O pago da hipoteca cómese “” máis da metade do salario das familias españolas. Pero a hipoteca non é único desembolso derivado de posuír un piso en propiedade, e é importante ter en conta un gasto que en ocasións pode ser bastante elevado: a comunidade. Como reducilo? Un uso racionalizado da calefacción, acender luces só cando se necesite ou baixar a temperatura da auga quente son medidas que poden axudar a que ao final do exercicio no libro de contas da comunidade non aparezan números vermellos.
Unha comunidade mantense pola cota que paga cada un dos propietarios. Segundo a Lei de Propiedade Horizontal (Lei 49/60 artigo 9.1e), cada un debe “contribuír, con arranxo á cota de participación fixada no título ou ao especialmente establecido, aos gastos xerais para o adecuado sostemento do inmoble, os seus servizos, cargas e responsabilidades que non sexan susceptibles de individualización”. O cal implica o pago en función do seu coeficiente. Ao seu mantemento poden contribuír tamén os ingresos derivados da venda dalgunha zona común. Pero, ademais de contar con estes, convén controlar os gastos comúns, e aforrar alí onde máis se malgasta: calefacción, auga, luz, reparacións, limpeza, e mantemento do ascensor, xardíns e piscina. Hai unha serie de recomendacións básicas, que varían en función das necesidades ou carencias de cada comunidade:
- A calefacción
Coa chegada do inverno o gasto que máis preocupación xera é o relacionado con manter a calor en casa. A calefacción, xunto coa auga quente sanitaria, pode supor máis do 60% dos gastos dunha comunidade de veciños. Desde o punto de vista enerxético, a calefacción centralizada é a máis eficiente pero débese realizar un adecuado mantemento persoal especializado. É importante controlar o desaxuste na distribución da calor, porque nos pisos baixos pode haber un exceso mentres que nos últimos non se consegue quentar a vivenda. Co Regulamento de Instalacións Térmicas de Edificios (RITE), as instalacións colectivas de calefacción e auga quente construídas a partir de agosto de 1998 deben levar un contador de enerxía térmica individualizado para cada usuario, de tal modo que cada veciño pague só o que consome. Se a vivenda é anterior a 1998, poderíase analizar nunha xunta a posibilidade de instalar medidores individuais para a calefacción e o consumo de auga. Con iso a repartición será máis xusto en función do consumo real obtendo un aforro media dun 25%.
- O illamento
Un illamento eficaz permite reducir a factura dos gastos comúns. Para evitar as perdas de calor a través de portais, corredores e vestíbulos non hai que deixar abertas as xanelas das escaleiras durante moito tempo, e recoméndase apagar a calefacción ou regular os termostatos se a casa xa está quente. Os escapes de calor por xanelas, portas, tubaxes e chemineas adoitan son frecuentes e aumentan as necesidades térmicas dos fogares entre un 20% e un 40%.
O consumo de calefacción e auga quente supoñen o 60% do gasto dunha comunidade de propietarios
Case un 10% da enerxía total pode perderse a través das tubaxes de distribución. Para evitar estas perdas é importante illar todas as tubaxes que discorran por espazos non calefactados (sala de caldeiras, garaxes, falsos teitos…). Ademais, convén non perder de vista que o aforro enerxético leva aforro económico: non pór o termostato ao máximo, por exemplo, supón aforrarse uns 100 euros e outros 100 euros máis se se están controlando as caldeiras.
- Auga quente sanitaria
Os mellores sistemas para proporcionar auga quente a cada fogar son os que permiten acumular a auga unha vez que foi quentada, os denominados sistemas de caldeira máis acumulador. Convén ter en conta os seguintes consellos:
- Illar ben os depósitos de acumuladores e as tubaxes para que a auga non perda calor.
- A temperatura de preparación da auga quente debe estar por baixo de 60º. Se non, malgástase enerxía e mesmo se poden danar as tubaxes.
- Se a caldeira é de condensación ou baixa temperatura, cuxos rendementos non decrecen a plena carga, pódese considerar a instalación dunha soa caldeira para a calefacción e a produción de auga quente.
- É útil instalar un reloxo programador para evitar que funcione a recirculación de auga quente pola noite e conseguir un aforro nada despreciable en gasto eléctrico.
- Ter sistemas con acumulación para quentar a auga, xa que os instantáneos esixen continuos arranques e paradas da caldeira que levan un custo enerxético maior.
- Utilizar enerxía solar térmica: o investimento nestas instalacións amortízase en menos da metade da vida útil dos equipos.
- A auga
Moitos inmobles posúen xardín, e regalo supón un custo elevado, ademais dun malgasto de auga (e só a 2,8% da auga do planeta é doce e tan só o 0,01% atópase en lagos e ríos). Un sinxelo xesto como escoller plantas autóctonas para o xardín da comunidade permitiría consumir menos auga, xa que están adaptadas ao clima, e necesitan menos coidados e auga que as plantas exóticas. Outras opcións son o uso de sistemas de rega por goteo, ou de auga de choiva acumulada.
Se o inmoble ten piscina climatizada, é obrigatorio utilizar exclusivamente sistemas de aproveitamento solar para quentar a auga. Ademais, pódense usar mantas térmicas para cubrir a piscina pola noite. E tanto se a piscina é climatizada, como ao aire libre, é recomendable instalar un programador que impida que a depuradora funcione máis tempo do necesario.
- Iluminación
Respecto ao gasto en luz, cantas horas pasan iluminados o vestíbulo e os corredores, ou os farois nas zonas comúns? Varias lámpadas poden encarecer excesivamente a cota da comunidade, pero hai sistemas para controlar o uso da iluminación.
Por exemplo, instálanse sistemas de iluminación intelixente e de temporización que, nas zonas de paso, son os máis recomendables para unha comunidade, xa que se apagan as luces automaticamente transcorrido un tempo. Pero, ademais, pódese seccionar a zona e determinar que áreas úsanse máis, e non acender todas á vez. Tamén se pode incluír un detector de presenza co fin de que só se iluminen cando faga falta. Se a iso únese o uso de lámpadas de baixo consumo e fluorescentes, o gasto en iluminación pódese reducir en máis do 75%.
Para as vivendas que dispoñan de zonas axardinadas é conveniente utilizar luminarias e globos de farol, xa que minimizan a contaminación lumínica ao dirixir o fluxo luminoso cara ao chan, sen que “escape” luz cara ao ceo.
- Ascensores
Aínda que algúns edificios non contan con ascensor, a maioría de vivendas ten un ou máis destes útiles aparellos. O seu mantemento supón un dos maiores gastos dunha comunidade, pero tamén se pode reducir:
- Non se debe chamar a todos os elevadores á vez, só a un. Os mecanismos de manobra selectiva permiten activar a chamada do ascensor que se atopa máis preto do punto requirido.
- Se é posible, podería instalarse un mecanismo de manobra selectiva para reducir as viaxes dos ascensores en baleiro. Así mesmo, pódese activar un control da iluminación para evitar que estea constantemente iluminado.
- Pode existir máis dunha subministración eléctrica, polo que é apropiado unificalos.
- Hai que contar coa axuda dun especialista que revise a contratación eléctrica para determinar a mellor potencia e a máis necesaria. É importante revisar a factura para detectar calquera tipo de penalización por exceder a potencia.
