Existen numerosos aditivos alimentarios na actualidade. A súa presenza en diversidade de produtos xera dúbidas e preguntas, sobre todo cando eses alimentos están dirixidos ao público infantil. Están permitidos os aditivos alimentarios nos produtos que consomen os nenos e os bebés? Poden utilizarse en todos os alimentos? É obrigatorio indicar na etiqueta que un produto contén colorantes azoicos? O seguinte artigo explica que leis regulan este tema e cales son as súas indicacións.
Nenos e aditivos alimentarios: uso prohibido salvo poucas excepcións
O Regulamento 1333/2008, que fixa a lista positiva de aditivos alimentarios, ten en conta aos nenos á hora de regular o uso dos aditivos. Isto pódese observar na estrutura do mesmo e en como o adianta o artigo 16, que regula o emprego de aditivos alimentarios en alimentos para lactantes e menores de pouca idade. Nel lese que “non se usarán aditivos alimentarios nos alimentos para lactantes e nenos de pouca idade segundo a Directiva 89/398/CEE, en especial nos alimentos dietéticos para lactantes e nenos de pouca idade destinados a usos médicos especiais, excepto cando tal posibilidade se contemple especificamente no anexo II do presente Regulamento”.
Como se pode ver, polo establecido no artigo 16, a regra xeral será que non se empreguen os aditivos para os menores nos produtos que van expresamente dirixidos a eles e, no seu caso, establécense excepcións moi concretas nos grupos de alimentos reflectidos no epígrafe 13 do regulamento:
- E 300 (acedo ascórbico). Só para bebidas a base de froitas e hortalizas, zumes e alimentos para nenos. Límite: 300 mg/l ou mg/kg.
- E 301 (ascorbato sódico). Só para bebidas a base de froitas e hortalizas, zumes e alimentos para nenos. Límite: 300 mg/l ou mg/kg.
- E 302 (ascorbato cálcico). Só para bebidas a base de froitas e hortalizas, zumes e alimentos para nenos. Límite: 300 mg/l ou mg/kg.
Ademais das especificacións legais sobre aditivos nos alimentos que inxerirán os pequenos, tamén é importante resaltar o gran traballo da Autoridade Europea de Seguridade Alimentaria (EFSA). Basta con ver as opinións científicas nas que se valora o uso dos aditivos alimentarios e considérase sempre á poboación infantil de forma claramente diferenciada do resto. Algúns exemplos:
- Refined exposure assessment for Azorubine/Carmoisine (E 122).
- Scientific Opinion on the re-evaluation of chlorophylls (E 140(i)) as food additives.
- Refined exposure assessment for curcumin (E 100).
Alimentos para nenos: o caso dos colorantes azoicos
Noutros casos, a preocupación polos nenos e o consumo de alimentos está relacionada co uso de colorantes. Este aspecto está recollido polo artigo 24 en relación cos denominados “colorantes azoicos”, que fixa requisitos específicos para a etiquetaxe de alimentos que conteñan estes colorantes en particular:
- Amarelo alaranxado (E 110).
- Amarelo de quinoleina (E 104).
- Carmoisina (E 122).
- Vermello allura AC (E 129).
- Tartracina (E 102).
- Vermello cochinilla A (E 124).
Para asegurar que, en todos os casos, o consumidor ten a información necesaria respecto destes colorantes, os alimentos que os conteñan deben presentar unha etiqueta moi concreta. En primeiro lugar, debe indicar a súa presenza co nome ou o número do colorante (por exemplo, “Carmoisina” ou “E 122”). A continuación, débese incluír esta lenda: “Pode ter efectos negativos sobre a actividade e a atención dos nenos“.
Panel de aditivos da EFSA para o seu adecuado control
A EFSA non se detén na súa continua revisión en materia de aditivos. Os xestores de riscos traballan de forma permanente para que na Unión Europea cóntese co sistema alimentario máis seguro do mundo. Neste sentido, podemos estar tranquilos: a UE establece os parámetros considerando os avances científicos e, tamén, os datos relacionados coa seguridade alimentaria e dos consumidores, facendo fincapé nos grupos de poboación máis sensibles. Quen queiran saber máis sobre os últimos movementos en materia de aditivos alimentarios poden profundar neste artigo.
A continuación, desagrégase o epígrafe 13 do Regulamento 1333/2008, onde se especifican as categorías de produtos nos que se poden incorporar os aditivos alimentarios:
- 13. Alimentos destinados a unha alimentación especial, tal como defínense na Directiva 2009/39/CE.
- 13.1. Alimentos para lactantes e nenos de pouca idade.
- 13.1.1. Preparados para lactantes, tal como defínense na Directiva 2006/141/CE da Comisión.
- 13.1.2. Preparados de continuación, tal como defínense na Directiva 2006/141/CE.
- 13.1.3. Alimentos elaborados a base de cereais e alimentos para lactantes e nenos de pouca idade, tal como defínense na Directiva 2006/125/CE da Comisión.
- 13.1.4. Outros alimentos para nenos de pouca idade.
- 13.1.5. Alimentos dietéticos para lactantes e nenos de pouca idade destinados a usos médicos especiais, tal como defínense na Directiva 1999/21/CE da Comisión, e preparados especiais para lactantes.
- 13.1.5.1. Alimentos dietéticos para lactantes destinados a usos médicos especiais e preparados especiais para lactantes.
- 13.1.5.2. Alimentos dietéticos para lactantes e nenos de pouca idade destinados a usos médicos especiais, tal como defínense na Directiva 1999/21/CE.
