Cámping, as vacacións máis naturais

Gozar das vacacións baixo o toldo dunha tenda de campaña ou o teito dunha caravana pode resultar estraño a moitas persoas, pero reúne numerosos atractivos. Non en balde, máis de seis millóns de turistas (máis do 60% nacionais) elixiron no noso país o pasado verán o cámping como formato de aloxamento vacacional. E as previsións paira este verán auguraban una boa campaña paira o sector: só en maio rexistráronse case dous millóns de pernoctaciones, un 1% menos que o ano anterior, o que na actual conxuntura só pode interpretarse como un bo dato. Os destinos máis demandados polos turistas de tenda de campaña ou bungalow son Cataluña, Comunidade Valenciana e Andalucía.

O éxito de gozar dunhas vacacións nun cámping non só depende da zona e de que non xurdan contratempos graves. Que a experiencia sexa positiva e cumpra coas expectativas dependerá en boa medida do estado no que se ache e da calidade e diversidade dos servizos que ofreza. Paira evitar sorpresas desagradables é conveniente reunir información sobre a súa categoría, os servizos de que dispón (baños, se hai duchas con auga quente ou non, piscina, club social, servizos de animación paira os máis pequenos…), si son ou non gratuítos, e a calidade dos mesmos. Tamén procede coñecer as opinións e testemuños doutros campistas. Ademais das guías oficiais que se editan cada ano sobre os cámpings españois, Internet alberga portais web nos que se pode consultar os servizos con que conta cada un e nos que mesmo se pode tramitar una reserva de aloxamento. Na Rede tamén abundan foros nos que, ademais de resolver dúbidas e documentarse sobre rutas e viaxes, é posible ler opinións de usuarios sobre os cámpings seleccionados paira as vacacións.

Do mesmo xeito que os hoteis, teñen a súa propia clasificación en categorías (Luxo, 1ª, 2ª e 3ª) en función dos servizos que ofrecen. Para que o usuario poida diferencialos utilízase una placa ou distintivo colocado de forma ben visible á entrada do cámping: catro tendas de campañas indican que é de Luxo, tres de que é de 1ª, e así sucesivamente até chegar a unha única tenda de campaña ou triángulo que identifica aos de terceira.

Montar a tenda de campaña en pleno bulleiral, durmir sobre una esterilla ou, no mellor dos casos, nun colchón inchable, é a primeira imaxe que vén á cabeza do neófito cando pensa nos cámpings. Pero hoxe gozar dun maior confort só depende do diñeiro que cada usuario poida ou queira gastar. Desde hai algúns anos a gran maioría, ademais do campo ou das parcelas nas que montar a tenda ou aparcar autocaravanas e furgonetas preparadas, ofrece a posibilidade de aloxarse en bungalows de madeira e casas prefabricadas.

Este tipo de aloxamento combina as comodidades dun piso ao uso -habitacións separadas, baño, cociña e terraza- cos servizos do cámping. Iso si, o prezo é maior que acampar nunha parcela, formato polo que una familia de catro membros pagaría una media de 30 euros por día, incluído o terreo onde instalar a tenda e o coche. A esa cantidade habería que engadir 10 euros máis en concepto de enganche eléctrico si disponse de caravana ou autocaravana. En cambio, os gastos por aloxarse nun ‘mobil home’ ou nun bungalow dispáranse até chegar a entre 75 e 125 euros por noite. Aloxarse nunha destas casas prefabricadas é una interesante opción paira quen desexan experimentar o campismo por primeira vez, ou paira gozar das viaxes con nenos pequenos.

Si durante a estancia no cámping vaise a durmir baixo un toldo e carécese de equipamento, a principal dúbida é o tipo de tenda de campaña que hai que comprar. A tenda é o elemento fundamental na organización dun campamento, xa que é o refuxio que proporciona intimidade e protexe dos factores climáticos. Os parámetros principais que se deben ter en conta na súa adquisición son a calidade e resistencia dos seus tecidos, o tamaño, o número máximo de ocupantes e a facilidade de montaxe. Pódense distinguir tres tipos de tenda de campaña:

