Estás na seguinte localización: Portada > Solidaridad > Dereitos humanos
Este artículo ha sido traducido por un sistema de traducción automática. Más información, aquí.
Elsa Fonte, coordinadora de UNICEF Comité País Vasco
Case 3,7 millóns de nenos sirios só coñecen a violencia, o medo e o desprazamento
- Autor: Por ESTHER CAMUÑAS
- Data de publicación: Venres, 20 de Maio de 2016

Estamos a vivir unha crise de refuxiados que ten graves consecuencias para a vida dos nenos e nenas de Siria. De primeira man, Elsa Fonte, como coordinadora de UNICEF Comité País Vasco, conta nesta entrevista como é a vida dos menores refuxiados, as dificultades e riscos que afrontan desde que abandonan o seu país de orixe, a escaseza de alimentación e condicións de insalubridad nas que viven, a falta de protección que padecen e como as súas esperanzas e soños de futuro ven truncados. Fonte resalta que é importante que “non nos esquezamos desta poboación que está a sufrir tremendamente”. Por iso, desde UNICEF País Vasco levan a cabo o labor de informar e de facer que se coñezan esas situacións para que, cando algo deixe de ser mediático, non se ignore. Elsa Fonte, que leva desde 1995 traballando en UNICEF, primeiro en Bolivia e un ano máis tarde no País Vasco, asegura que a súa motivación e ilusión é seguir transformando estas situacións e tratar de sacar o sorriso dun neno ou nena de calquera país.
Como é o traballo que leva a cabo UNICEF País Vasco para garantir os dereitos dos nenos refuxiados?
Desde UNICEF País Vasco traballamos para informar con obxectividade, veracidade e experiencia sobre a situación, aínda que non esteamos no terreo como o resto dos nosos compañeiros. Tratamos de profundar no porqué, explicando a que se debe esta situación de migrantes e refuxiados en Europa e explicando que xa entramos no sexto ano de conflito en Siria . Tamén avogamos por garantir os dereitos dos menores refuxiados, que son os mesmos de calquera outro neno ou nena, máis aló de cal sexa a súa orixe e circunstancias. Tamén estamos a mobilizar recursos para que se poidan abordar os diferentes programas e garantir todos os dereitos que están a ser vulnerados.
A cantos nenos afecta esta situación e como é posible paliala?
En que países están a intervir e como?
Desde UNICEF xa estabamos presentes en Líbano, Xordania, Siria, Turquía, Iraq e Exipto. Pero tamén abrimos o traballo na chamada ruta dos Balcáns, en Grecia e Italia. Evidentemente, seguimos traballando en Siria coas dificultades e situación de conflito, avogando por facer chegar as subministracións básicas de axuda humanitaria a lugares asediados onde está o conflito latente, como Madaya en Siria. Cando houbo un cesamento da violencia puidemos entrar con convois e prestado a atención necesaria.
Que necesidades máis urxentes están a detectar entre os nenos refuxiados?
Estamos a facer especial fincapé nas necesidades básicas como auga, saneamento, nutrición e saúde. E tamén traballando en programas a futuro garantindo ás chamadas “xeracións perdidas” os sistemas de educación e fomentando a súa protección. Traballamos principalmente en garantir a súa protección, que é algo que non podemos esquecer desde calquera país que ratificou a Convección sobre os Dereitos do Neno, máis aló de status.
Que sucede cos nenos que están a chegar sós a Europa?
A parte da intervención de emerxencia, como é o labor de incidencia política que desenvolve UNICEF?
Xa fai tres anos, máis de 120 organizacións humanitarias e axencias de Nacións Unidas, entre as que estaba UNICEF, fixeron un chamamento urxente para pór fin ao conflito en Siria. Desde UNICEF estamos presentes en todos os foros a nivel internacional para que todas as partes busquen un acordo de cesamento do fogo e conseguir a paz. Desde diferentes accións e prácticas, traballamos por levantar as continuas restricións de acceso urxente da axuda humanitaria. Tamén facemos campañas de vacinación, traballamos polo regreso dos nenos á escola e o cesamento dos ataques a infraestruturas civís, tratando de manter a seguridade en escolas e hospitais e asegurando as subministracións de auga.
Cantas solicitudes de asilo de nenos houbo e víronse atendidas?
En 2015 solicitaron asilo ao redor de 482.000 nenos e nenas, dos cales un 20% (96.500) eran menores non acompañados. Moitos deles non coñecen cal será o seu destino e desde UNICEF pedimos que non se demore a máis de 90 días a asignación dun titor legal e axilícese o rexistro e traslado a un país de asilo.
Que melloras consideran que ha de introducir o sistema de asilo da Unión Europea?
Que consecuencias para a infancia ten un conflito como o de Siria?
Como é a vida dun neno nun campo de refuxiados? Difire da vida nun campo de tránsito?
Poderiamos pensar que ambos son lugares temporais, pero os campos de refuxiados están a converterse nun lugar temporal pero a longo prazo, porque se están constituíndo como pequenas cidades organizadas. O traballo de UNICEF principalmente é garantir todos os dereitos dos nenos e nenas en todas as áreas de atención, desde auga, saneamento, alimentos e saúde. Pero tamén tratar de reestablecer o acceso á educación e traballando a recuperación psicosocial, máis aló das propias feridas físicas.
Desde UNICEF País Vasco, como consideran que a cidadanía pode colaborar nesta crise de refuxiados en Europa?
Xa son moitos anos de conflito en Siria, pero pediría que non nos esquezamos desta poboación que está a sufrir tremendamente e que agora a vemos máis preto porque están a chegar a Europa non só sirios, senón tamén afgáns, iraquís e doutras nacionalidades. Que esa distancia non nos faga perder a empatía e a responsabilidade por traballar conxuntamente para que teñan unha vida digna e un futuro como o de calquera de nós. Aínda que pode quedar frío, necesitamos fondos para desenvolver os programas que estamos a levar a cabo. Son moi importantes as mobilizacións cidadás e mesmo a compra de alimentos e subministracións que axuden ao desenvolvemento económico e local destas comunidades.
Etiquetas:
Zona relacionada
Ao publicar un comentario aceptas a política de protección de datos