Aprender a vivir sen a móbil

• Autor: Por Jordi Sabaté
• Data de publicación: Mércores, 19 de Decembro de 2012

Os expertos xa falan da “sensorialidad tecnolóxica” para explicar que cada vez máis o móbil, sobre todo se é un smartphone, está integrado no noso ciclo biolóxico ata o punto de que, para algunhas persoas, a comunicación permanente é unha nova dimensión sensorial que gaña peso fronte a sentidos como a vista ou o oído. Esta hiperconexión cos contactos, mediante chamadas ou mensaxería, crea un vínculo emocional moi forte que pode chegar a converterse nunha dependencia. Se, ademais, súmase a necesidade de estímulos informativos continuos desde Twitter, Facebook ou Internet, o usuario acaba por relacionarse co mundo só a través do seu móbil. Este artigo ofrece algunhas tácticas que axudan a vivir sen estar tan pendente do móbil.

Primeiro, sensación de cegueira comunicacional

Máis aló de que exista ou non unha síndrome clínica descrito para este tipo de dependencias compulsivas, é bo manter certa distancia fronte á tecnoloxía adestrando o corpo e o cerebro para vivir períodos de desconexión, tanto informativa como dos contactos. Para ter conciencia da dependencia que xera o hábito ao teléfono móbil, non hai nada mellor que pasar un día co teléfono apagado, e se é en período laborable mellor.

Ao principio, sen móbil, tense unha sensación de vertixe e desorientación, por non poder seguir o impulso de comunicarse cos seres queridos

Terase entón sensación de vertixe e desubicación, por non poder seguir o primeiro impulso de comunicarse coas persoas queridas mediante WhatsApp ou unha chamada. Tamén sentirá inseguridade e desprotección, ao non poder acceder ao correo electrónico cada cinco minutos para ver se hai novidades ou avisos urxentes. É unha sensación similar á das persoas que proban a andar pola rúa cos ollos tapados para ver como senten os invidentes; unha sensación que se podería chamar de “cegueira comunicacional”.

Tamén se notará que crece a ansiedade nos tempos mortos, na parada do autobús ou o metro, momentos que polo xeral se aproveitan para consultar Twitter, Facebook ou Instagram, ou ben para escoitar música de iTunes Match, Google Play ou Spotify. Sen o smartphone e as súas aplicacións, a persoa sente illada e desorientada ao principio. De feito, se se fixa ao seu ao redor, mentres ela non fai nada, o resto trastea nos seus móbiles: sentirá rara.

Despois, liberación e maior concentración

Con todo, a medida que pasen as horas, ou os días, poida que a persoa comece a darse conta de que non necesita mirar a pantalla cada cinco minutos, que non é tan importante seguir ata a última foto publicada polos seus contactos en Facebook ou Twitter, ou estar ao tanto de maneira compulsiva da portada do seu medio en liña favorito, que á fin e ao cabo non cambia cada cinco minutos.

Por contra, é moi posible que comece a relaxarse, a concentrarse máis no que fai en cada momento. No caso das relacións sociais e de parella, a ausencia de móbiles pode significar profundar máis en conversacións sinceras e interesantes ou non eludir o aburrimento coa pantalla do smartphone e afrontalo coa procura de novas actividades.

No caso das relacións sociais e de parella, a ausencia de móbiles pode significar profundar máis en conversacións sinceras e interesantes

A falta de conexión permanente tamén obriga a ser máis regulares nos hábitos, a cumprir horarios con máis rigor e chegar ás citas con máis puntualidade, xa que non se pode avisar dun atraso sobre a marcha. Se se prolonga a experiencia durante varias semanas, a vida comezará a ser máis pautada e menos estresante. Xa non se dependerá do móbil e, quizá, unha vez xa conectado de novo, a relación sexa diferente, menos suxeita á súa influencia.

Non se trata de esquecerse para sempre do móbil, que é sen dúbida un gran invento, senón de aprender a controlar as emocións e os impulsos inconscientes respecto de leste; o importante é que el estea baixo o dominio da persoa, non ao revés. Para iso, o mellor é crear o hábito de non depender del, darse conta, mediante a experiencia, de que non pasa nada se se está catro horas desconectado, ou oito ou dez.

Estratexias para reducir a dependencia

• O primeiro paso será desconectar o móbil ao chegar a casa pola noite; é a mellor maneira de empezar, xa que de paso aproveitarase para concentrarse máis na parella e a familia. A vantaxe de comezar así é que, por educación, moita xente non chama a partir dunha determinada hora e, se o fai, utiliza o teléfono fixo.

• Un bo consello é ter unha bandexa á porta de casa onde cada membro da familia deposite o seu móbil ao entrar. É unha medida que xa se aplica en numerosas reunións sociais.

• É moi útil adoitarse a usar a caixa de correos de voz para marcar as horas en que non se collerá o teléfono e, á vez, poder recoller as chamadas importantes.

  Ao chegar a casa pola noite é a mellor hora para empezar a desconectarse do móbil por un longo período

• Pódese deixar unha mensaxe de caixa de correos de voz co aviso de que ata a mañá seguinte non se conectará o móbil e deixar, de paso, o número do fixo como medida de urxencia.

• É recomendable avisar nas diversas redes sociais nas que se participe de que o usuario estará desconectado, por se alguén quere deixar unha mensaxe.

• O período de desconexión pódese ampliar á hora para comer, de modo que ao saír da oficina avísese de que se estará desconectado. Se o xefe pon mala cara, sempre é posible dicirlle que no local onde se comerá a cobertura é moi baixa; en realidade, sería moi estraño que necesitase chamar e tamén é bo que se adoite a respectar as pausas dos seus empregados. Unha boa parte da dependencia do móbil débese ao pouco respecto que teñen os demais polos momentos libres da persoa.

• Mentres se está na oficina e fronte ao computador, non é mala idea desconectar o móbil se se ten un aparello fixo diante e conexión á Rede. En moi posible que non se necesite telo aceso, pois quen o desexe pode contactar por correo electrónico, chat ou polo fixo; en cambio, para o usuario significa un aumento do período de desconexión.

Substitutos da móbil

Como hai certas utilidades do teléfono das cales non se poden prescindir, ou hábitos nos demais difíciles de cambiar, o mellor é buscar alternativas que solucionen esta dependencia:

• Sempre que sexa posible, débese levar un caderno cos números dos fixos dos distintos sitios onde se estea e modificar a caixa de correos de voz do móbil cada vez que se cambie de lugar: a casa, a oficina, un restaurante ou calquera outro lugar onde teñan un teléfono ao que se poida chamar.

• É moi recomendable avisar de antemán aos contactos de que a determinadas horas tense o móbil desconectado, para adoitarlles a que non chamen se non é urxente; tamén como modo de advertirlles de que ás devanditas horas as chamadas poden ser inoportunas.

• Tampouco é mala idea usar o caderno para apuntar recados e citas que antes se escribían no sistema de alarmas do móbil.

• Outro uso do caderno é describir o motivo das chamadas que se desexa facer de inmediato, para ponderar se en realidade son urxentes ou non e pódense deixar para os períodos en que se decidiu estar conectado.

• Para quen usan o teléfono como reprodutor de música, poden substituílo por un reprodutor MP3 clásico, que lles ofrecerá o mesmo resultado.

• Por suposto, as persoas que empregan tamén o móbil como reloxo, poden substituílo por un de pulseira.