Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
QR, a evolución do código de barras
Os códigos bidimensionales permiten realizar as máis diversas xestións co móbil
- Autor: Por José Antonio Gelado
- Data de publicación: Xoves, 04deOutubrode2007
Os códigos de barras en dúasdimensións, tamén denominados ‘bidis’, poden ser lidose procesados a gran velocidade por distintos dispositivos. Aaparición de programas para teléfonos móbilescon cámara que len estes códigos 2D popularizarono seu uso en Xapón e Europa, e serven de entrada en espectáculos,para redirixir a páxinas web, como cartóns de visita ou pararecibir información e descargar xogos.
As aplicacións dos códigos
2D eran inicialmente labores de loxística, transporte e
clasificación de mercadoría, identificación de
persoas e control de accesos. Coa chegada dos móbiles
con cámara ampliáronse os seus posibles usos, orientándose
cara ao usuario e facilitando a adquisición de servizos e información.
Existen máis de 30 tipos
diferentes de códigos 2D. Entre os máis utilizados
están Semacode, QR e Datamatrix.
Semacode:
É un pequeno cadrado con zonas brancas e negras na súa
interior, con aspecto de crucigrama.QR:
Diferénciase dos anteriores por tres cadrados negros que
mostran nas esquinas e que serven para establecer a orientación
correcta. É un dos formatos máis estendidos en Xapón
e un estándar de facto nos teléfonos móbiles.
Foi creado pola compañía xaponesa Denso-Wave e
deseñado inicialmente en 1994 para os provedores de pezas
de automoción, como indica o seu nome QR
(‘Quick Response’, resposta
rápida), xa que se pensou para que
puidese ser lido e decodificado a gran velocidade en cadeas
de almacenamento e montaxe.Datamatrix:
Cun aspecto similar a Semacode, este código pódese
usar en obxectos de reducido tamaño e permite baixas
resolucións.
En España esta tecnoloxía
foi empregada
por Movistar na distribución de videoxogos para
teléfonos móbiles, como Tomb Raider Legend, e para a
solicitude de información ou contratación doutros
servizos. Tamén se empregou para a venda de localidades
mediante un
acordo entre Servicaixa e Movistar.
Orange
ofrece unha serie de servizos mediante códigos 2D en Francia,
e estaría tamén probando
os códigos bidimensionales en España. Vodafone
e Spanair subscribiron un acordo para utilizar este sistema de
códigos á hora de emitir billetes de avión. Desta
forma, o cliente podería facturar en liña e levar no seu móbil
o código ao chegar ao aeroporto, de forma directa e sen
necesidade de imprimir un billete e por tanto, podería evitar
algunhas colas e esperas.
Os códigos poden estar en
calquera superficie: publicacións impresas, valos publicitarios ou
páxinas web; en monitores de computador, teléfonos
móbiles ou PDAs, e poden conter a dirección dunha
páxina web, unha chamada a un número de teléfono,
un envío dunha mensaxe cun texto a un número de
tarificación especial ou gratuíto, un texto ou un cartón de
visita cos datos de contacto dunha empresa ou unha persoa.
Para ler un código en dous
dimensións é necesario un escáner, que pode ser un móbil
con cámara, e un programa que os interprete. O usuario só
ten que apuntar a cámara do móbil ao código
e capturalo para que o programa encargado de traducilo poida
executar a acción programada.
Outra forma de usar os códigos
2D é a utilización coma se fose un cupón que se
recibe no teléfono móbil mediante unha mensaxe cunha
imaxe. Nos cinemas, museos, aeroportos e noutros lugares nos
que se poden usar estes códigos hai un lector ao que hai que
achegar a pantalla do móbil coa imaxe recibida, e
funciona de igual maneira que un billete ou entrada en papel, ao
identificar os datos.
Mediante a
instalación dun programa que interpreta os códigos
en dúas dimensións, a maioría dos teléfonos móbiles
actualmente existentes no mercado poderían converterse nun
escáner, sempre que estean dotados de cámara.
Para mostrar o código, ao adquirir un produto ou acceder a un
espectáculo, serven tamén os teléfonos sen
cámara, sempre que teñan capacidade de recepción de
imaxes e mensaxes multimedia.
Riscos
Para evitar cargos non desexados nafactura do móbil, convén comprobar a informaciónsobre o código e as accións que vai realizar, así comoos custos que pode supor antes de introducilo noterminal. O uso destes códigos non ten un custo en si,pero pode non ocorrer o mesmo coas accións que realizan. Oscódigos poden activar o envío de mensaxes ou o iniciode chamadas a números de tarificación especial, cuncusto para o usuario. Outra acción que poden solicitar é avisita dunha páxina web, e por tanto activar a conexióna Internet co operador.
