Un móbil no peto gastapouco, pero cando se fala, o consumo dispárase e a bateríaesgótase rápido. Por iso, non é estraño viaxar e quedar inesperadamente sen batería. Aínda por riba de males, neses casos é habitual que ninguén ao noso ao redor teña o mesmotipo de cargador que usamos, xa que cada fabricante propón o seu.Así, non queda outro remedio que esperar ao regreso para reactivar omóbil. Pero, a partir de 2010, e por acordo entre a maioríade empresas do sector e a Unión Europea, a situacióncambiará: todos os cargadores terán un mesmoconector, o estándar microUSB.
Actualmente cada fabricante de móbiles ten o seu porto específico de carga e a súa clavija, polo que os cargadores non son intercambiables
Os aparellos portátiles, xa sexanvideoconsolas, teléfonos ou computadores, teñen tresnecesidades básicas: peso, dimensións e independenciaenerxética. Os teléfonos móbiles son os que ata agora resolveron mellor estas cuestións, peroquizais o consumo de batería sexa a súamateria pendente. A autonomía dun teléfono,se apenas se usa, pode alcanzar as 40 horas. Pero a pouco que seempregar para falar, as funcións do aparello actívanse e o consumodispárase. Se ademais tense un teléfono ‘smartphone’(capaz de recibir o correo electrónico, navegar por Internet,usar o GPS e reproducir música e vídeo) a autonomíapode reducirse a menos de catro horas en pleno uso.
Imagen: TuexpertoNon resulta estraño, pois, atoparsede viaxe, e mesmo no lugar de traballo, coa bateríabaixa e sen o cargador correspondente. De feito, moitas persoasteñen un cargador de reposto sempre conectado na súa oficina ou eno seu vehículo para previr as descargas. En situacións tales omáis cómodo sería pedir o cargador a un compañeiro de traballoou de viaxe e solucionar o problema. Con todo, a realidade é queactualmente cada fabricante de móbiles ten o seu portoespecífico de carga e a súa clavija, polo que os cargadores nonson intercambiables e hai que esperar a regresar a casa ou benatopar a alguén cun teléfono do mesmo fabricante.
Un problema ecolóxico
Máis aló daincomodidade que isto supón para o usuario, hai unha cuestiónecolóxica de fondo que preocupa moito máis: quefacemos co cargador cando cambiamos de teléfono? Como étan específico, a non ser que se compre un modelo moi similar,só queda o recurso de levalo a un punto de reciclaxe,xa que non debe tirarse ao lixo. Deesta sorte, a incompatibilidade entre cargadores de móbilesxera ao ano entre 51.000 e 82.000 toneladas de lixotecnolóxica, segundo datos da GSMA,a asociación que agrupa aos fabricantes de móbiles.Este lixo prodúcese porque cada ano se renovan entre o 50% e o 80% dos 1.200millóns de móbiles vendidos.
A incompatibilidade entre cargadores de móbiles xera ao ano entre 51.000 e 82.000 toneladas de lixo tecnolóxico
É por iso que os principaisfabricantes de móbiles (entre outros Nokia, Sony Ericsson, RIM,Apple, Samsung, Motorola, Nec ou Texas Instruments) e asoperadoras máis importantes (Telefonica, Vodafone, Orange,Telecom Italia…), acordaron o pasado febreiro, durante a reuniónen Barcelona do Mobile World Congress, adoptar o porto microUSB comoestándar universal de carga para os teléfonos que selancen ao mercado a partir de 2012. A finais do pasado mes de xuño, a Unión Europea comunicaba que para os paísesda mesma dita adopción adiántase a 2010, o anoque vén. Noutras palabras, os usuarios que teñan aparellos conmarca destes fabricantes (o 90% do mercado) poderánintercambiar os seus cargadores e se se compran un móbil novo nonterán que comprar tamén un novo cargador, senón quepoderán usar o antigo. O aforro en cargadores sobrantesserá, por tanto, considerable.
