Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Smartphone ticketing: pagar o transporte público coa móbil

Esta práctica pode consolidarse de maneira definitiva grazas á popularización dos teléfonos intelixentes
Por Jordi Sabaté 5 de Febreiro de 2015
Img smartphoneticketing hd
Imagen: RFID Global

Os pagos de transporte público a través do móbil, “smartphone ticketing”, existen case desde os inicios deste tipo de telefonía, ben como idea teórica, ben como realidade. No caso de Xapón e Corea, desde 2004 hai sistemas en funcionamento que han ido evolucionando desde o pago con SMS aos chips RFID. En Occidente, en cambio, a adopción destas prácticas está a ser máis progresiva e moi ligada á popularización dos smartphones, que permiten a coexistencia de diversos sistemas de pago co móbil, ademais do uso de aplicacións específicas de cada cidade ou país para a adquisición de billetes. Neste artigo explícase como funciona o “smartphone ticketing” e cales son as súas principais vantaxes.

Como funciona

Os sistemas para o “smartphone ticketing” están pensados para funcionar coa descarga dunha aplicación ao móbil

O “smartphone ticketing” é a adquisición e validación de billetes de transporte público mediante o uso de smartphones. Este sistema xa se implantou en diversas cidades de Estados Unidos, como Nova York, Chicago, Boston ou San Francisco, así como nos trens lanzadeira que conectan o aeroporto de Heathrow con Londres. A última poboación na que se puxo en marcha foi Atenas, aínda que neste caso por motivos turísticos; é dicir, porque aos turistas resúltalles máis sinxelo descargarse unha aplicación no seu idioma e comprar os billetes en liña, que lidar co alfabeto cirílico dos carteis dos despachos de billetes.

Img
Imaxe: Thomas Duesing

Polo momento, estes sistemas están pensados para funcionar coa descarga dunha aplicación ao móbil desde a que adquirir un ou varios billetes, así como paquetes dun día, semanais ou mensuais, que se pagarán por métodos como PayPal ou mediante transacción bancaria a un cartón de crédito previamente establecida. Estas apps son desenvolvidas polas entidades de transporte de cada cidade e dispostas para a súa descarga ao smartphone, de modo que, a partir da súa compra xa sexa posible utilizalas unha vez configurados os datos de usuario e conta.

Por descontado, o “smartphone ticketing” implica non ter que pasar polo despacho de billetes ou a máquina expendedora de billetes para adquirilos, senón que se compran en calquera lugar e momento. Agora ben, a validación do billete sempre se deberá realizar fronte a un lector e usando o teléfono mediante varios sistemas.

Para validar o billete, o sistema envía unha ligazón a unha páxina web que se abre co navegador do móbil e contén un código bidimensional

Un dos máis estendidos é o envío dos billetes ou bonos por tempo determinado ao móbil, xa sexa a través dun SMS ou un correo electrónico. En ambos os casos o que se envía é unha ligazón a unha páxina web que se abre co navegador do teléfono e contén un código bidimensional que se mostra fronte á máquina de validación de billetes, que é un lector de códigos QR. En España este mesmo sistema emprégano algunhas compañías aéreas, ademais de Renfe (son os poucos casos de “smartphone tricketing” do noso país). Se se é propietario dun iPhone, cóntase coa vantaxe adicional de utilizar a función Passbook, que permite almacenar e xestionar os billetes de código QR.

Pagos con NFC

O “smartphone ticketing” implica non ter que pasar polo despacho de billetes ou a máquina expendedora de billetes para adquirilos

Outro sistema consiste no envío dos billetes nun formato electrónico e sen aspecto gráfico -son sinais de radio- que se almacenan nos chips NFC do smartphone, no caso de que conte cun deles. O chip recibe a información do billete ou bono desde a aplicación que con anterioridade o usuario instálase e, despois, a mostra a un lector que valida o billete no autobús, metro ou tren.

Este sistema conta co inconveniente de que os chips NFC non están moi estendidos. Moitos iPhone non o teñen, mentres que os que si -os iPhone 6 e 6 Plus– non poden de momento utilizalo para tales fins, xa que Apple tenos bloqueados para usos que non sexan os propios da compañía.

Outra modalidade funciona co envío dun SMS Premium á compañía de transportes como método de pago. Este sistema conta coa vantaxe de que non hai que posuír un smartphone e, por tanto, é moi viable en países con pouca penetración tecnolóxica ou pouco poder adquisitivo, como é o caso de moitas zonas en desenvolvemento. Con todo, ten o inconveniente de que require dunha verificación do abono por parte dun revisor ou ben da confianza na honradez do usuario.

Principais vantaxes

O “smartphone ticketing” é un sistema que agora comeza a mostrar sinais de consolidación nos países occidentais do primeiro mundo. Pero aínda é residual polo investimento económico que supón a adaptación dos equipos de validación e a amortización dunhas máquinas expendedoras que en moitos casos son de recente compra. Agora ben, a forte penetración dos smartphones na nosa sociedade fai pensar que no futuro será o sistema por defecto.

Estes sistemas simplifican en excesivamente a vida dos turistas sen ser á vez unha gran carga de sobre custos de roaming

De todos os xeitos, é moi posible que nas cidades e zonas cun forte pulo turístico implantar con máis rapidez que noutras. O motivo é que estes sistemas simplifican en excesivamente a vida dos turistas, sen ser á vez unha gran carga de sobrecustos de roaming . Ante a dificultade de ler un cartel tarifario nun idioma que se descoñece ou de ter que entenderse cun funcionario que quizá non teña a paciencia de tentar escoitarnos, a alternativa dunha aplicación traducida, con explicacións claras e sinxela de utilizar, é un gran alivio.

Doutra banda, a compra desde a aplicación evita ter que desprazarse aos centros de compra de billetes, sobre todo no caso dos autobuses cuxas paradas a maior parte das veces carecen deles.

Ademais, estes sistemas poderían contemplar tarifas variables en función da franxa horaria en que se toma o transporte. Por exemplo, é máis barato nas horas de menos colapso e máis caro na punta.