As novas tecnoloxías son moi pouco accesibles para as persoas con discapacidade. En especial para quen, como no caso dos afectados por parálise cerebral, representan “unha gran diversidade en canto a funcionamentos motrices, sensoriais e cognitivos”. Así o cre César Mauri, presidente da Comisión de Novas Tecnoloxías de Confederación ASPACE, que opina que salvar esta barreira non supón un reto futuro, senón presente. No momento de deseñar novos dispositivos ou aplicacións pénsase “pouco ou nada” nestas persoas. “Teremos sorte se durante o desenvolvemento téñense en conta algunhas pautas básicas de accesibilidade”, declara. Nesta entrevista, Mauri repasa as vantaxes e desvantaxes das novas tecnoloxías para apoiar a integración das persoas con discapacidade e convida a reflexionar sobre as dificultades ás que se enfrontan ao realizar accións tan habituais como enviar unha mensaxe por WhatsApp .
“Carecer de recursos económicos ou de asesoramento supón unha barreira para acceder á tecnoloxía”Por desgraza si. Máis para aqueles colectivos, como o das persoas con parálise cerebral, onde hai unha gran diversidade en canto a funcionamentos motrices, sensoriais e cognitivos, o cal non pode servir de escusa, senón supor un reto. Tampouco se debe esquecer a contorna da persoa, xa que a carencia de recursos económicos ou de asesoramento adecuado pode supor unha barreira para o acceso efectivo á tecnoloxía.
“Enviar unha mensaxe por WhatsApp require de certas capacidades que moitas persoas con parálise cerebral non teñen”
Pouco ou nada. Teremos sorte se durante o desenvolvemento tivéronse en conta algunhas pautas básicas de accesibilidade, e xa non digamos se participou algunha persoa con discapacidade. Tamén hai que engadir que algúns dos grandes fabricantes tampouco están moito por labor, o que tampouco facilita as cousas.
Se nos detemos a pensar, veremos que para enviar unha mensaxe por WhatsApp requírense capacidades tales como: agudeza visual, para poder ver a pantalla; destreza manipulativa, para utilizar a pantalla táctil; saber ler e escribir; ademais de certas funcións cognitivas superiores. Se algunha das funcións anteriores está comprometida, é posible que a persoa non poida facer uso desa tecnoloxía. Moitas persoas con parálise cerebral teñen problemas de manipulación e algunhas teñen dificultades en todas nas funcións mencionadas.
Sobre todo desprazamento, manipulación, comunicación e acceso á información e o lecer.
Todos teñen a súa utilidade, aínda que quizá os dispositivos móbiles poden xogar un papel determinante, en especial para a comunicación, se pensamos en persoas con parálise cerebral.
“Os dispositivos móbiles poden xogar un papel determinante na calidade de vida das persoas con discapacidade”É un proxecto de Confederación ASPACE e Fundación Vodafone España, que ten como misión mellorar a autonomía e a calidade de vida das persoas con parálise cerebral a través da tecnoloxía. Na actualidade, traballamos en mellorar o equipamento en tecnoloxías de apoio e a capacitación dos profesionais das entidades ASPACE, así como en facer máis accesibles as tecnoloxías móbiles.
Está previsto presentala este mes de outubro, momento no que se publicará de forma totalmente gratuíta.
“Gustaríame que toda tecnoloxía ou servizo proporcionase un verdadeiro acceso universal”É imprescindible. Nun proxecto deste estilo, asúmese desde un principio que as probas con usuarios o son todo e que haberá que introducir modificacións en función destas. Por pór un exemplo, nun principio case se descartou a pantalla táctil como medio de entrada, dados os problemas de mobilidade de moitas persoas con parálise cerebral; con todo, implementamos métodos de acceso especiais a través da propia pantalla táctil que si resultan útiles a algúns usuarios e aceleran de maneira significativa a interacción.
Aínda que un tanto utópico, gustaríame que toda tecnoloxía ou servizo proporcionase un verdadeiro acceso universal, de forma independente ás capacidades da persoa.