Ademais, polas característicasespeciais do microUSB – porto que serve tanto paraalimentar de enerxía a un aparello como para transferir datos,polo que é especialmente eficiente en canto a rapidez de transmisióne illamento térmico- tamén se producirá unaforro calculado en torno ao 50% en eficiencia de carga. Os cargadores, ao cargar máis rápido e estar mellorillado o porto microUSB, quentaranse menos e causarán menos impacto na contorna.
Algo máis que un estándar de alimentación
Pero o porto microUSB ten outras virtudes interesantes. Máis alóda alimentación de baterías, é unha derivaciónrelativamente nova e moderna do estándar deconexión e transferencia de datos USB. Isto quere dicir quepermite sincronizar varios aparellos conectados entre si, como porexemplo un móbil e un computador, e tamén transfireaudio e vídeo. De feito moitas cámaras dixitais devídeo e fotografía, e algúns reprodutores de MP3, oempregan para conectar cos computadores.
O microUSB resulta un porto idóneo, xa que axunta varias funcións en si mesmo e evita ter que multiplicar as conexións do terminal
A idea é que, dado que os teléfonosmóbiles son cada vez menos teléfono e máiscomputador, a transferencia de datos cara a e desde eles, asícomo a reprodución de arquivos multimedia, debe contar conun porto eficiente e funcional pero non pode facer que semultipliquen a cantidade de portos no aparello. Así, o microUSB resulta unporto idóneo, xa que axunta todas estas funcións en simesmo: permite usar un cable USB para sincronizar o teléfono(algo que doutra banda se fai cada vez menos), conectarlle unscascos para escoitar música ou porlle un cargador debatería.
Doutra banda, fronte a outros portos,como o miniUSB, usado nas populares Blackberry e noutros móbilesde gama alta, o porto microUSB presenta a vantaxe principal da súaresistencia, dado que vai recuberto cunha carapucha de aceiroinoxidable que lle habilita para soportar máis de 10.000 ciclosde inserción (conexións na ranura). Obviamente estacaracterística é importante nun porto que actúamoitas veces de comodín. Non en balde microUSB presentouseen setembro de 2007 por parte do OpenMobile Terminal Forum (a asociación creada polaindustria para definir un estándar de conexión) como ocandidato ideal, xa que por aquel entón usábase como cargador enaxendas electrónicas PDA e outros dispositivos móbiles degama alta.
Tanto RIM (fabricante do teléfonoBlackberry) como Apple (creador do iPhone) asinaron o acordopara adoptar o estándar microUSB en todo o mundo en 2012 e posiblementeen Europa en 2010. Que pasaráentón cos terminais adquiridos polos usuarios que non teñeneste tipo de clavija? Blackberry, que comercializa o seu modelo Bold a unprezo superior aos 500 euros, usa miniUSB. En principio é lóxicoque ningún usuario queira cambiar un dispositivo desteprezo simplemente por dispor dun cargador universal, pero a medidaque pase o tempo o seu teléfono perderácapacidades fronte aos novos modelos. Agora calquera usuario dunha Blackberry pode intercambiar o seu cargador con outro; no futuro nonserá así. RIM non se pronunciou polo momento,pero no mercado hai varios adaptadores para pasar as clavijasminiUSB a microUSB, co que en principio o problema ten fácilsolución sempre que se estea disposto a pagar uns 30euros.
Agora calquera usuario de Blackberry pode intercambiar o seu cargador con outro; no futuro non será así
O caso de iPhone é similar: unteléfono tan mediático e cun crecemento en vendastan espectacular non pode quedar fose do acordo xeral. É por isoque Apple asinou a adopción de microUSB, pero nonvai eliminar o cable de alimentación característicodos aparellos móbiles de Apple, o conector DOC. Este portoé específico da gama iPod e iPhone e permite tanto acarga enerxética como de datos con gran eficacia, sendo moiapreciado entre os seus usuarios. A solución disposta por Applepara futuros modelos pasa por conservar o conector Doc e adoptartamén o microUSB.
De mesmo modo que sucede coa Blackberry, seríainxusto que un teléfono que no mercado pode superar os700 euros vísese discriminado polo seu conector. Así, osdonos de aparellos iPhone anteriores a 2010 poderánadquirir un adaptador oficial para converter Doc en microUSB.Pagando, desde logo.
