Contidos RSS: as formas máis orixinais de mostralos

A sindicación(organización) de contidos non sempre se realiza en lectoresde noticias privados ou asentados no escritorio do usuario, senón que tamén se pode incorporar aos blogs dos internautascomo una forma de enlazar cos sitios que os autores adoitan lerou consultar. Una iniciativa orixinal neste sentido é Feevy.Trátase dun proxecto español que reúne nun mesmoblog varias fontes de información e as intercala segundoa data de publicación máis recente.

/imgs/2008/11/feeds1.jpg

Paira realizar esta tarefa, Feevy proporciona uncódigo javascript que se debe colocar no sitio web e quepermite recibir a información das fontes seleccionadas,incluídos os servizos paira compartir fotografías, comoFlickrou Picasa.Pódese situar máis dun código en cada páxina,grazas a que se etiqueta cada conxunto de fontes RSS, o quefacilita una selección temática das fontes. Taménaxuda o feito de que o usuario poida seleccionar o númerode noticias que se visualizarán nunha columna.

Feedoré outra alternativa paira os usuarios que funciona de maneira similar a Feevy, e que ademais lle engade a posibilidadede albergar audio. Pola súa banda, RSSmixernin sequera solicita rexistrarse e contabiliza as fontesde información máis empregadas polos seus usuarios, do mesmo xeito que as mesturasrealizadas. De igual maneira, Google ten una aplicaciónsimilar á de Feevy, que permite mostrar os contidos sindicadosen formato RSS no servizo de correo Gmail do usuario, así como tamén en páxinas con dominios propios. Ademais,proporciona un formulariopaira obter gratis o código que permite inserir os RSS en calquerasitio web.

O formato RSS concede a posibilidade ao autor doscontidos, xa sexa un bloguero ou un medio de comunicacióndixital, de elixir si publica só o título acompañadodun enlace á noticia, si engádelle a iso o primeiroparágrafo ou si envía o artigo completo. Candoo RSS empezouse a estender, o habitual consistía en mandarsó o titular ou, como moito o primeiro parágrafo,coa intención de atraer visitas ao sitio web. Máis tarde, grazas á influencia dos blogs, fíxose máishabitual o envío de todo o contido, paira facilitar alectura ao usuario sen obrigarlle a entrar na páxina.

/imgs/2008/11/feeds2.jpg

Con todo, o deseño é bastante sinxelo e, en moitoscasos, só se visualiza o artigo e prescíndese doselementos de navegación habituais da páxina.Esta situación empezou a cambiar con iniciativas como ade Opera: olector de noticias que incorpora a versión 9.6 destenavegador mostra automaticamente os contidos en columnase filas cando se pulsa no logotipo do RSS.

Destamaneira, lógrase una organización dos contidos en RSSmáis parecida á das revistas impresas que ao textocorrido habitual, e pódese botar unha ollada rápida aosmesmos antes de subscribirse á fonte do contido.

Esta idealévaa á súa máxima expresión FeedJournal,que crea un PDF con deseño de xornal a partir dosRSS seleccionados polo usuario. Este sistema diríxeseprincipalmente a aquelas persoas que prefiren ler as novidadesdos sitios web en papel impreso e afán imprimir todo oque lles interesa. O servizo é gratuíto, aínda que require rexistro.

Feedlyé un complemento paira Firefox que tamén segue este camiño.Integra o lector de noticias web Google Reader dentro de una páxinaespecial á que se accede cun botón desde o navegador.Do mesmo xeito que Opera, os contidos móstranse nun formato distintomáis parecido ao das revistas e xornais, nunhamaqueta por columnas. Ademais, facilita realizar anotacións sobre o textoe compartir contidos con outros usuarios por correo electrónico a través de Gmail ou por Twitter .

ORSS aplicouse tamén ao campo dos resultados dasprocuras. Así, en servizos como FeedMySearchcréase una sindicación de contidos a partir das palabrasque introduza o usuario en Google. Doutra banda, en sitios comoCONSUMER EROSKIpódense elixir una ou dúas palabras, que designen o tema de interesepaira o usuario, e convertelas nun RSSa medida. Por exemplo, se se quere estar ao tanto de todas asinformacións e novidades sobre redes sociais habería quesubscribirse na url:”http://www.consumer.es/sindicacion/rss/redes+sociais.rss.”

O aforro de tempo na procura deinformación interesante é una das grandes vantaxes de usareste formato de sindicación. Agora ben, se una persoa subscríbese a decenas de sitios tardará máis en atopara información que máis lle interesa.

Anteesta situación xurdiron servizos como PostRank,que analiza a popularidade dos artigos e das fontesde información a través dos clics, os comentarios e enlácelos que se fagan na Rede. Despois, realiza unalimpeza do contido redundante e suxire os máisimportantes aos seus usuarios.

Outroservizo que tenta o mesmo é FeedHub,aínda que por outro método. Solicitan ao usuario que lle envíeo seu arquivo OPML (que contén todas as fontes ás que estásubscrito), analízano paira descubrir as súas preferencias temáticase despois crear un novo RSS resumo que se centra no máisimportante e que o usuario pode personalizar.

Resultarechamante SpokenText,un servizo gratuíto que converte en son os textos que lle mandenos usuarios e que presenta varios usos, como axudar a persoas con problemasde visión ou escoitar a información mentres se realiza outra actividade. Funciona en español, inglés,francés e alemán, e entre as fontes que podetransformar en palabra falada atópanse os RSS textuais.Despois, é posible descargalos como podcasts a través de iTunes, ou simplemente como arquivos MP3 individuais.

Tamén se probou a mesturar os RSS co correo electrónico. Por exemplo, con Mailbucket envíanse as mensaxes dalgunhas listas de noticias públicasa determinadas direccións de RSS, nun servizo pensado paira osque apenas adoitan participar. Doutra banda, Twitterfeedescribe automaticamente en Twitter os titulares dos sitiosaos que está subscrito cada usuario.

Tamén destaca o servizo web xFruits.É gratuíto, aínda que o usuario débese rexistrar, e ofrece variadasposibilidades a partir deste formato de sindicación:convertelos en PDF, relacionalos co correo electrónico oupasalos a voz ou ao móbil, por citar algúns usos.