Cun custo un 60% inferior que os sistemas tradicionais, esta nova modalidade de construción modular busca facerse un lugar no mercado. Aínda que brinda as mesmas prestacións que unha casa tradicional en canto a robustez e capacidades de illamento térmico e acústico, non está exenta de cumprir co Código Técnico de Edificación e as correspondentes habilitacións municipais.
Na mesma liña de vivendas alternativas que propoñen as casas prefabricadas, as vivendas modulares e os colectores, as vivendas mecano buscan facerse un lugar no mercado da construción, como unha forma áxil, barata e versátil de acceder a un fogar. O sistema que replica a gran escala o vello xogo mecano chegou ao gran público por parte dunha empresa construtora que se inspirou nas estruturas auxiliares que se utilizan como oficinas e residencia dos servizos de vixilancia nas grandes obras en construción. Desta maneira, unha estrutura cun uso transitorio e acoutado a unhas poucas necesidades deveu nesta incipiente proposta arquitectónica que -por 800 euros de custo por cada metro cadrado-, dá a posibilidade de acceder a unha vivenda residencial.
Versatilidade por medio de chaves e porcas
Cásalas mecano parecen distinguirse por un estilo propio que pode moldearse segundo o criterio do propietario. Esta é a principal diferenza cos colectores, de estrutura estandarizada, e coas casas prefabricadas, que aínda que cada vez destacan por unha maior variedade de deseño, abundan nunha oferta baseada en modelos pechados e limitados.
É unha construción en seco cuxas posibilidades de conformación dos espazos son case infinitas
É unha construción en seco, mediante a montaxe de elementos prefabricados e concibidos como partes dun mecano: autorregulable e con multitude de posibilidades en canto á súa forma, ao seu deseño e a proxeccións futuras, que se ancoran ao chan con parafusos e por medio dunhas patas de aceiro. A súa base estrutural consiste nun sistema de perfilería de chapa de aceiro galvanizada, coas unións atornilladas, dispoñibles en medidas desde 9 cm a 3,60 m. Sobre este esqueleto colócanse, tamén en diferentes medidas estandarizadas, as pezas para constituír os sistemas de forxado, cerramentos e teitos.
A súa principal fortaleza é que as posibilidades de conformación dos espazos no momento do deseño son case infinitas, con elementos de cuberta e acabados cunha gran variedade estética. Desta maneira, permiten a ampliación mediante o engadido de módulos en casas construídas baixo este sistema ou mediante a construción tradicional. As paredes, de 11 centímetros de grosor, están conformadas por poliuretano con chapa de aceiro a ambos os dous lados, la de roca e pladur. Nalgúns modelos, un panel de sándwich de aceiro con base de poliuretano completa a estrutura para brindar maior illamento térmico.
Permisos e habilitacións
Cásalas mecano pódense adquirir por 800 euros o metro cadrado. Desta maneira, o valor dunha casa de 50 metros cadrados roldaría os 40.000 euros, contra os máis de 100.000 euros que demandaría hoxe a construción dun espazo similar mediante o sistema tradicional. O seu tempo de montaxe é unha das características máis destacables: unha vivenda de 50 metros cadrados móntase en tan só un mes.
Ademais do tempo de obra, outra das peculiaridades deste produto que destacan os reclamos publicitarios é a axilidade para conseguir os permisos para a execución da obra. Algunhas empresas remarcan, mesmo, que carecen por completo de permiso de obra.
Demandan unha habilitación por parte dos concellos para poder acceder a servizos como electricidade e auga
Con todo, isto non é así. Numerosos foros de arquitectos e enxeñeiros basean as súas críticas a cásalas mecano neste punto. En primeiro lugar, porque aínda que teñen consideración dun ben móbil -como sería unha caseta ou unha tenda-, ao ter vocación de permanencia e contar cunha cimentación, requiren unha serie de permisos que varían en cada comunidade autónoma.
En segundo lugar, porque demandan unha habilitación por parte dos concellos para poder acceder a servizos como electricidade e auga. Desta maneira, máis aló dos permisos particulares que se esixan segundo o tipo de construción en cada comunidade autónoma, requírense unha serie de trámites e de servizos de profesionais que haberá que sumar aos custos de obra:
- A inscrición da obra no rexistro da propiedade.
Firma de finalización da obra por parte do colexio de arquitectos, que permitirá acudir ao concello para que envíe un arquitecto municipal que inspeccione o lugar e outorgue a aprobación para obter a cédula de habitabilidade, necesaria para dar de alta os servizos básicos (luz, auga, gas).
Unha vez feito isto, acudir ao Rexistro da Propiedade para a declaración de obra finalizada.
Por esta razón, algunhas empresas que comercializan este sistema de construción aclaran que os custos de licenzas, proxectos, planos e contratación de profesionais pódense “reducir bastante” no mellor dos casos. Por outra banda, aínda que os sistemas de construción de carácter transitorio non contan cunha normativa específica que os regule, si deben adaptarse á normativa de cada comunidade autónoma ou municipio e ao Código Técnico da Edificación (CTE): o marco normativo que establece para toda España as esixencias de seguridade e habitabilidade que deben cumprir os edificios, segundo a Lei 38/1999 de 5 de novembro, de Ordenación da Edificación (LOE).
A normativa, aprobada en 2006, determina unha serie de esixencias básicas de habitabilidade, que deben garantir “os axentes que participan no proceso de edificación”. Desta maneira, o CTE establece uns requisitos básicos de seguridade “estrutural”, “seguridade en caso de incendio”, “seguridade de utilización”, “hixiene, saúde e protección do medio ambiente”, “protección contra o ruído” e “aforro de enerxía e illamento térmico”. O cumprimento desta normativa está a cargo de quen executa a obra, calquera que sexa o seu método ou o seu custo final.
