A calidade das imaxes, o factor máis importante

Os marcos de fotos dixitais incorporan as vantaxes da imaxe dixital ao tradicional soporte das copias de papel. Grazas ás pantallas TFT e ao seu reducido fondo, resulta posible simular a aparencia clásica destes adornos. Pero, que ofrecen agora mesmo este tipo de aparellos? Paira pescudalo realizouse una proba práctica durante un mes sobre catro portarretratos dixitais cuxos prezos se atopan entre os 115 euros e os 129 euros. En concreto utilizáronse os modelos:

• Toshiba PA3637E-1Etc
• Philips PhotoFrame 7FF2FPA
• HP df750
• Parrot DF7220

Todos eles contan cunha pantalla de 7 polgadas, un tamaño que corresponde ás copias impresas de 10 x 15 centímetros, as dimensións máis estendidas entre os marcos convencionais.

Tres dos aparellos ofrecen una resolución de pantalla de 800 x 480 píxeles, que asegura una visión correcta das instantáneas desde case todos os ángulos. Só se se contempla desde abaixo obsérvase que a imaxe se escurece. O modelo que peores resultados obtivo a este respecto foi o Parrot, cuxa resolución é moi inferior (410 x 234 píxeles) , cun resultado máis pobre na reprodución de fotos: as cores móstranse en ocasións saturados e non se aprecian os detalles na súa totalidade.

Doutra banda, mentres Philips e Parrot céntranse na fotografía, a función principal destes aparellos, Toshiba e HP incorporan á súa vez prestacións audiovisuais. Así, estes dous marcos poden reproducir música en MP3 mentres se contemplan as instantáneas. HP tamén inclúe a opción de reproducir vídeos.

A memoria interna destes equipos é bastante pequena. Toshiba sobresae neste aspecto, con 64 Megabytes, que se incrementan na práctica porque ademais reaxusta de maneira automática o tamaño das fotos que se trasladan desde un cartón de memoria. Así se consegue que se poidan almacenar máis de 1.000 instantáneas distintas. Philips tamén está dotado desta función, aínda que só dispón de 10,3 Megabytes de capacidade.

Observouse que os marcos dan prioridade á lectura de imaxes desde os cartóns de memoria, e mesmo ofrecen máis funcións que se se opta pola memoria interna e úsase o cable USB que proporcionan paira pasar as fotos desde o computador. O exemplo máis claro áchase no modelo de HP que, desde a súa memoria interna, só pode reproducir fotos, mentres que co cartón pode acompañalas de música, entre outras posibilidades. Por esta razón, convén adquirir una cartón de memoria paira estes equipos, que adoitan aceptar os modelos máis habituais do mercado: SD, Memory Stick, MMC, xD, e Compact Flash.

O catro portarretratos analizados pódense colocar tanto en posición horizontal como vertical. Ademais len JPEG, o popular formato comprimido que domina a Internet visual e que todas as cámaras poden rexistrar. Por riba, o modelo de Toshiba acepta o formato BMP e Parrot engade o GIF.

En canto ao seu manexo, os catro aparellos viran automaticamente as imaxes verticais, una característica que evita que os espectadores teñan que virar a cabeza paira observar as fotografías de forma correcta. Ningún inclúe batería nin compartimento paira pilas, polo estes marcos dixitais deberán colocarse en lugares próximos a un enchufe e estarán limitados pola lonxitude do cable de alimentación. Ademais, hai que ter en conta que datos como a hora ou a data bórranse si desenchúfase o marco da corrente eléctrica. Dous marcos destacaron por contribuír a un consumo de enerxía máis racional, Philips e Parrot, xa que permiten programar as horas de aceso e apagado.

Ao mesmo tempo, Toshiba, Philips e Parrot serven como reloxos. Philips engádelle ademais a posibilidade de fixar una alarma espertador, mentres que Toshiba ofrece un modo de calendario mensual sobreimpresionado sobre as fotos do portarretratos.

Prezo: 116 euros O mellor: A visualización das fotografías. É o marco con maior memoria interna (a súa capacidade é de 1.000 imaxes). As teclas iluminadas na parte frontal axudan a un manexo máis sinxelo. O peor: Modifica o encadre das instantáneas. En ocasións os sensores non responden con velocidade. As pegadas dos dedos quedan marcadas no portarretratos.

Este marco define ben as cores das fotografías e os mostra vivos e naturais. Con todo, cabe sinalar que modifica o encadre e achega lixeiramente a imaxe. Isto provoca que se perda o encadre orixinal; se non hai suficiente aire (espazo libre) nos bordos, poida que non se vexan partes importantes da fotografía.

Toshiba deseñou un aparello que tende ao audiovisual. Conta cun modo que permite reproducir música mentres se goza das instantáneas sempre que atope arquivos MP3 dentro do cartón de memoria. De entrada, sorprende a súa estética cun bordo negro onde en aparencia non hai botóns cos que manexalo. Una vez aceso, compróbase que se atopan na parte inferior do aparello en forma de sensores negros integrados na propia carcasa e iluminados cunha luz cada vez que se pulsan.

