Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Blu-ray: o elixido para sustitutir ao DVD
Blu-ray convértese no formato de disco óptico estándar para a alta definición nun momento clave onde a tendencia apunta cara ao negocio en liña
- Autor: Por Antonio Delgado
- Data de publicación: Luns, 03deMarzode2008

Coabandono por parte de Toshiba da fabricación do formatoHD-DVD, despéxase o camiño para a penetración da altadefinición nos fogares mediante o disco de soporte Blu-ray. Tanto este formato como o xa extinto HD-DVD aparecen como a evoluciónnatural do DVD, ao ofrecer unha mellor resolución e audio de calidade.As vantaxes respecto ao formato DVD son evidentes a primeira vistaao contemplar unha película en formato Blu-ray desde unhatelevisión de alta definición. Pero, chegatarde esta proposta?
O
formato DVD ofrece unha resolución de 720×576 píxeles, mentres que a definición alcanzada por Blu-ray
é de 1920×1080. Esta última cifra, 1080 píxeles, é a considerada como ‘Full HD’ ou alta definición
total.
O DVD, cos seus 4,7 Gigabytes de almacenamento, non pode cubrir as expectativas dos equipos de televisión e reprodutores actuais, que alcanzan a alta definición total. O Blu-ray, con todo, é capaz de almacenar ata 25 Gigabytes.
Outra das vantaxes do Blu-ray respecto ao DVD é a navegación a través dos menús interactivos do disco: con Blu-ray é posible navegar por eles ao mesmo tempo que se visualiza o contido audiovisual, mentres que en DVD só é posible realizar unha acción ao mesmo tempo.
Ademais,
Blu-ray é compatible co DVD tradicionais e, por tanto, os
usuarios poden seguir vendo as súas películas en formato DVD en
os novos reprodutores Blu-ray. Mesmo algún destes modelos
realiza un escalado do formato DVD á alta definición,
permitindo visualizar o contido do disco DVD con maior nitidez
que nos reprodutores ata agora lanzados ao mercado.
Con
respecto ao audio, Blu-ray incorpora diferentes sistemas de alta
fidelidade como Dolby Dixital Plus, Dolby True HD, DTS HD, etc.
física
A
primeira vista non hai diferenzas entre un disco DVD e un Blu-ray, xa
que ambos utilizan o mesmo tamaño de disco (12 centímetros).
As diferenzas están na tecnoloxía
de escritura.
Blu
Ray utiliza un láser azul, de aí o seu nome, cunha
lonxitude de onda máis curta que a utilizada para ‘escribir’
o DVD, grazas á cal se almacena unha maior cantidade de información no mesmo espazo, xa que os surcos son máis pequenos.

En
canto ao formato físico, Blu-ray pode almacenar datos nas
dúas caras do disco. As capacidades son de 25 Gigabytes para un
disco gravado por unha cara e 50 Gigabytes para un disco gravado por
ambas, fronte aos 4,7 Gigabytes por cara dun DVD.
Sen
embargo, esta capacidade poida que aumente no futuro. Hitachi
presentou o pasado mes de outubro un prototipo de disco
Blu-ray capaz de almacenar 100 Gigabytes, compatible cos
reprodutores Blu-ray que actualmente existen no mercado.
Os
sistemas
anticopia (DRM) son outro dos aspectos que evolucionaron
respecto dos utilizados no formato DVD, facéndose máis
duros e menos amigables ao dereito á copia privada que,
presuntamente e segundo a lei, ten o usuario.

