Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Cinco motivos para apadriñar un neno en tempos de crises
Apadriñar un neno supón loitar contra a pobreza, mellorar as condicións de toda a súa comunidade e aumentar as posibilidades de que estude e progrese
- Autor: Por Azucena García
- Data de publicación: Martes, 01deXaneirode2013
Imaxe: IICDO apadriñamento é un tipo de colaboración solidaria moi valorada na ONG e polos propios padriños. Implica unha achega mensual, que non só axuda a mellorar as condicións de vida do neno que se apadriña, senón de toda a súa comunidade. Pero á vez, os padriños reciben a satisfacción de saber que o seu diñeiro se inviste no futuro de nenos e maiores que, doutro xeito, terían máis dificultades para prosperar. Neste artigo explícanse cinco motivos para comprometerse co futuro da infancia, máis aínda en tempo de crise, e iniciar o ano cun dos mellores propósitos posibles.
1. Apadriñar só custa 0,60 euros diarios
O concepto de crise admite matices. Se se quere, diferentes graos. A crise que se vive no Norte queda lonxe da crise case perpetua que azouta ao Sur. Colaborar na procura dun equilibrio non é caro: tan só custa 0,60 euros diarios. Se se dispón desta cantidade, sobran motivos para apadriñar un neno.
En xeral, a cota mínima fíxase en 18 euros mensuais, segundo a organización, aínda que sempre se pode achegar máis. A xenerosidade dos padriños é ben recibida. A organización establece o límite máximo (rolda os 50 euros) ou ben non o contempla, posto que os fondos recibidos sempre atopan destino.
2. Mellorar as condicións de vida de toda a comunidade
A ONG promoveron desde hai tempo os apadriñamentos porque son unha forma de solidariedade que beneficia a toda a comunidade do neno que se apadriña. “Desde a construción de escolas, centros de saúde e campos de fútbol, ata a obtención de auga limpa, fogares seguros ou aseos“, lembra Plan. O habitual é destinar o diñeiro a un fondo común para dedicalo a proxectos comunitarios. Tómase esta decisión para “beneficiar a longo prazo a toda a poboación local“, explica Global Humanitaria, xa que destinar o diñeiro só ao neno apadriñado suporía crear diferenzas con respecto aos menores que non se apadriñan e, en caso de interromper a colaboración, o neno que deixe de ser apadriñado beneficiarase dese fondo común.
A ONG elixen as comunidades coas que colaborar de acordo aos indicadores internacionais de desenvolvemento, no caso de Plan, ou tras analizar a situación das comunidades con máis necesidades. Trabállase onde se alcanzan os peores cocientes e, por tanto, pódese conseguir un impacto maior. Este apoio mantense durante varios anos, unha media de sete, ata que o neno cumpre a maioría de idade. No entanto, o padriño pode interromper a colaboración no momento que o estime, posto que é voluntaria, precisa Global Humanitaria.
3. Loitar contra a pobreza, sobre todo, infantil
O apadriñamento é para World Vision unha peza crave. Grazas ás achegas dos padriños, desenvolve programas de loita contra a pobreza e de desenvolvemento. A finalidade é, sobre todo, “elevar a calidade de vida, en especial, dos nenos“. A eles proporciónaselles acceso a educación, unha mellor nutrición, auga potable e atención médica.
Os fondos tradúcense en axuda humanitaria e proxectos de desenvolvemento, que atenden as carencias da zona onde se actúa. Para iso, explica World Vision, abárcanse ” zonas xeográficas” para beneficiar a máis familias, a axuda mantense durante un período “longo” para lograr cambios significativos e os beneficiarios participan na toma de decisións para que os fondos invístanse do mellor modo posible.
4. Ter a satisfacción de colaborar a favor dun mundo mellor
Experiencias que tocan o corazón. Así definen moitos padriños o resultado dunha decisión que algúns tomaron por impulso e outros por convicción. Apadriñar un neno, ou unha nena, é un acto voluntario que persegue mellorar o seu presente e o seu futuro para non perpetuar o seu pasado, pero á vez leva implícito un premio: a satisfacción persoal de saber que se fixo algo bo. Os progresos lense nas cartas que os nenos escriben aos seus padriños e madriñas, senten, compártense, emocionan e ven.
