“Creo nos nenos, nos mozos. Creo nos docentes. Creo na Educación e na súa poder transformador. Por iso hei creido na Campaña Mundial pola Educación 2007, organizada por Educación Sen Fronteiras, na que comecei a traballar con todo o meu entusiasmo. Creo que todas as nenas, os nenos e os mozos que durante este ano participaron nesta campaña. Todos eles creceron porque saben que poden protagonizar o cambio necesario para lograr un mundo máis xusto onde a Educación sexa un dereito fundamental e universal para todas as persoas”. Así relata Magdalena Chiurazzi, voluntaria de Educación Sen Fronteiras, a importancia da educación e do esforzo que fixeron os miles de nenos españois este ano, para axudar a quen máis o necesitan proporcionando escolas e materiais que favorezan a educación. Especialmente nos países menos desenvolvidos, onde a falta de material escolar, de persoal cualificado e a explotación infantil son os maiores inconvenientes cos que os cooperantes, a ONG e os distintos gobernos loitan para chegar a cumprir en 2015 o segundo Obxectivo do Milenio.
“Ao ritmo actual en 2015 aínda haberá 30 millóns de nenos sen escolarizar”
Un soño condenado a non ser máis que iso: un desexo encomiado por millóns de persoas; o investimento necesario para que en 2015 todos os nenos do mundo teñan acceso á educación primaria universal gratuíta e obrigatoria é de 9.000 millóns de dólares. Unha cifra similar ao gasto que realizan os europeos na compra de xeados ou ao que se destina en EEUU á compra de cosméticos nun ano, segundo Save the Children. Esta ONG non deixa de lembrar que no mundo hai máis de 75 millóns de nenos sen escolarizar, dos que máis de metade viven en países ‘fráxiles afectados por conflitos armados’. De maneira que só o 23% da axuda mundial destinada á educación básica está dirixida a estas áreas en conflito. “Ao ritmo actual en 2015 aínda haberá 30 millóns de nenos sen escolarizar”, lamentan desde Save the Children. Unha perspectiva a medio prazo que tamén comparte a organización Intermón Oxfam, tal e como asegura no seu estudo ‘Pobreza, desigualdade e desenvolvemento no Perú’ que revela a existencia de dous millóns de analfabetos no país, a maioría deles indíxenas. Un país moi castigado pola pobreza, sobre todo o ámbito rural e onde máis da metade da poboación vive na extrema pobreza.
Os Obxectivos do Milenio cumpriranse… pero un século despois
Sete anos despois de que no ano 2000 os representantes de 189 países acordasen baixo a supervisión da ONU impulsar os Obxectivos do Milenio e reducir a pobreza á metade antes de 2015, hai quen asegura que o atraso para que estes Obxectivos cúmpranse é dun século. Non o di unha asociación nin dúas, senón as 400 organizacións sociais agrupadas baixo a rede Social Watch. As mesmas que acusan os países ricos de incumprir os seus compromisos de axuda ao desenvolvemento e de promover este atraso.
Convén aclarar que a análise de Social Watch baséase no seu Índice de Capacidades Básicas, un informe que analiza a realidade de 161 países en cuestións como o acceso á educación e a saúde a nivel nacional e local, a superviviencia dos menores de idade e a porcentaxe de partos atendidos por persoal especializado.
O ranking de Social Watch mostra que entre a vintena de países con mellores resultados destacan Canadá, Cuba, España, Estados Unidos, Italia e Eslovenia. Na cola atópanse Chad, Etiopía, Ruanda e Nepal, entre outros. Etiopía e Nepal, por exemplo, atópanse nunha situación ‘crítica’ pero os esforzos dos seus gobernos e o apoio internacional materializáronse nalgunhas melloras.
