Consolas portátiles

O sector das consolas portátiles de videoxogos, durante anos dominado case en exclusiva por Nintendo coas súas sucesivas xeracións de GameBoy, está a experimentar moito movemento. Durante varios anos a única opción era escoller entre as consolas portátiles do fabricante xaponés, pero agora pódese optar polo híbrido de celular de Nokia, a nova DS de Nintendo e pronto chegarán a PSP de Sony e Gizmondo (a menos publicitada e por tanto a menos coñecida), de Tigre Telematics.

Pero non só se ampliou a oferta. Esta nova xeración supón una ruptura co que había anteriormente. Todas pretenden innovar o concepto de consola de peto mediante apostas tecnolóxicas moi diferentes: Nokia, como era de esperar, achegando prestacións propias dun teléfono móbil, Gizmondo e Sony incrementando exponencialmente a potencia gráfica e permitindo a reprodución de películas e Nintendo explorando novos modos de xogar.

Fai un lustro que os xogos moven máis diñeiro no mundo que, por exemplo, a industria do cine. E un recente informe de Nielsen sostén que os homes menores de 40 anos xa invisten máis diñeiro ao ano en xogos que en música. Trátase dunha industria do entretemento xa madura, que crece continuamente cada ano. Por iso é normal que estas empresas, auténticos xigantes noutros campos alleos aos xogos (como é o caso de Sony ou Nokia), estean a dedicar tanto esforzo nestas maquinitas.

En 2004 vendéronse en Estados Unidos videoxogos, consolas e accesorios paira xogar por valor de 9.900 millóns de dólares, segundo NPD Group Por vez primeira, as vendas de videoxogos paira consolas portátiles (que creceron un 9% a pesar de que estaban ao final dun ciclo, á espera de novas versións) superaron os 1.000 millóns de dólares.

En España, segundo datos da Asociación Española de Distribuidores e Editores de Software de Entretemento (ADESE), a industria de videoxogos facturou 790 millóns de euros, máis que o cine (691 millóns), o vídeo (570 millóns) ou a música (463 millóns). Desa cantidade, 515 millóns de euros corresponderon ás vendas de videoxogos (un 10,8% máis que o ano anterior) e o resto a hardware (consolas e periféricos); en 2004, sen lanzamento de novas consolas, vendéronse 1.764.000 unidades, unhas 70.000 máis que en 2003.

A partir deste ano, as vendas prometen multiplicarse coa chegada de toda una nova xeración de consolas, coas esperadas novas versións das ‘irmás maiores’, a Xbox 2 de Microsoft e a PlayStation 3 de Sony. De momento, as primeiras en chegar que xa están a animar o sector, son as consolas portátiles.

Foi una consola moi esperada, pero non cumpriu expectativas (1,5 millóns de usuarios no mundo, 100.000 en España), segundo recoñecen desde Nokia. “Quizá porque nun principio asociouse N-Gage só cun teléfono móbil”, apunta Manuel Reverte, Product Mercadotecnia Manager de N-Gage España, quen insiste en que non van dar marcha atrás con está máquina pois se trata dunha importante aposta da empresa a longo prazo. “Seguimos traballando para que continúe crecendo o número de usuarios de N-Gage en España, a través dun ‘portafolio’ de produto o máis completo posible, con produtos exclusivos paira o mercado español e incluíndo videoxogos de gran calidade desenvolvidos por estudos españois”.

Agora véndese una segunda versión mellorada, chamada N-Gage QD, que é tamén un teléfono móbil con tecnoloxía bluetooth (paira conexións inalámbricas entre distintos dispositivos) e GPRS. Ten una memoria interna de 3,4 MB, una pantalla de 4.096 cores, pesa 143 gramos, dispón de efecto de vibración nos xogos e emprega cartóns MMC paira albergar os xogos (ou o que se desexe: música, vídeo, etc.).

Desde o pasado mes, a N-Gage costa 149,99 euros e os xogos oscilan, segundo a súa antigüidade, entre 19,99 e 29,99 euros.

O seu nome vén das palabras Dual Screen, cuxa tradución é dobre pantalla e define á perfección a principal novidade desta máquina. A DS, una vez aberta, mostra dúas pantallas TFT de 256×192 píxeles e 260.000 cores, una delas táctil que permite controlar os xogos co dedo ou un punteiro. Dispón ademais de recoñecemento de voz, aplicable tamén aos xogos (xa hai títulos nos que toca asubiar, gritar ou cantar).

Conta con son estéreo, permite o uso de auriculares, dispón dunha ranura paira aproveitar os xogos dos últimos modelos de GameBoy, pesa 275 gramos, é inalámbrica (Wi-Fi, até 30 metros) e inclúe un programa de chat e debuxos do que poden gozar até 15 persoas. E parece que chegará un adaptador que permitirá reproducir vídeos e música.

Ten una calidade gráfica similar á da consola GameCube, una gran mellora respecto das vellas GameBoy, aínda que moi inferior á potencia da PSP de Sony. Por outra banda, tachoulla ademais de “fea”, de ter un deseño pouco estilizado e de ser demasiado voluminosa. Tamén hai quen lamenta que non conte cun stick (dispositivo no mando que permite percibir as vibracións), algo que si trae a PSP.

