A “moda converxente” foi iniciada fai un par de anos por parte de Movistar coa súa campaña Fusión. Nela ofrecía prezos moito máis alcanzables para todos os servizos de telecomunicacións que presta a multinacional Telefónica, se se contrataban todos á mesma empresa. É dicir, co modelo Fusión que incluía Internet por fibra, ou ADSL, o teléfono fixo, as chamadas por móbil e a tarifa de datos 3G/4G nun só contrato, podíanse conseguir aforros de ata 50 euros ao mes. Tras Movistar, tanto Orange como Vodafone lanzaron as súas ofertas, que nos próximos meses reforzarán e farán máis competitivas despois das compras dos operadores de cable Jazztel e Ono, respectivamente. O seguinte artigo desvela as características, vantaxes e incovenientes das ofertas de telecomunicacións “todo nun”.
Freo á telefonía low cost
O éxito das ofertas converxentes de telecomunicacións radica nos prezos competitivos que brindan os operadores que as lanzan. Estes importes sérvenlles para reter clientes que doutro xeito se irían a outras máis baratas, e sempre dun operador móbil virtual (OMV). A modalidade demostrouse moi efectiva para frear o paso á telefonía de baixo custo por varios motivos.
O éxito das ofertas converxentes é que os prezos competitivos serven para reter clientes de móbil
Un é que prové ao usuario de todo tipo de servizos coordinados, ao telos nunha mesma empresa, de modo que a atención ao cliente -un tema sempre incómodo e confuso- pode ser máis áxil. Tamén porque hai máis interese en que o usuario da oferta converxente estea contento, xa que se se vai, en realidade pérdense clientes en todas as modalidades de servizo.
Outro é que, a cambio dos prezos competitivos que obtén, o cliente debe mostrar fidelidade cun contrato de permanencia. Este contrato non está ligado á adquisición dun teléfono móbil, senón a manter os importes competitivos.
Esta condición de accesos máis baratos a cambio de fidelidade fixo que operadores como Movistar freen a perda de clientes e forzou grandes cambios no ecosistema de telecomunicacións español, xa que, coa crise, a caída de usuarios case obriga a Vodafone e Orange a saír do país. Con todo, ao final, optaron por consolidar un mercado de empresas máis grandes a base de comprar Vodaforne a Ono e, máis recentemente, Orange a Jazztel. O primeiro ofrece Vodafone Integral e o segundo Canguro Aforro como alternativas a Fusión TV.
Servizos adicionais de televisión
Deste xeito, Vodafone e Orange integran na súa estrutura unha rede de cable –fibra FTTH– que lles permite dar acceso de 100 megabits por segundo (mbps), igual que Movistar, a un prezo vantaxoso, ademais de gañar millóns de clientes.
A fibra permítelles tamén engadir servizos adicionais de televisión por cable similares aos de Netflix
Doutra banda, a fibra déixalles tamén engadir servizos adicionais de televisión por cable similares aos que xa ten Fusión TV a partir de 60 euros ao mes, e ata 107 euros ao mes, por todo o paquete converxente. Este formato, estreado por Movistar, busca non só ofrecer emisións deportivas en pechado, sobre todo fútbol e carreiras de motor, senón tamén o acceso en streaming , e con posibilidade de gravar, a series televisivas á carta, do mesmo xeito que fai en Estados Unidos Netflix. Ademais, pódense ver as emisións en calquera soporte, xa sexa ordenador, tableta ou smartphone. Na mesma liña, Vodafone adquiriu de Ono toda a súa programación e contratos televisivos. Igual ocorre con Orange, que se expón reforzar a oferta televisiva que xa tiña Jazztel para quitar clientes aos seus competidores.
Ao longo do outono e o inverno, é posible que moitas ofertas pidan que nos aliñemos cun só operador, a cambio de dobrar o noso límite de acceso 4G -o plan Fusión de Movistar xa brinda aos seus novos clientes dous gigabytes, cando os primeiros teñen só un gigabyte polo mesmo prezo-, acceder a televisión por cable, multiplicar os nosos minutos de chamada por móbil ou aumentar o ancho de banda do ADSL ou acceso de fibra. E todo iso por custos cada vez máis alcanzables.
Sempre interesa?
Con todo, as ofertas converxentes teñen algunhas contrapartidas. A primeira é o compromiso que se adquire coa empresa e que non se pode romper. Se algún dos servizos non satisfai ao cliente, non se pode substituír a non ser que anule a oferta e pague unha penalización. A partir de entón, se se quere manter o resto de servizos, hai que facelo a prezos moito menos vantaxosos, mesmo inconvenientes. A converxencia acéptase toda ou non se acepta.
Todo apunta a que o contrato de permanencia pode estenderse no tempo a medida que os operadores lancen ofertas máis competitivas
Doutra banda, todo apunta a que a permanencia pode estenderse no tempo a medida que os operadores lancen ofertas máis competitivas. É dicir, veranse contratos cada vez máis baratos, e por tanto tentadores, pero hai que atender á letra pequena, porque quizais os operadores pasen de pedir un ano de fidelidade a un e medio e mesmo dous. A permanencia xa foi un tema polémico no pasado e podería selo de novo, xa que, aínda que a lei ampara a ruptura do contrato, se se asinou antes, hai que cumprilo ou pagar a penalización.
Doutra banda, a oferta converxente implica asumir toda unha serie de servizos que talvez non necesite o cliente. Se é unha persoa que non ve a televisión, ou non navega polo móbil ou non precisa máis de 10 mbps de banda ancha en casa -algo que dá unha conexión ADSL-, hai que preguntarse se convén pagar, por exemplo, 72 euros, cando por 45 euros en realidade xa cobre as súas necesidades.