• Iglús. As máis liviás e habitables, conxugan a sinxeleza de montaxe co maior aproveitamento do espazo interior. É una tenda moi práctica: una soa persoa pode armala ou desarmala en poucos minutos grazas ao sistema de ganchos rápidos que facilitan este labor. Ademais, ante condicións climáticas adversas, absorben os ventos e recuperan a súa forma e a súa posición vertical cando Eolo se apiada e concede una tregua. Convén que conte cun sistema de costura selada no sobretecho, coñecido como ‘seam sealing’, paira evitar filtracións de auga.
• Estruturais. Constan de diversos espazos, como dormitorios separados entre si, una zona de estar e un espazo paira a cociña. Son as carpas máis espazosas e cómodas, o que as converte en idóneas paira quen priman a comodidade e a amplitude. Agora ben, pesan moito, ocupan un espazo considerable mesmo encartadas e son difíciles de montar e desmontar. Ademais, constitúen a opción máis cara.
• Canadenses. Non son tan fáciles de montar como as iglús pero tampouco tan complicadas como as estruturais. A opacidade e resistencia dos seus tecidos fanas compatibles con climas pouco benévolos. Hai que fixarse en que inclúa un sobretecho que cubra a parte posterior, una cumbrera e un caño transversal de parante a parante paira evitar que o teito se curve cara abaixo.

Tan importante como equiparse cunha tenda de campaña que se axuste ás necesidades reais dos usuarios, é instalala nun lugar apropiado. Convén chegar de día ao cámping paira examinar con calma o terreo e elixir, na medida posible, o lugar máis apropiado paira montala. As zonas menos recomendables son as próximas aos baños, ao bar e ao club social: son as máis ruidosas. Non hai que deixarse seducir polos primeiros espazos baleiros que se atopen; antes de instalar alí a tenda convén reflexionar e indagar por que ninguén o fixo antes. Pode suceder simplemente que os antigos inquilinos háxanse ido minutos antes porque finalizaban as súas vacacións, pero tamén que a parcela teña veciños non desexados, como formigas ou topos. Hai que evitar as zonas baixas e as ribeiras dos ríos, por moi baixo que sexa o caudal: son as primeiras en alagarse en caso de choiva.

Na tarefa de instalar a tenda, gáñase tempo se se observan as que xa están montadas e a súa orientación paira evitar problemas polo vento. Canto máis cerca do mar atópese o cámping, maior será a incidencia dos ventos, e outro tanto os cambios de temperatura que se haberán de soportar. En canto ás sombras, non todas son iguais, as mellores e máis duradeiras son as que brindan as árbores de copas tupidas e altura media.

Con independencia da categoría do cámping, as súas instalacións han de cumprir uns requisitos obrigatorios, como contar con aseos diferenciados por sexos, un espazo mínimo por usuario, saídas de emerxencia iluminadas e sinalizadas, extintores e auga potable. Ademais, disporán de botiquín, recollida de lixos e dun sistema de tratamento e evacuación de augas residuais. Mostrar a tarifa de prezos detallados por cada servizo e á vista do público é outro dos requisitos de obrigado cumprimento.

Se se detecta una anomalía nas instalacións ou una falta de calidade nos servizos ofrecidos, hai que reclamar. En primeiro lugar, convén dirixirse ao responsable do cámping paira tentar solucionar o problema. Se a resposta non resulta satisfactoria, pódese solicitar a folla de reclamacións. Un cámping é un establecemento público máis. Por iso, ante unha reclamación non atendida ou non adecuadamente resolta en opinión do usuario, pódese acudir a unha asociación de consumidores ou ao Sistema Arbitral de Consumo paira liquidar o problema. É por iso polo que devén imprescindible conservar toda a documentación e publicidade que se consiga sobre o establecemento, así como fotografías ou probas gráficas sobre a anomalía ou os danos sobre os que se queira reclamar. E, como sempre, hai que gardar as facturas polos servizos gozados.

Pero non todos son dereitos, os campistas teñen tamén obrigacións e prohibicións. Deben respectar as normas internas, cuxo incumprimento pode ser motivo de expulsión. Entre elas, está prohibido facer lume, acampar con animais perigosos ou sen atar, aloxar a persoas sen previo aviso e realizar actividades ruidosas. E haberán de recoller os lixos e desperdicios que xeren.