Segundo Nicolas Wegnez, Xefe de Mercadotecnia de Nintendo España, “o punto forte de DS é a forma de xogar, a forma de interactuar co produto. Non é simplemente máis do mesmo pero máis bonito”.

A consola custa 149,99 euros e os xogos oscilan entre os 29,99 e os 39,99 euros, pero existe a vantaxe de que dúas persoas poidan xogar cunha soa copia.

Está dispoñible en Xapón desde decembro e acaba de saír en Estados Unidos, pero os europeos terán que esperar até finais de xuño paira poder facerse coa primeira consola portátil que fabrica Sony. Nun principio estaba previsto que a PSP chegase ao vello continente o 29 de abril, pero Sony atrasou recentemente o seu lanzamento (por segunda vez) por medo a non poder pór á venda suficientes unidades, segundo recoñece a propia empresa.

A consola que máis se está facendo de rogar pesa uns 280 gramos, ten 32 MB de memoria e una luminosa pantalla TFT panorámica de 480 x 272 pixeles con 16,77 millóns de cores. A súa potencia gráfica aproxímase á da consola PlayStation 2.

Será una máquina multifunción, que permitirá reproducir música e películas, descargar e almacenar arquivos. Iso si, será imperativo o uso dos cartóns de memoria de Sony Memory Stick. Tamén se poderá tomar fotografías dixitais e mesmo converterse en teléfono móbil mercé a periféricos que se venderán por separado.

A principal desvantaxe de PSP é o seu prezo. Aínda non se sabe de certo canto custará en España, pero en Estados Unidos vale 250 dólares, 100 máis que a DS, e nalgúns comercios españois xa a están anunciando por 249,95 euros. Os xogos tamén serán máis caros; en Estados Unidos van dos 39,99 aos 49,99 dólares. Sony aspira a colocar 850.000 unidades en España e Portugal durante o ano fiscal 2004/2005.

As consolas mencionadas son (ou parten como) as favoritas dos usuarios. Pero hai máis consolas no mercado, moi pouco coñecidas e minoritarias. A máis destacable é Gizmondo, da modesta (en comparación con Sony ou Nintendo) compañía Tigre Telematics.

Cunha pantalla TFT de 240 x 320 pixeles, é un auténtico ‘todo nun’: teléfono móbil GPRS, bluetooth, GPS integrado… e é capaz de reproducir música ou películas e capturar imaxes. Moi potente, cun microprocesador de 400 Mhz de Samsung e una aceleradora gráfica 3D de 128 Bit de Nvidia, aínda que menos que a PSP. Cojea pola parte do catálogo de xogos, xa que moitos dos grandes desarrolladores non a teñen en conta.

Está previsto que chegue a España durante o mes de abril cun prezo recomendado de 399 euros.

Parece difícil que Gizmondo acabe obtendo un posto no podio. E todo o mundo parece estar de acordo en que a N-Gage será, como moito, a terceira en discordia. Mesmo en Nokia recoñéceno así: “Non nos expomos obxectivos de ‘postos’. A nosa meta é que o consumidor confiei en N-Gage cada vez máis”, apunta Manuel Reverte.

O gran debate entre os seguidores das consolas portátiles de videoxogos vira ao redor de se Nintendo conservará a súa supremacía coa DS ou si Sony conseguirá triunfar da mesma maneira esmagadora que o fixo coa súa PlayStation. En ambas as casas aspiran a liderar o mercado.

“Uno dos aspectos máis positivos da PSP é a súa capacidade multimedia: con ela podes xogar, ver películas, videoclips, escoitar música, ver fotos… Isto convértea nunha plataforma cuxo público é moi amplo: nenos, novos, mulleres, executivos, pais de familia… No mercado non existe un sistema de entretemento similar, polo que as expectativas son excelentes”, afirma o portavoz de Sony Computer Entertainment España.

Nicolas Wegnez é consciente da expectación creada. Logrará PSP arrebatarlle o número uno? Wegnez explica que Sony “é o líder con diferenza nas consolas grandes, e é normal que aspire tamén a dominar en portátiles”. E aínda que asegura que lle toman “moi en serio”, cre, coa información que manexan e o que pasa en Xapón e EEUU, que Nintendo “seguirá sendo o líder polo menos os próximos dous anos”. “A pelexa estará a medio e longo prazo”, engade.

Opinións e argumentos hai paira todos os gustos, dependendo de si tense en conta a ‘jugabilidad’, a potencia gráfica, o prezo ou o catálogo de xogos (aos títulos de Nintendo sempre se lles tachou de infantís en exceso, algo contra o que están a tentar loitar), o perfil do público ao que está dirixida cada consola, etc.

O que si parece claro é que todos apostan por ampliar o perfil de usuario de consola portátil, atraendo, por exemplo, a xogadores ocasionais (sen descoidar aos habituais) ou ás mulleres. Así o recoñecen en Nintendo, e tamén en Sony: “Desde a nosa perspectiva estamos convencidos de que coa PSP vai haber una expansión do mercado do entretemento portátil, posto que se incorporan novos perfís de consumidores.”