Artikulu hau itzulpen automatikoko sistema batek itzuli du. Informazio gehiago, hemen.

Euskarara itzultzeko sistemek aurrerapen handiak izan dituzte azken urteotan, baina oraindik badute zer hobetua. Hobekuntza horren parte izan nahi? Aukeratu esaldi osoak nahieran, eta klikatu hemen.

Loreak lehortzea

Metodorik sinpleena da beherantz zintzilikatzea leku lehor eta aireztatuan.
Egilea: EROSKI Consumer 2002-ko irailak 20
Img florseca
Imagen: DIEGO RIOS

Lore lehorrak elementu apaingarriak dira, aukera ugari eskaintzen dituztenak. Lehortze-prozesua menderatu besterik ez da egin behar dekorazio-ideia ugari gauzatu ahal izateko: karpetak, koadro txikiak, zorion-txartelak, mahai-zentroak, hormen dekoratua, etab.

Lehortzeko metodoak

  • Airean. Sistema sinpleena eta tradizionalena da. Loreak ahoz behera zintzilikatu behar dira, bost eta hamar lore arteko sorta batean, gela lehor eta ondo aireztatuan, zuzeneko argitik urrun. Loreek mailakatuta egon behar dute, aireak zirkulatu ahal izateko buruak gehiegi ez elkartzeko moduan. Lehortzen hasi aurretik, zurtoinaren beheko hereneko hostoak kendu behar dira, eta kaltetutako edo itxura txarragoko hostoak kendu. Prozesu horrek hiru aste irauten du. Ia lore guztiak metodo honekin lehortu daitezke. Hala ere, belarrak eta zerealen zurtoinak horizontalki lehortu behar dira.

  • Gainazal horizontal batean zabalduak. Loreak gainazal lau horizontal batean zabaltzen dira, paperaren, kartoiaren edo zuraren gainean. Parrilla batean ere jar daitezke, airea hobeto ibiliko baita. Kasu horretan, loreek ezin dute elkar ukitu. Lehortze-metodo horri esker, zenbait espeziek (iratzeak, zerealak eta goroldioak) kolore eta forma gehiago hartzen dute esekita baino.

  • Glizerina. Landareek duten ura glizerinaz ordezkatzea da metodo hau. Malguak, distiratsuak eta hauskorrak dira. Loreei aplika dakiekeen arren, ez da oso gomendagarria, ilun edo satinatuta egoten baitira. Hostoak eta erramu, eukalipto, jorrai edo gorosti adarrak, berriz, ezin hobeak dira prozesu honetarako. Horretarako, soluzio bat egin behar da glizerinaren zati batekin eta ur beroaren bi zatirekin. Zurtoinak 5 cm inguruko sakoneran murgilduta jarri behar dira. Hamar bat egun igaro ondoren, ilunago eta itsaskorrago egongo dira. Orduan, glizerinatik atera, xaboi pixka batekin garbitu eta lehortu egiten dira.

  • Silize-gela. Gel hori agente lehorgarria da, eta loreek jatorrizko koloreak eta itxura oso naturala izatea ahalbidetzen du. Metodo horri esker, edozein lore lehortzeko gai da, delikatua bada ere, hala nola daliak, hortensiak, tulipanak, nartzisak edo pentsamenduak. Produktu hau kristal zuri edo urdin itxurako drogerietan aurki daiteke, eta garestia den arren, lehortu eta berrerabili egin daiteke. Beste eragozpen bat da lehortze-denbora kontrolatu behar dela; izan ere, landareak luzeegi badaude, erre egiten dira, eta nahikoa ez bada, hondatu egin daitezke.

    Lehortzeko, kristalak ia hauts bihurtu behar dira, loreen zirrikituetatik sar daitezen. Kristalak prestatu ondoren, 7 cm inguruko geruza zabalduko da. estalkia duen kristalezko edo metalezko ontzi baten gainean lodierakoa. Ondoren, loreak jarri eta osorik estaltzen dira. Puntu honetan oso garrantzitsua da silizea landarearen tolesturen eta petaloen artean sartzea. Ondoren, estali ontzia eta utzi leku lehor batean giro-tenperaturan pikorrek lorearen hezetasun guztia xurgatu arte. Bi egun igaro ondoren, loreak lehorrak diren egiaztatzen da. Horretarako, gelak tonu arrosa argia izan behar du, eta loreek paper-ukitua. Hala ez bada, estali berriro, eta errepikatu prozesua egunero, zazpi egunez gehienez.

  • Mikrouhinak. Metodo horren bidez, lehortze-denbora asko murrizten da. Labeen edukiera aldatu egiten denez, hainbat proba egin behar dira, denbora eta potentzia egokiak eman arte. Emaitzak hobetu egiten dira silize-gelezko mikrouhinak erabiliz gero. Horretarako, 3 eta 5 minutu arteko silize-kristalen gainean mikrouhin-laberako erretilu batean jartzen dira landareak. Hamar bat minutuz pausatzen utzi ondoren, petaloei itsatsitako silize-pikorrak pintzel batekin kentzen dira. Mikrouhin labe batean ondo lehortzen diren lore eta landareen artean krisanteak, hortensiak, margaritak, arrosak edo erromeroa daude.

  • Prentsatzea. Moztu berri diren loreak iragazki-paperaren, satinatu gabeko egunkariaren edo zeta-paperaren artean jarri behar dira, eta gainean pisua jarri edo prentsan sartu. Prozesu horren ondoren, leku lehor eta aireztatuan jartzen da. Ale loredunak erdibitu eta zati bakoitza prentsatu egin daitezke. Petalo bakoitza bereiz ere prentsatu daiteke, eta gero gainazal lau batean lotu. Lehenengo egunetan, maiz aldatu behar da loreen posizioa, eta paper xurgatzaileak berritu, bustita egonez gero usteldu egin baitaitezke. Kontuz ibili behar da geruza berean landare desberdinak ez nahasteko, lehortzeko denbora desberdina baitute. Loreak erabat lehortzeko, 20-25 egun beharko dira.

Aurretiko urratsa: bilketa

Lorea moztu egin behar da kapulua ireki berri dagoenean

Lehortuko diren loreak biltzeko unerik egokiena egun eguzkitsu bateko eguerdia da. Goizean goiz, edo euriaren ondoren, edo ureztaketaren ondoren, igurtziz hartutako lore batek hezetasunak usteltzeko arriskua du. Beharrezkoa bada, pitxer batean jar daitezke urez, petaloen hezetasuna lehortu arte. Gainera, loreek ez dute loraldian egon behar, lehortze-prozesuan petaloak galtzeko joera baitute. Kontuan hartu beharreko beste puntu bat da lorea moztu egin behar dela kapulua ireki berri dagoenean. Buruxka-formako loreen kasuan, beheko aldeko kuskuak irekita daudenean eta goiko aldekoak itxita daudenean bildu behar dira. Lorea alanbratu beharrik ez izateko, zurtoin luzearekin hartzea komeni da. Hori ezinezkoa bada, alanbratu egin behar da lehortu aurretik, gero hautsi egiten baita.

Jarraitu Consumer-i Instagram, X, Threads, Facebook, Linkedin edo Youtube-n