Viaxar ao noso país ou permanecer nel por un período máis ou menos prolongado esixe presentar un tipo de visado ou outro. Na actualidade, as normas distinguen entre tres documentos diferentes, en función do tipo de viaxe: visados de tránsito aeroportuario, visados de curta duración e visados nacionais para residir, residir e traballar, estudar ou investigar en España.
As persoas estranxeiras que queren viaxar a España deben presentar a documentación regulamentaria para iso. Isto esixe contar co visado correspondente ás súas intencións. Hai tres tipos: visados de tránsito aeroportuario, visados de curta duración e visados nacionais para residir, residir e traballar, estudar ou investigar en España.
1. Visados de tránsito aeroportuario
Estes documentos non permiten a entrada no país, senón na zona internacional de tránsito dun aeroporto español. A persoa que o obtén conta co permiso para facer a escala correspondente nun aeródromo. Non todas as persoas están obrigadas a contar co visado de tránsito aeroportuario, senón quen formen parte das listaxes elaboradas para este fin polo Ministerio de Asuntos Exteriores e de Cooperación (MAEC).
Varias listaxes establecen quen deben solicitar visado e quen están exentos desta obrigación
O impreso de solicitude pode descargarse na propia web do Ministerio ou obterse nas Misións Diplomáticas ou Oficinas Consulares de España no estranxeiro. Require achegar unha fotografía, os datos persoais do solicitante, os motivos da viaxe e a información referida ao país ao que se quere acceder. O documento en si é gratuíto, pero a tramitación ten un custo de 60 euros, un importe que non se devolve en caso de denegarse a solicitude.
2. Visados de curta duración
O visado de curta duración ten un período de vixencia de 90 días. Este é o tempo polo cal se habilita o tránsito ou a estancia no noso país e no resto dos Estados Schengen. Tamén neste caso o MAEC elabora a listaxe correspondente de países obrigados á súa presentación.
Requírese un impreso de solicitude gratuíto, aínda que a xestión supón o pago dunha taxa de 60 euros, non reembolsables en caso de denegación. O visado pódeo solicitar a propia persoa interesada ou un representante, igual que no momento de recollelo.
3. Visados nacionais
Os visados nacionais son os documentos máis completos, posto que a súa obtención permite residir, residir e traballar, estudar ou investigar en España. Están exentos deste visado os cidadáns da Unión Europea, Islandia, Liechtenstein, Noruega ou Suíza.
Os requisitos son os mesmos que nos casos anteriores, respecto de impreso de solicitude, importe e lugar de presentación. Establécese un prazo máximo dun mes para emitir a resolución, “salvo no caso dos visados de residencia non lucrativa, nos que o prazo máximo será de tres meses”, segundo lembra o MAEC. Se se denega, o solicitante ten a opción de presentar un recurso contencioso-administrativo ante o Tribunal Superior de Xustiza de Madrid no prazo de dous meses ou un recurso de reposición ante a Misión Diplomática ou Oficina Consular, no prazo dun mes.
Quen obteñan un visado de longa duración poden circular durante tres meses polo resto de Estados Schengen, sempre que conten con documentos de viaxe válidos para o cruzamento da fronteira, para xustificar o obxecto e as condicións da estancia, así como a disposición de medios de subsistencia suficientes, e sempre que non supoñan unha ameaza para a orde pública, a seguridade interior, a saúde pública ou as relacións internacionais de ningún dos Estados Schengen, nin consten nas denominadas listas nacionais de non admisibles.
Hai excepcións. Líbranse dos procesos anteriores quen proceden de países que non están obrigados á presentación do visado. Estes países pódense consultar nunha listaxe elaborada polo Ministerio de Asuntos Exteriores e de Cooperación.
Cando se autorizou unha estancia inferior a 90 días, as persoas interesadas en ampliala poden solicitalo nas Oficinas de Estranxeiros e Comisarías de Policía correspondentes. Quen procedan de países que non requiren visado tamén poden alongar a súa estancia en España. Isto é posible no caso de circunstancias excepcionais para fins que non sexan traballo ou residencia.
É posible ampliar o visado en circunstancias excepcionais que non respondan a traballo ou residencia
Deben acreditarse as razóns polas cales se solicita a ampliación do permiso de estancia e, entre a documentación que se debe presentar, figura a mesma que acredite dispor de medios económicos adecuados, seguro médico de viaxe, os documentos que garantan o retorno ao país de procedencia e argumenten as razóns excepcionais polas que se solicita a prórroga.
A prórroga de estancia solicítase antes de que conclúa o prazo de autorización e, en caso de denegarse, quen a reclame deberá saír do país antes de que venza a autorización vixente ou no prazo que fixe a resolución, se o período inicial ha concluído.
