O Número de Identificación de Estranxeiro (NIE) é un número persoal, único e exclusivo que se asigna ás persoas estranxeiras que legalizan a súa situación en España. A súa solicitude é obrigatoria para todos os estranxeiros que, por intereses “económicos, profesionais ou sociais, relaciónense con España”, sexan de réxime comunitario ou non. Por iso, debe figurar en todos os documentos que estas persoas tramiten ou se lles expidan, así como nas dilixencias recollidas no seu cartón de identidade ou pasaporte.
O NIE pódese solicitar tanto nas Representacións Diplomáticas ou Oficinas Consulares españolas do país de residencia do solicitante, como na Dirección Xeral de Policía ou Oficina de Estranxeiros de España. Para iso, a Lei autoriza a realizar este trámite á persoa interesada ou a un representante con poder. É imprescindible, iso si, presentar un impreso de solicitude, o pasaporte, o cartón de identidade ou un documento que acredite a nacionalidade do interesado.
Hai que acreditar que a estancia en España é legal e presentar os documentos que xustifiquen o motivo da petición do NIE
Ademais, hai que acreditar que a estancia en España é legal e presentar os documentos que xustifiquen o motivo polo que se pide o NIE. Estes documentos poden provir da Administración Tributaria, Rexistros da propiedade ou mercantís, notarios, Tráfico, Seguridade Social ou Instituto Nacional de Emprego, entre outras institucións.
En canto á súa utilidade, o NIE sirve para expedir o certificado de rexistro e o cartón de residencia, así como para obter o permiso de conducir e matricular un vehículo, abrir unha conta bancaria, comprar unha vivenda, recibir asistencia psicosocial ou psicopedagógica en caso de necesitala, resarcimiento por danos corporais, materiais ou en establecementos mercantís ou industriais…
En definitiva, calquera trámite que se realice en España require a presentación do NIE, polo que se este número pérdese é necesario pór unha denuncia de perda na comisaría de policía e solicitar un duplicado por extravío na oficina de estranxeiros correspondente. Para tramitar o novo NIE, hai que presentar o pasaporte e a denuncia.
Documentación das persoas estranxeiras
Imagen: Daimalu
O NIE está regulado polo Real Decreto 2393/2004, de 30 de decembro, que aproba o Regulamento da Lei Orgánica 4/2000, de 11 de xaneiro, sobre dereitos e liberdades dos estranxeiros en España e a súa integración social. Nesta norma recóllense, ademais, o resto de documentos que deben ter as persoas estranxeiras para acreditar a súa situación legal en España e que son:
Pasaporte ou documento de viaxe e visado. No pasaporte debe constar o selo de entrada, a identidade e a situación de estancia en España, sempre que non se necesite un visado de estancia. En canto ao visado, acredita a situación para a que se outorga e a validez.
Cartón de Estranxeiro. Segundo a lei, “todos os estranxeiros aos que se expediu un visado ou unha autorización para permanecer en España por un período superior a seis meses” teñen o dereito e a obrigación de obter o cartón de identidade de estranxeiro. Este cartón acredita a situación legal en España e débese solicitar persoalmente no prazo dun mes desde a entrada en España ou desde que se concede a autorización para permanecer no país. Os titulares do Cartón de Estranxeiro están obrigados a levala sempre consigo, polo que o seu extravío, destrución ou inutilización require a solicitude inmediata dun novo documento coa mesma validez e vixencia.
Cartóns de traballador transfronteirizo e de estudante. Os estranxeiros que se atopen en España por estudos ou investigación durante un período superior a seis meses, así como os traballadores transfronteirizos, deben contar co cartón de estudante e de traballador transfronteirizo, respectivamente.
O feito de non dispor desta documentación pode carrexar infraccións e sancións de carácter leve, grave ou moi grave. En concreto, o Ministerio do Interior lembra que se considera infracción leve non comunicar ás autoridades españolas, ou facelo con posterioridade aos prazos legais, o cambio de nacionalidade, estado civil, domicilio ou situación laboral. Tamén se penaliza o atraso, ata tres meses, na solicitude de renovación das autorizacións que caducaron ou traballar por conta propia sen o permiso correspondente. A multa ascende a un máximo de 300 euros.
Entre as infraccións graves destacan: atoparse de maneira irregular en territorio español, traballar en España sen a autorización requirida, o incumprimento das medidas impostas por razón de seguridade pública (presentación periódica ou afastamento de fronteiras ou núcleos de poboación), a comisión dunha terceira infracción leve e ocultar ou falsear a nacionalidade, o estado civil ou o domicilio. Estas infraccións carrexan multas de 301 ata 6.000 euros.
Por último, catalóganse como infraccións moi graves participar en actividades contrarias á seguridade exterior do Estado ou que poden prexudicar as relacións de España con outros países; inducir, promover, favorecer ou facilitar con ánimo de lucro a inmigración clandestina; condutas de discriminación por motivos raciais, étnicos, nacionais ou relixiosos; contratación de traballadores estranxeiros sen a correspondente autorización de traballo; e comisión dunha terceira infracción grave, entre outras. A multa vai desde 6.001 ata 60.000 euros.
