Imagen: Pedro Simões
Coñecida como ‘Guía para os sen teito’, a ‘Michelín dos esmoleiros’ ou o ‘Compás dos pobres’, xa está na rúa. Trátase dunha publicación editada pola Comunidade de San Egidio de Barcelona dedicada a un dos sectores máis desfavorecidos da nosa sociedade: as persoas que viven na rúa. Todas elas ven obrigadas a buscar un lugar distinto onde durmir cada día, comer ou ducharse por un euro.
Na guía figuran, ademais, as direccións dos hospitais e centros de saúde, así como os lugares onde se poden realizar os diversos tramites que lles poden facilitar, no seu caso, unha pensión.
Na guía figuran, ademais, as direccións dos hospitais e centros de saúde, así como os lugares onde se poden realizar os diversos tramites que lles poden facilitar, no seu caso, unha pensiónOutro dos apartados da guía é o dedicado a informar sobre a situación dos centros de formación profesional nos que poder aprender un oficio que lles saque desta situación e os lugares onde se pode aprender o idioma do país, dedicado especificamente para os inmigrantes doutra lingua. Son 154 páxinas que baixo o título ‘Onde comer, durmir, lavarse’ resultan de gran utilidade aos máis necesitados. Por agora esta iniciativa en España só se realizou en Barcelona, aínda que é posible que sexa imitada noutras comunidades.
Concretamente, o protagonismo deste proxecto recae na Comunidade de San Egidio, nacida en Roma en 1968 ao abrigo do Concilio Vaticano II. Trátase dun movemento laico que agrupa a máis de 40.000 persoas en todo o mundo e dedícase á oración e a mostrar a súa solidariedade cos mais necesitados: inmigrantes, anciáns, infancia, etc. A primeira destas guías editouse en 1990 en Roma, esta edición de Barcelona é a segunda na devandita cidade e repártese gratuitamente nos lugares frecuentados polas persoas sen fogar ou necesitadas de recorrer á asistencia pública. No noso país o número de persoas que carecen dun fogar onde vivir supera os 30.000 e as mulleres e mozas nesta situación aumenta cada día.
Cáritas asegura nun documento elaborado con motivo do Día dos Sen Teito, celebrado o pasado 12 de novembro, que entre as principais razóns polas que moitas persoas viven na rúa áchanse as seguintes:
Traballo. Precariedade de emprego, normalmente inestable e temporal, que afecta principalmente as mulleres, novas e inmigrantes. A ONG situáronse neste sentido e defenden que non só é necesario un emprego de calidade e a longo prazo, senón que este vaia acompañado dunha serie de medidas sociais.
Tecnoloxías. O informe fala de “cambios nos modos de produción”. Na actualidade hai moita man de obra excedente debido á evolución das novas tecnoloxías. Ademais agora precísase dunha maior cualificación e especialización.
Vivenda. É un dereito que non sempre se cumpre. O elevado prezo da vivenda privada e a falta de vivendas de protección oficial ou pública, dificulta en exceso o acceso a unha vivenda ata o punto de que “nunca antes tantas persoas víronse privadas dela”.
