toda a información xenética que contén un organismo. Nos alimentos, os xenes encárganse de describir por que adoptan certo aspecto, que fai que teñan unhas propiedades nutricionais determinadas, o motivo da súa vulnerabilidade a certas enfermidades e pragas e a razón pola que son dunha cor ou forma concretas. O avance na investigación xenómica vexetal permitiu que un grupo de 86 científicos de 20 institucións de Francia, Italia, Bélxica, EE.UU. e Nova Zelandia desen co xenoma da pexego co fin de mellorar a súa calidade e a doutras froitas similares, como mouras, fresas ou ciruelas.
Máis aló dos datos, cifras ou números que se desprende dos estudos sobre a xenética das plantas, os expertos pretenden mellorar a calidade dos alimentos en todos os sentidos, desde os cultivos ata o produto final, ademais de permitir crear variedades que resistan máis as condicións de transporte e que durante este proceso non se deterioren.
Previo á mazá, o trigo tamén tivo o seu momento de gloria coa secuenciación de case a totalidade do seu xenoma. Neste caso, os responsables son un grupo de científicos británicos, que publicaron o pasado mes de agosto o primeiro borrador. O obxectivo, como no caso das mazás, é conseguir que este cereal sexa máis resistente a posibles enfermidades, un reto nada despreciable xa que é un dos cultivos máis importantes destinados ao consumo humano (significa o 30% da produción mundial de cereais e o 20% das calorías da dieta diaria en todo o planeta). De elevada complexidade xenética, o trigo converteuse nun dos máis difíciles de secuenciar, por detrás do millo e do arroz. O maior reto agora é facer que este cultivo sexa un dos máis resistentes a enfermidades, aínda que para iso antes débese acabar de completar o xenoma.