De
todas formas, Blu-ray incorpora un sistema de xestión de
copia, denominado MMC. Este sistema permite, en teoría, poder
realizar unha copia do disco para ser utilizado noutros
dispositivos. A pesar diso, algúns
analistas expresan os seus temores a que as empresas de contidos
poidan cobrar nalgún momento por realizar a dita copia.
No entanto, mesmo con estas melloras nos sistemas anticopia, o sistema
AACS xa foi roto por algúns hackers e no mercado existen
aplicacións que
permiten desencriptar o contido e poder realizar unha copia privada
para uso persoal.
En
este sentido, e a pesar das vantaxes, os detractores
desconfían das bondades desta nova tecnoloxía,
así como da política restritiva respecto dos usos
posibles do contido neste formato.
Blu-ray,
entre outras aplicacións, permite que os propietarios dos dereitos
poidan revogar as claves de control de contidos aos dispositivos
gravadores dunha determinada marca e modelo, impedindo a
reprodución de calquera contido no aparello gravador ao
incluílo nunha lista negra que se introducirá no disco
óptico.
Outros
dos protocolos anticopia que inclúe é a denominado BD+. Leste
sistema permite cambiar de protección criptográfica,
para detectar se un dispositivo foi modificado para saltarse o
DRM. O obxectivo é tamén impedir a reprodución.
Tampouco
poderanse gravar contidos audiovisuais que estean
sendo visionados, ao incorporar os reprodutores e gravadores un
software que o impedirá.
Ademais,
Blu-ray incorpora o ICT, un sistema que limita a resolución
de saída de vídeo se o cable utilizado do reprodutor á
televisión é analóxico. Desta maneira, a industria
asegúrase de que se utilizan cables que pechan o paso a posibles
copias non autorizadas por eles.
Por
último, ao ser unha tecnoloxía propietaria, os usuarios
con sistema operativo baseado en software libre, como Linux, non poderán
visualizalos.
Sen
dúbida, a PlayStation 3 de Sony, converteuse no gran ‘cabalo
de Troia’ para a introdución da tecnoloxía Blu-ray
nas casas. Segundo os últimos datos da industria,
en España o índice de penetración de Blu-ray en
os fogares era dun 75% con respecto ao agora extinto HD-DVD e en
gran parte grazas á videocosola.
Algúns
fabricantes como Microsoft, que apostou polo formato HD-DVD e
lanzou unha consola Xbox360 con este formato, xa se expoñen o
lanzamento ao mercado dunha versión da popular da
consola con Blu-ray.
Os
gravadores para Blu-ray que actualmente existen no mercado teñen
un prezo elevado. Un gravador para Blu-ray compatible coa
gravación polas dúas caras ten un prezo superior aos
1.100 euros, mentres que un reprodutor Blu-ray pode atoparse desde 450 euros.
Os
discos virxes Blu-ray cunha capacidade de 25 Gigabytes
teñen un prezo aproximado de 20 euros, mentres que custan un pouco
máis do dobre para o formato de 50 Gigabytes.
Unha efémera batalla
Opasado 18 de febreiro, Toshibaanunciou a morte oficial do formato HD-DVD nunha rolda de prensaen Tokio. Con esta declaración, a disputa entre osdous formatos de HD (alta definición) presentes no mercadodábase por concluída.
Duranteos últimos anos, HD-DVD liderado por Toshiba e Blu-raycreado por Sony había divido ás empresas de tecnoloxía,industria de Hollywood e grandes distribuidores, quen se situaron nun ou outro bando á espera de que o mercado, é dicir,os consumidores, decidisen un claro vencedor.
Con todo,o anuncio realizado na pasada feira tecnolóxicado CES das Veigas, polo estudo de Hollywood, Warner, de utilizarpara as súas películas e contidos audiovisuaisunicamente o formato Blu-ray, desencadeou nunha seriede anuncios doutras empresas de contido apoiando este formato.
Apuntilla ao HD-DVD deulla a primeiros de febreiro os grandesalmacéns norteamericanos Wal-Mart, quen anunciaron a súa intenciónde vender nas súas máis de 4.000 tendas unicamente oformato Blu-ray, tanto en dispositivos de reprodución como en discosde películas e outros contidos audiovisuais.
Actualmentea venda de discos en soporte físicos está a caer nomercado ano tras ano, mentres que o consumo de contidosaudiovisuais a través de Internet crece de formaexponencial.
Algúnsanalistas da industria consideran que o cobro a través de Internetpara a visualización de películas en altadefinición será unha das opcións máisestendidas en detrimento de a reprodución desde formatosfísicos unha vez que as conexións de banda ancha FTTH (fibraóptica ata o fogar) de 100 Megabytes convértanse nashabituais entre a poboación.