Diversos estudos estiman que hai máis de 110 millóns de minas repartidas en máis de 64 países do mundo, principalmente en África. As minas contrapersonal (tamén coñecidas como “antipersoais”) son unha das armas máis sofisticadas utilizadas en conflitos, non co fin de matar, senón de incapacitar e ferir as súas vítimas. O principal problema é que poden permanecer activas durante máis de 50 anos unha vez finalizada a guerra. Ademais, non se adoitan sinalizar as zonas minadas, xa que son lanzadas arbitrariamente desde avións ou desde lanzadoras sen ningún control sobre a zona en que caen e tampouco se elaboran mapas de minas, polo que en moitas ocasións as vítimas son os propios soldados que as colocan. Como consecuencia, cada ano máis de 26.000 persoas morren ou sofren traumáticas mutilaciones e deles, segundo indican as estatísticas, o 90% das vítimas das minas antipersoal son civís e moitos deles nenos.
A presenza destas armas tan minuciosamente deseñadas e que aparecen esparexidas por miles impide o acceso ás terras de cultivo, canles de rega, centrais eléctricas e estradas. Millóns de persoas teñen que escoller entre cultivar con medo, pasar fame ou abandonar o seu fogar. Este emprego das persoas civís como branco constitúe unha violación do dereito internacional humanitario, impedindo o desenvolvemento económico da poboación que sufriu o conflito. Neste sentido, diferentes ONG e asociacións sen ánimo de lucro deseñan programas de sensibilización sobre o perigo que supoñen as minas antipersoal, tal e como se levou a cabo en Bosnia-Herzegovina, Cambodia e Croacia.
Os principais países produtores de minas son: Estados Unidos, China, Rusia, Israel, Paquistán, Sudáfrica, Corea do Norte e do Sur, Nepal, India, Paquistán, Singapura e Vietnam, formando entre todos eles un arsenal de entre 180 e 185 millóns de minas. Pola súa banda, os países máis afectados por esta praga son: Cambodia (10 millóns de minas), Angola (9 millóns de minas), Bosnia-Herzegovina, Afganistán, O Salvador, Nicaragua, Colombia, Sudán, Mozambique, Somalia e Iraq.
Ademais, non se pode esquecer o negocio que representa este tipo de armamento. Neste sentido, a ONU calcula que mentres unha mina contrapersonal costa entre 3 e 30 dólares americanos, a eliminación dunha destas minas por especialistas locais pode custar ata 100 dólares.
A ONU calcula que mentres unha mina contrapersonal costa entre 3 e 30 dólares americanos, a eliminación dunha destas minas por especialistas locais pode custar ata 100 dólaresO problema é que a maioría dos países repletos de minas son pobres, foron devastados pola guerra e non poden custearse programas de recollida de minas en gran escala. Por esta razón, Cruz Vermella Internacional, xunto con outras asociacións, esixe ademais da prohibición total das minas contrapersonal, que se aumenten os fondos asignados para a destrución de minas para garantir a protección das persoas civís inocentes contra a ameaza das minas terrestres. Os principais métodos de detección de minas son os detectores de metais, as sondas e os cans amaestrados, aínda que na maioría dos casos a técnica máis eficaz e fiable segue sendo a utilización dunha sonda polo especialista en crequenas.
Co fin responder á crise causada polas minas contrapersonal, a comunidade internacional promoveu a prohibición destas armas a través da aprobación, en 1997, da Convención de Ottawa, que impide o emprego das minas contrapersonal e incita a que llas destrúa. Trátase dun texto definitivo para contribuír á prohibición total das minas e do que España forma parte. A campaña internacional (ICBL) obtivo o Premio Nobel da Paz en 1997 e na actualidade o Tratado foi ratificado por 143 estados. Dise que os estados que conforman a Convención de Ottawa destruíron xa 37 millóns de minas. Con todo, aínda queda moito por facer, pois a nivel internacional son moitos os países que non asinaron este Tratado como Estados Unidos, Rusia, China ou Paquistán, todos eles destacados produtores de minas. Por este motivo, diferentes ONG traballan pola eliminación das minas e para que se siga loitando co fin de conseguir que máis estados subscriban o Tratado de Ottawa e para que os xa asinantes actúen con firmeza no proceso de destrución e de prohibición das minas contrapersonal.