Estes mandos producen un efecto espectacular cando se acenden a vontade do usuario e despois apáganse sós. Agora ben, como aspecto negativo, en ocasións a súa capacidade de resposta máis lenta que os botóns convencionais. Así sucede cando se trata de baixar ou subir o volume da música.

Cando se traspasan as fotografías desde un cartón de memoria redúcense de maneira automática as súas dimensións. O tamaño final do arquivo é máis de 20 veces menor que o dos orixinais, sen que se aprecie una perda da calidade durante o visionado, calidade que permite aproveitar ao máximo a memoria interna de 64 Megabytes e que se poida chegar a almacenar máis de 1.000 imaxes, a maior cifra entre os equipos analizados. Con todo, se o traspaso realízase desde o computador mediante o cable USB fornecido, as instantáneas non se comprimen senón que se copian co seu tamaño orixinal.

Outro punto exclusivo do Toshiba é o seu modo de calendario, no que se sobreimpresiona encima das fotos, e de forma permanente, a hora mediante un reloxo analóxico. Doutra banda, percibiuse un detalle estético que pode redundar de maneira negativa no aspecto de leste portarretratos. O bordo, que inclúe os sensores táctiles, recolle as pegadas dos dedos, polo que pode dar a impresión en ambientes moi iluminados de que o marco está sucio ou descoidado.

O modelo de Toshiba manéxase con sinxeleza. Una vez que os botóns da carcasa acéndense, a pantalla se sobreimpresiona con dúas cinematográficas franxas que indican a función de cada un dos mandos. Pareceunos bastante útil a opción pola que copia todos os arquivos do cartón de memoria nada máis introducila no marco, o que axiliza o seu proceso de traslado.

Pódense fixar até 10 intervalos distintos de tempo durante os que a imaxe se manterá fixa no portarretratos. Neste caso, van do cinco segundos e una semana de tempo, o prazo máis longo entre todos os marcos da proba práctica. O usuario dispón de cinco efectos de transición distintos paira pasar dunha imaxe a outra e tamén pode seleccionar que a presentación se realice sen ningunha clase de cortinilla.

Entre as opcións que permite este marco atópanse a de elixir o modo de reprodución (secuencial ou aleatorio) e realizar un zoom paira achegar a imaxe a calquera detalle que se desexe observar con detemento.

Prezo: 129 euros. O mellor: A fidelidade das imaxes reproducidas. Reduce automaticamente o tamaño das fotos que se copian desde o cartón. Prográmase o aceso e o apagado. O peor: O seu uso require certa práctica. Non dispón nin de audio nin de vídeo.

Este marco mostra as imaxes con nitidez. Se queda por baixo de Toshiba débese a que mostra unhas cores máis frías. Philips limítase neste modelo a centrarse na fotografía e non permite reproducir nin audio nin vídeo.

Entres as súas prestacións destaca una: reduce de forma automática o tamaño das instantáneas que se copian desde os cartóns de memoria a unhas dimensións 726 x 544 píxeles, sen que perda calidade a imaxe. Mediante esta acción conséguese ampliar a memoria interna de 10,3 Megabytes para que caiban unhas 30 fotografías. Con todo, non sucede o mesmo no caso de que se introduzan desde o computador mediante o cable USB, polo pódese esgotar o espazo dispoñible con só 10 fotografías se antes non se han redimensionado no PC.

Resulta bastante útil a función de programar as horas de aceso e apagado, una boa medida paira aforrar enerxía cando ninguén o utiliza. Só Parrot, ademais de Philips, inclúe esta función. Na mesma liña, incorpora una alarma que pode servir de espertador se se sitúa na mesilla de noite. Ademais, este aparello inclúe una función de retoque básico: elixir que fotos quérense mostrar en branco e negro.

O uso de leste portarretratos require de certa práctica. Como os botóns atópanse na parte traseira e algúns son bastante pequenos, resulta difícil atinar nun primeiro momento co mando correcto. Isto sucede porque ao mesmo tempo débese mirar a pantalla por diante, onde o marco explica, mediante unha sobreimpresión, as funcións de cada botón.

O usuario pode elixir que as fotos se reproduzan en orde secuencial ou aleatorio e establecer até dez lapsos de tempo distintos durante os cales a imaxe permanecerá fixa na pantalla, desde o cinco segundos até un día completo. Xunto co modelo de Toshiba é o máis completo neste aspecto. Cando se produce o cambio de instantánea, o usuario xa dispón de até catro efectos de cortinilla que se poden elixir de forma individual ou combinalos por azar.

Prezo: 115 euros. O mellor: Reproduce audio, vídeo e imaxes. Manéxase cun práctico mando a distancia. O peor: Non se pode conectar o marco co computador. Non redimensiona as fotos.

