Os códigos de barras en dúasdimensións, tamén denominados ‘bidis’, poden ser lidose procesados a gran velocidade por distintos dispositivos. Aaparición de programas para teléfonos móbilescon cámara que len estes códigos 2D popularizarono seu uso en Xapón e Europa, e serven de entrada en espectáculos,para redirixir a páxinas web, como cartóns de visita ou pararecibir información e descargar xogos.
Para ler un código en dúas dimensións é necesario un escáner, que pode ser un móbil con cámara, e un programa que os interprete
As aplicacións dos códigos2D eran inicialmente labores de loxística, transporte eclasificación de mercadoría, identificación depersoas e control de accesos. Coa chegada dos móbilescon cámara ampliáronse os seus posibles usos, orientándosecara ao usuario e facilitando a adquisición de servizos e información.
Existen máis de 30 tiposdiferentes de códigos 2D. Entre os máis utilizadosestán Semacode, QR e Datamatrix.
Semacode:É un pequeno cadrado con zonas brancas e negras na súainterior, con aspecto de crucigrama.
QR:Diferénciase dos anteriores por tres cadrados negros quemostran nas esquinas e que serven para establecer a orientacióncorrecta. É un dos formatos máis estendidos en Xapóne un estándar de facto nos teléfonos móbiles.Foi creado pola compañía xaponesa Denso-Wave edeseñado inicialmente en 1994 para os provedores de pezasde automoción, como indica o seu nome QR(‘Quick Response’, respostarápida), xa que se pensou para quepuidese ser lido e decodificado a gran velocidade en cadeasde almacenamento e montaxe.
Datamatrix:Cun aspecto similar a Semacode, este código pódeseusar en obxectos de reducido tamaño e permite baixasresolucións.
Para que serven?
Vodafone e Spanair subscribiron un acordo para utilizar este sistema de códigos á hora de emitir billetes de avión
En España esta tecnoloxíafoi empregadapor Movistar na distribución de videoxogos parateléfonos móbiles, como Tomb Raider Legend, e para asolicitude de información ou contratación doutrosservizos. Tamén se empregou para a venda de localidadesmediante unacordo entre Servicaixa e Movistar.
Orangeofrece unha serie de servizos mediante códigos 2D en Francia,e estaría tamén probandoos códigos bidimensionales en España. Vodafonee Spanair subscribiron un acordo para utilizar este sistema decódigos á hora de emitir billetes de avión. Destaforma, o cliente podería facturar en liña e levar no seu móbilo código ao chegar ao aeroporto, de forma directa e sennecesidade de imprimir un billete e por tanto, podería evitaralgunhas colas e esperas.
Como funcionan os códigos 2D?
Os códigos poden estar encalquera superficie: publicacións impresas, valos publicitarios oupáxinas web; en monitores de computador, teléfonosmóbiles ou PDAs, e poden conter a dirección dunhapáxina web, unha chamada a un número de teléfono,un envío dunha mensaxe cun texto a un número detarificación especial ou gratuíto, un texto ou un cartón devisita cos datos de contacto dunha empresa ou unha persoa.
Para ler un código en dousdimensións é necesario un escáner, que pode ser un móbilcon cámara, e un programa que os interprete. O usuario sóten que apuntar a cámara do móbil ao códigoe capturalo para que o programa encargado de traducilo poidaexecutar a acción programada.
Outra forma de usar os códigos2D é a utilización coma se fose un cupón que serecibe no teléfono móbil mediante unha mensaxe cunhaimaxe. Nos cinemas, museos, aeroportos e noutros lugares nosque se poden usar estes códigos hai un lector ao que hai queachegar a pantalla do móbil coa imaxe recibida, efunciona de igual maneira que un billete ou entrada en papel, aoidentificar os datos.
Mediante ainstalación dun programa que interpreta os códigosen dúas dimensións, a maioría dos teléfonos móbilesactualmente existentes no mercado poderían converterse nunescáner, sempre que estean dotados de cámara.Para mostrar o código, ao adquirir un produto ou acceder a unespectáculo, serven tamén os teléfonos sencámara, sempre que teñan capacidade de recepción deimaxes e mensaxes multimedia.
Para evitar cargos non desexados nafactura do móbil, convén comprobar a informaciónsobre o código e as accións que vai realizar, así comoos custos que pode supor antes de introducilo noterminal. O uso destes códigos non ten un custo en si,pero pode non ocorrer o mesmo coas accións que realizan. Oscódigos poden activar o envío de mensaxes ou o iniciode chamadas a números de tarificación especial, cuncusto para o usuario. Outra acción que poden solicitar é avisita dunha páxina web, e por tanto activar a conexióna Internet co operador.
