Os 15 principais avances en tecnoloxía alimentaria

• Autor: Por MARTA CHAVARRÍAS
• Data de publicación: Xoves, 24deOutubrode2013

Imaxe: Marc Parchow

Desde o ano 2011 e ata 2014, o proxecto RECAPT (Retailer and consumer acceptance of promising novel technologies and collaborative innovation management), financiado pola Unión Europea, traballa na creación dunha plataforma que apoie e reforce a colaboración entre investigadores no campo da alimentación e a industria alimentaria e outros implicados do sector. No que leva de andaina, o proxecto identificou as 15 principais tecnoloxías desenvolvidas no ámbito da alimentación. O artigo detalla cales son estas principais achegas.

As novas tecnoloxías xogan un papel importante no ámbito da alimentación xa que permiten producir alimentos e bebidas que se adaptan ás demandas dos consumidores de maneira segura. A través das innovacións tecnolóxicas, desenvólvense novos produtos e tecnoloxías que perseguen a calidade e seguridade alimentarias. Neste ámbito, o proxecto RECAPT apoia a colaboración entre científicos dos alimentos, a industria alimentaria e outros implicados e fomenta o desenvolvemento de produtos innovadores. O obxectivo é desenvolver novos produtos alimenticios que conten co apoio da ciencia e que se adapten á demanda dos consumidores.

Os 15 principais avances científicos en alimentación

A través do proxecto RECAPT identificáronse 15 avances científicos no campo da alimentación craves para o sector:

1. Envases activos. Estes envases proporcionan un ambiente interno modificado que protexe o alimento contra calquera efecto non desexado que afecte a calidade ou seguridade. Este tipo de envases interactúan co seu contido para aumentar o tempo de conservación ou manter a calidade durante o almacenamento.

2. Películas biodegradables. Ofrecen unha barreira entre o alimento e a súa contorna e crea unha protección contra os efectos non desexados como microorganismos. Este tipo de películas teñen capacidade para descomporse a través da acción dos organismos vivos, e percíbense como máis respectuosos co medio ambiente.

3. Plasma frío. Mediante esta tecnoloxía conséguese eliminar patógenos do aire e das superficies en contacto cos alimentos. De crecente interese para a súa incorporación nas liñas de procesado.

4. Recubrimentos comestibles. Aplícanse a moitos produtos alimenticios para controlar a transferencia de humidade para mellorar a seguridade e preservar a calidade nutricional e sensorial. Tamén se usan para mellorar o aspecto, cheiro e sabor e vida útil. Unha das principais particularidades é que son aptos para o consumo.

5. Irradiación a través de feixe electróns. É unha forma de enerxía ionizante de baixa intensidade útil sobre todo en produtos envasados.

6. Homoxeneización de alta presión. A través deste proceso mecánico sométese un produto líquido a alta presión.

7. Alta presión. As altas presións úsanse con outras técnicas para lograr a desinfección e conservación de alimentos cun procesado mínimo que non afecta o contido nutricional. A combinación das altas presións con outro tratamento térmico permite que a temperatura aplicada sexa menor.

8. Presión hidrodinámica. Este proceso adoita utilizarse para abrandar a carne tras o sacrificio. Consiste en aplicar ondas de presión a través da conversión de enerxía eléctrica en mecánica.

9. Envases intelixentes. Unha serie de sensores proporcionan información sobre o estado dun alimento ou sobre as condicións nas que se almacenou e que están vinculadas a certas características de seguridade.

10. Quecemento por infravermellos. Destaca a súa capacidade para quentar alimentos sen necesidade de que entren en contacto directo coa fonte de calor. Utilizouse para quentar, dourar, descongelar e tostar, así como outros tipos de cocción.

11. Quecemento óhmico. Os alimentos quéntanse ao pasar electricidade. A enerxía eléctrica disípase en calor, o que se traduce nun quecemento rápido e uniforme. Unha das particularidades deste sistema é que o quecemento se produce no interior do alimento.

12. Campos eléctricos pulsados. Non se produce un quecemento dos alimentos senón que busca inactivar grandes cantidades de microorganismos, o que implica unha redución da actividade biolóxica no produto.

13. RFID. A identificación por radiofrecuencia pode considerarse como unha forma de código de barras intelixente. A diferenza do código de barras, os datos almacenados en etiquetas RFID pódense cambiar e actualizar.

14. Extracción supercrítica de fluído. Un material soluble extráese dun material alimenticio a través dun disolvente (a sacarosa da remolacha ou o café dos grans).

15. Corte por ultrasóns. A aplicación de ultrasóns mellora a calidade da superficie do corte no alimento. A diferenza doutras máquinas de corte, os ultrasóns poden cortar materiais brandos, producen baixos niveis de calor e unha mínima distorsión.