O seu marco caracterízase porque ten máis fondo que o resto de aparellos analizados (máis de tres centímetros) aínda que se ten moi en conta a estética. É o único que inclúe dous carcasas intercambiables, una en cor negra e outra en marrón. Respecto da visualización das imaxes, viuse superado por Toshiba e Philips. A razón: tende a mostrar cores lixeiramente saturadas e con menos nitidez que os dous marcos citados.

O aparello de HP realiza una aposta forte polo audiovisual que transcende a función orixinaria dos marcos. Xunto co modelo de Toshiba, permite contemplar as imaxes ao son das cancións gravadas en MP3 almacenadas dentro do cartón de memoria, grazas aos altofalantes estereofónicos que incorpora. Así se consegue una visualización máis espectacular e ambiéntase con música relacionada. O volume dos altofalantes é suficiente para que se escoite nunha habitación da casa con claridade. Doutra banda, pódese gozar da música sen que se mostre ningunha foto. Tamén permite ver vídeos, codificados en MPEG-1 e en AVI, o único modelo da proba práctica que o permite.

Con todo, todas estas funcións atópanse condicionadas ao uso dun cartón de memoria externa. A memoria do marco só pode albergar 15 imaxes, o peor dato da proba. Este aparello carece da opción de conectarse ao computador mediante un cable USB paira traspasar as fotos. A cambio permite conectar memorias USB a través de una entrada lateral. Con todo, a menos que esta sexa moi pequena, sobresairá por un lateral, cun resultado final estético non moi armónico.

O usuario pode seleccionar dúas formas de contemplar as instantáneas: co seu tamaño natural adaptado ás dimensións da pantalla, polo que poden quedar espazos en negro, ou mediante unha ampliación para que ocupen toda a parte visible da pantalla, aínda que modifica encádrelos orixinais.

O mando a distancia contribúe a que o modelo de HP sexa o máis usable dos marcos analizados. Trátase dun control remoto lixeiro, pequeno e ben deseñado, que logra un manexo intuitivo. Ademais, permite deter a reprodución das fotografías e realizar un zoom que achegue a imaxe.

O modelo de HP só permite fixar cinco lapsos de tempo durante os que a imaxe se manterá fixa, o peor resultado xunto con Parrot. Os efectos de transición entre as imaxes son variados, pero o usuario non pode elixir como se presentan, senón que se debe resignar á elección automática que realice o portarretratos.

Prezo: 115 euros. O mellor: A conexión inalámbrica por Bluetooth e o manexo simple. Pódese programar o aceso e o apagado. Reduce de maneira automática o tamaño das fotos. O peor: Calidade inferior das imaxes respecto dos outros marcos. Só reproduce instantáneas.

Trátase dun portarretratos moi estilizado (o máis estreito cun fondo de dous centímetros), no que se ten moi en conta o deseño. Ofrece cintas de varias cores para que se coloquen nos laterais, de forma que contrasten co bordo branco do mesmo. Ademais, só Parrot prevé a posibilidade de colgalo da parede. Con todo, viuse lastrado pola súa menor resolución de pantalla, que queda en 410 x 234 píxeles, pouco máis da metade do que ofrecen os outros aparellos analizados. Este dato tradúcese, respecto dos outros marcos, en instantáneas con cores algo saturados, un efecto que provoca que en ocasións non se poidan apreciar ben os detalles. Aínda que mellora algo nas imaxes nocturnas, este portarretratos obtivo o peor resultado na apartado clave de visionado das fotografías. Permite almacenar, iso si, unhas 300 fotografías, aínda que a iso axúdalle a menor resolución da súa pantalla, ademais do feito de que reduce de maneira automática o tamaño das imaxes, como os modelos de Toshiba e Philips.

Parrot caracterízase por dotar aos seus marcos de conexión inalámbrica Bluetooth, o único do estudo que ofrece esta prestación. A recepción de imaxes por esta vía resultou rápida e sinxela. Como cada foto enviada ao portarretratos interrompe a presentación das demais imaxes, pode resultar divertido o seu uso en reunións onde se conte con varios móbiles que inclúan cámara fotográfica. Ademais, destaca pola rapidez en que cambia a orientación da imaxe cando se coloca en posición vertical. Doutra banda, xunto con Philips, é o único que permite programar as horas de apagado e aceso.

O Parrot manéxase con sinxeleza. Só inclúe tres botóns localizados na súa parte traseira. Son anchos e permiten manexar todas as funcións do aparello a través duns menús visuais que se sobreimpresionan nas fotos.

Entre achéguelos exclusivos deste marco atópase a posibilidade de gravar varias listas de reprodución, o que permite una alternancia entre formas de visualización. Ademais, prevé funcións que na práctica facilitan o manexo ao usuario, como a posibilidade de borrar e copiar de golpe todas as instantáneas desde o cartón de memoria, seleccionalas con velocidade a través de miniaturas paira copialas ou ver algunha en concreto.