Os padriños non só reciben “informes sobre a evolución dos programas que afectan á comunidade na que está o neno”, lembran Plan, senón que ademais, quen o desexen, poden viaxar para visitar aos nenos, coñecerlles e ser testemuñas dos resultados dos proxectos que se financian.
5. Ser solidario desgrava na Declaración da Renda
As doazóns que se realizan ao longo do ano a fins solidarios desgravan na Declaración da Renda. De maneira puntual, entre marzo e abril, a ONG facilita os datos dos seus doantes á Axencia Tributaria e envía o certificado de doazóns aos contribuíntes. Se non o fai, estes poden solicitalo, así como calquera dato ou documento que requiran presentar ante Facenda.
O certificado de doazóns acredita que se realizou a doazón e dá dereito a desgravarse ata un 25% no Imposto da Renda das Persoas Físicas (IRPF). Para iso é imprescindible que a ONG conte cos datos actualizados do doante, polo que este debe comunicar calquera cambio para que a organización rexístreo e envíelle o certificado con toda a información correcta.
ONG que facilitan o apadriñamento
Aldeas Infantís SOS. Neste caso, o apadriñamento beneficia a unha aldea, isto é, un grupo de nenos que “por determinadas circunstancias non poden vivir cos seus pais” e conviven nunha denominada familia SOS. A cota mínima que achegan os padriños é de 20 euros mensuais.
Axuda en Acción. As achegas favorecen o desenvolvemento local dunha comunidade e a mellora das súas condicións e calidade de vida. A cantidade máis pequena que achegan os padriños é 18 euros ao mes e a máxima, 24 euros ou outra (a partir de 18 euros) que decida o doante.
Axudemos a un neno. Esta ONGD traballa coa infancia máis desfavorecida en proxectos de educación, defensa dos dereitos humanos, saúde, seguridade alimentaria e desenvolvemento comunitario. A cota mínima fíxase en 15 euros mensuais e a máxima, en 30 euros ou outra que elixa o doante.
Fundación Vicente Ferrer. Esta organización actúa “nunha ampla zona de poboados e aldeas no estado de Andhra Pradesh, ao sueste da India”. A cota mensual que abonan os padriños é de 18 euros.
Global Humanitaria. Os fondos achegados polos padriños destínanse a programas para “reducir as desigualdades que afectan especialmente a colectivos vulnerables como a infancia, as mulleres ou as minorías étnicas”. A contía mensual por apadriñar é de 21 euros, aínda que se poden dedicar 25 euros, 30 ou outro importe.
Gossas. Non se establece unha cota, senón que o padriño decide a cantidade que achega. A organización coopera para combater a malnutrición infantil (30 euros anuais), garantir o aloxamento e a manutención das nenas (200 euros anuais) e tamén a súa escolaridade (300 euros anuais).
NamasteONG. Os doantes axudan aos nenos que viven nas casas de acollida que xestiona esta entidade en Nepal e colaboran en proxectos de desenvolvemento integral. A contía mensual é de 18 euros.
Plan. Esta organización traballa con 1,5 millóns de nenos en todo o mundo, en proxectos de saúde, educación, auga, sanidade, xeración de recursos e comunicación intercultural. Os padriños doan 18 euros cada mes ou, se o prefiren, 21, 25 ou 30 euros.
Terra, Auga e Sol. A través do programa de apadriñamento, axúdase a “financiar a escola privada, a saúde, a alimentación e o benestar” das nenas do barrio tibetano de Kathmandu, ata que finalicen a escola. As cotas mensuais son de 20 euros.
World Vision. Bolivia, Ghana, Malí ou Zimbabue son os países onde se pode apadriñar un neno para cambiar a súa vida. A cantidade ao mes é de 18 euros ou ben se poden destinar 21, 25, 30, 40 ou 50 euros.
