Na recta final do verán e os inicios de curso, son moitos os estudantes, sobre todo universitarios, que rastrexan o mercado en busca dunha vivenda en aluguer . Paira os propietarios preséntanse como una das fontes máis tentadoras paira rendibilizar o seu piso baleiro, pois arrendar a casa por habitacións ou a varios mozos pode dar lugar a unha renda moito máis elevada que si se aluga a unha soa familia ou parella. Aínda que, como se sinala nesta reportaxe, a opción de arrendar un inmoble a un estudante non está exenta de riscos asociados a ruidosas festas que enfadan a outros residentes do piso, descoidos na conservación do patrimonio, problemas coa comunidade de veciños… Para que o aluguer non se converta nunha ruína e un quebradizo de cabeza, tanto o dono como o inquilino estudante deben coñecer de antemán os dereitos e obrigacións que teñen, e plasmalo nun contrato.
Aluguer seguro, con contrato
O máis seguro, tanto paira o propietario como paira o inquilino, é formalizar o aluguer de forma legal, cun contrato que deberá constar no rexistro específico da comunidade autónoma do inmoble. Na actualidade, pódese realizar de forma privada, pactando antes as condicións, ou sumarse a un programa de aluguer, dispoñible na maioría das comunidades autónomas e que incrementa as opcións de seguridade e protección paira ambos.
En todo caso, o contrato é o documento principal e vínculo entre o arrendador e o arrendatario, no que constan todos os dereitos e obrigacións aos que se someten os dous. Entre outros aspectos debe conter a identidade dos contratantes, identificación da leira, duración, renda inicial e demais cláusulas pactadas. Posto que en moitos casos o estudante non terá ingresos, o máis acertado é solicitar, como garantía, a nómina ou ingresos dos seus proxenitores, que se presupón que serán os pagadores.
Cando se arrienda un piso a estudantes, valorar a capacidade de pago do inquilino é fundamental
O máis fiable cando se realiza o contrato de aluguer de forma privada é solicitar a Declaración da Renda dos pais do novo, paira valorar o seu poder adquisitivo. Con este primeiro paso, o arrendador salvará un dos primeiros escollos: saber se o potencial inquilino ten capacidade de pago suficiente como paira non converterse en moroso.
Evitar problemas de convivencia
O inconveniente máis habitual que frea o arrendamento dun inmoble a estudantes débese ao posible incumprimento das normas de convivencia da comunidade de veciños. Facer demasiado ruído, sobre todo en festas nocturnas, ou non coidar de forma adecuada os bens comúns poden complicar a existencia do propietario.
Paira evitar este tipo de problemas, o aconsellable é incluír una cláusula no contrato de aluguer na que se expoña que será deber de todos os inquilinos acatar e respectar as normas de convivencia da comunidade de veciños. En caso contrario, os infractores deberán asumir as responsabilidades a que desen lugar e as preceptivas reclamacións que se puidesen derivar tanto de tipo administrativo, civil ou penal. Con este tipo de cláusulas, o propietario derivará toda a responsabilidade. Ademais, podería incluírse un novo requisito no que se explicase que una actuación contraria e reiterada ás normas de convivencia da comunidade de veciños podería levar un desafiuzamento forzoso.
O contrato é o vínculo entre arrendador e o arrendatario, onde constan todos os dereitos e obrigacións de ambos
É fundamental que o dono poña ao día aos seus futuros inquilinos algunhas das normas básicas da comunidade. Polo xeral, todos os ocupantes dun edificio deben comprometerse a non deteriorar as zonas comúns, non tirar papeis, desperdicios nin outros obxectos, non aparcar vehículos, bicicletas ou obxectos non autorizados, non modificar de maneira unilateral os elementos comúns do conxunto e en especial as fachadas interiores ou exteriores. Tampouco se poden colocar anuncios publicitarios nas zonas comúns sen o expreso consentimento da comunidade. E outra norma básica que non debe pasar por alto o arrendatario: deberá coidar de que non se altere a tranquilidade do edificio con voces, volumes elevados de aparellos de música e televisión e de non realizar actividades que causen ruídos a partir das 11 ou 12 da noite, que poidan perturbar o descanso dos veciños.
O valor dos seguros
Outra preocupación habitual que frea o aluguer a estudantes é a posibilidade de que estes esnaquicen o inmoble. Paira previr, adoita ser interesante e aconsellable subscribir una póliza que cubra ante actos vandálicos.
Os seguros de aluguer proporcionan á caseiros cobertura ante a falta de pagamento da renda, defensa xurídica e danos na vivenda. Polo xeral, as entidades garanten as cotas durante 12 meses desde a comunicación da primeira falta de pagamento por parte do asegurado.
Paira calcular o custo da póliza, as aseguradoras teñen en conta varios aspectos, entre eles, a renda mensual que se cobrará e as características do inquilino. Dispor dun seguro pode ser moi útil cando se aluga o piso a estudantes, pois estas compañías realizan unha exhaustiva análise sobre a capacidade financeira e solvencia do potencial inquilino e dos posibles avalistas.
