Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Expulsión de inmigrantes
En 2007 rexistráronse case 9.500 repatriacións de persoas indocumentadas, que non poderán regresar a España por un período de entre 3 e 10 anos
- Autor: Por Azucena García
- Data de publicación: Venres, 11deAbrilde2008
Imaxe: Miguel FrutosUn total de 40.787 persoas estranxeiras foron expulsadas de España desde 2004. Cada ano, aumenta o número de inmigrantes indocumentados que son obrigados a regresar ao seu país por diversos motivos: atoparse en situación irregular, carecer de permiso de traballo ou promover a inmigración clandestina. Como consecuencia, a normativa vixente prohibe entrar de novo en territorio español por un período mínimo de tres anos e máximo de dez. Mentres se tramita o expediente de expulsión, é posible presentar alegacións, pero cando se emite a orde, hai que acatala.
O número de inmigrantes expulsados en 2007 ascendeu a 9.467, unha cifra que supera nun 31,2% o balance do ano anterior e que acrecentou a preocupación da ONG que traballan neste ámbito. A maioría das repatriacións producíronse a países de África . En total, fretáronse 75 voos chárter, segundo datos do Ministerio do Interior, que fixa en 40.787 o número de persoas estranxeiras expulsadas desde 2004, fronte ás 14.397 repatriadas no período 2000-2003.
Na actualidade, existen catro figuras xurídicas que regulan a saída involuntaria de inmigrantes: expulsión, retorno, readmisión e devolución.
- Expulsión. Aplícase a aquelas persoas que son repatriadas, mediante expediente administrativo, por algunha das causas recollidas na Lei de Estranxeiría.
- Retorno. Cando unha persoa é rexeitada nos postos fronteirizos, habitualmente, portos e aeroportos.
- Readmisión. Procedemento que se inicia en virtude dos acordos de readmisión asinados con terceiros países.
- Devolución. Figura á que se recorre cando unha persoa trata de entrar en España por postos non habilitados como fronteiras.
Se se teñen en conta este catro figuras, as cifras que manexa Interior revelan que, en 2007, producíronse 55.938 repatriacións. É dicir, “de cada 100 inmigrantes ilegais chegados ou detectados en España, máis de 92 son repatriados”, subliña o balance elaborado polo Ministerio.
Un expediente de expulsión pódese tramitar por diferentes motivos. A Lei Orgánica 8/2000, de 22 de decembro, ou Lei de estranxeiría, clasifícaos en condutas graves e moi graves. No primeiro caso, enténdense como infraccións graves a residencia en situación irregular, o acceso ao mercado laboral sen permiso de traballo, a ocultación ou falsidade de datos relativos á nacionalidade, estado civil ou domicilio, o incumprimento de determinadas medidas impostas e a participación en actividades contrarias á orde pública.
Como infraccións moi graves enténdense a participación en actividades contrarias á seguridade exterior ou que poidan prexudicar as relacións de España con outros países, a promoción da inmigración clandestina, as condutas de discriminación , a contratación de traballadores estranxeiros sen autorización de traballo ou a comisión dunha terceira infracción grave. Outra causa que pode provocar a apertura dun expediente é a condena, dentro ou fóra de España, por unha conduta que no noso país estea sancionada con pena privativa de liberdade superior a un ano, “salvo que os antecedentes penais fosen cancelados”.
En todo caso, mentres o expediente de expulsión está aberto, a persoa afectada dispón dun período de alegacións para presentar o seu defensa. Só unha vez que a resolución é favorable á expulsión, emítese a orde. Esta orde leva a extinción de calquera autorización para permanecer en España e o arquivo de todos os procedementos iniciados para residir ou traballar no país. Ademais, a orde de expulsión prohibe a entrada en territorio español por un período de entre 3 e 10 anos.
Hai tres motivos polos que a expulsión se pode impor: a participación en actividades que poñan en risco a seguridade exterior de España ou as súas relacións con outros países, a implicación en actividades contrarias á orde pública e que están previstas como moi graves na Lei Orgánica sobre Protección da Seguridade Cidadá e a reincidencia -nun ano- na comisión dunha infracción grave ou moi grave. Salvo estes casos, algúns supostos evitan a aplicación da orde de expulsión.
Estes supostos refírense a persoas nadas en España que residisen legalmente no últimos cinco anos ou teñan recoñecida a residencia permanente, españois de orixe que perdesen a nacionalidade, beneficiarios dunha prestación por incapacidade permanente para o traballo como consecuencia dun accidente laboral ou enfermidade profesional ocorridos en España, os cónxuxes, ascendientes, fillos menores ou incapacitados de estranxeiros e mulleres embarazadas, cando a medida poida supor un risco para a xestación ou para a saúde da nai.
Protocolo de seguridade
O informe “Dereitos Humanos na Fronteira Sur 2007”, realizado pola Asociación Prol Dereitos Humanos de Andalucía (Apdha), cuestiona o procedemento de expulsión de persoas inmigrantes. Neste sentido, destaca o borrador das “Normas de seguridade nas repatriacións e no traslado de detidos por vía aérea e/ou marítima” e o rexeitamento que suscitou entre algunhas organizacións “por consideralo un auténtico atentado á dignidade das persoas e unha violación dos dereitos humanos”.
Este documento permitiría o traslado dos repatriados con “lazos de seguridade” ou “pezas inmovilizadoras homologadas”, entre outras, aínda que establece que o protocolo debe aplicarse respectando os dereitos humanos e as liberdades fundamentais. “En ningún caso, a aplicación das medidas coercitivas poderá comprometer as funcións vitais do repatriado”, precisa o texto.
