Na actualidade, os alérgenos recoñecidos por lei que deben figurar nas etiquetas dos alimentos son 14, xa sexan ingredientes ou alimentos alérgenos. Desta maneira, asegúrase que o consumidor poida inxerir todos os alimentos sen complicacións. Estes 14 alérgenos son os máis comúns como causa de alerxias na poboación europea e a súa base legal céntrase no ditame de 1997 do Comité Científico da Alimentación Humana da Comisión Europea.
A glute.
Ausencia, baixo ou sen lactosa
As declaracións que inclúen a definición “sen lactosa” diríxense a un grupo de consumidores que sofren algunha variedade de trastorno específico e, como tal, deben tratarse e estar reguladas por lei. Por outra banda, o termo “ausencia de lactosa”, tamén regulado, só pódese incluír nos preparados que conteñan 10 mg de lactosa por cada 100 kcal de produto. Con todo, nalgúns países normalizouse o uso de baixo “en lactosa” ou “sen lactosa” para alimentos diferentes aos preparados. A realidade é que os niveis considerados como seguros difiren entre distintos países europeos.
A partir de 50 g ao día de lactosa, é posible detectar efectos nos consumidores intolerantes
De acordo con esta variedade de parámetros, a Comisión Europea ha pedido á Autoridade Europea de Seguridade Alimentaria (EFSA) un novo ditame sobre as concentracións de lactosa admisibles en caso de intolerancia e de galactosemia (déficit da encima galactosa-1-fosfato transferasa, necesaria para poder dixerir a galactosa e evitar a súa acumulación). Con estes novos informes, a Unión Europea pretende unificar a lexislación entre os diferentes Estados membros e asegurar o mesmo nivel de protección para todos os consumidores.
Ata a data, a información da EFSA indica que unha gran cantidade de persoas intolerantes á lactosa poden tomar ata 12 g nunha ración, unha cantidade que pode superarse se se consome con outros alimentos e que non provoca alteracións ou consecuencias importantes. Ademais, un total de 24 g repartidos durante o día en diferentes racións, xunto con outros alimentos, tampouco é daniño. A partir de 50 g ao día, en cambio, son posibles efectos nos consumidores intolerantes. No entanto, nalgúns casos poden desenvolverse síntomas de intolerancia a partir da inxesta dunha dose de 3 a 5 gramos.
Segundo a información obtida da Axencia Catalá de Seguridade Alimentaria, o Comité de Expertos da EFSA considera que os preparados para lactantes e os leites de continuación que indican “ausencia de lactosa”, é dicir, cun contido de 10 mg/100 gr, pódense utilizar con seguridade na dieta habitual dos lactantes, así como en nenos con galactosemia. En adultos, non é aconsellable exceder o valor de 25 mg de lactosa/100 kcal ao día.
Sen ou baixo en glute
Como na lactosa, distintos estudos científicos avalan que algunhas persoas intolerantes ao glute teñen a capacidade de toleralo en pequenas cantidades dentro dunha marxe limitada. Con todo, son moitos os consumidores que non toleran esta marxe. Co fin de protexer a esta parte da poboación e conseguir a máxima variedade de produtos apropiados para eles, estableceuse o Regulamento (CE) número 41/2009, no que se recollen dous tipos de alimentación: “sen glute”, que se aplica en calquera alimento cun contido de glute inferior a 20 mg/kg, ou “moi baixo contido en glute”, aplicado a alimentos dietéticos destinados aos consumidores intolerantes ao glute, cun valor igual ou inferior a 100 mg/kg. Cada consumidor pode determinar que dose élle prexudicial ou tolerable, coa seguridade de que a etiqueta é un reflexo real do contido en glute.
No futuro poderanse establecer uns límites máis precisos acerca dos alérgenos nos alimentos. Dous programas de investigación e desenvolvemento, o proxecto Euro Prevall, financiado pola Unión Europea, e o Programa de Investigación das Alerxias Alimentarias, do Instituto Nacional de Alerxias e Enfermidades infecciosas de Estados Unidos (NIAID), estudan a prevalencia, o impacto socioeconómico e as bases xenéticas, bioquímicas e inmunológicas das alerxias para mellorar unhas limitacións máis precisas.
Estas e outras investigacións no mesmo campo teñen como obxectivo proporcionar unha información máis innovadora, ademais das ferramentas necesarias aos organismos responsables, a profesionais sanitarios, a consumidores e ás industrias alimentarias para poder xestionar con eficacia as diferentes intolerancias e os alérgenos que as causan.
