Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Os Pireneos e os Alpes, as cordilleiras máis afectadas pola acción humana

Un estudo revela que aínda se descoñecen as causas biolóxicas da biodiversidade nas montañas
Por EROSKI Consumer 9 de Maio de 2008

Despois de estudar 13 sistemas montañosos de todo o mundo, desde o Himalaya ás Rochosas, e 460 artigos sobre biodiversidade nas montañas, un equipo do Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) concluíu, en colaboración con biólogos da Universidade de Copenhague, que a intensa transformación que sufriron o hábitat de montaña debido á acción humana ha reducido de forma moi significativa o papel que xogaron estes ecosistemas como laboratorios naturais para coñecer as causas biolóxicas da distribución da diversidade das especies.

“Varias hipóteses foron propostas para explicar como cambia o número de especies desde as zonas máis baixas das montañas ata o cume, aínda que non se chegou a un acordo. Os humanos, ao impactar con máis intensidade nas zonas baixas das montañas, forzaron aos científicos a estudar só as zonas máis naturais deste hábitat, o que induciu a erro en moitos estudos”, explicou David Nogués, investigador do CSIC e primeiro autor do estudo, que se publica no último número da revista “Nature”. E é que aínda non se coñecen as causas biolóxicas da biodiversidade nas montañas, engadiu o investigador.

Segundo o estudo, as que maior presión antrópica sufriron de todas as estudadas foron as cordilleiras europeas, como os Pireneos e os Alpes, sobre todo nas zonas do fondo dos vales. Pola contra, as que menor impacto humano soportaron atópanse en Papúa Nova Guinea, cubertas por frondosas selvas tropicais. “Un exemplo do escaso impacto humano nestas montañas, é que se seguen atopando novas especies de vertebrados cada ano, anteriormente descoñecidos para a ciencia”, apuntou o científico.

Para explicar o cambio do número de especies nas zonas máis baixas e altas das montañas veuse recorrendo a dúas hipótese. “Un dos patróns xerais é un descenso do número de especies desde as zonas máis baixas cara ás máis altas das montañas. O segundo dos patróns mostra un maior número de especies en altitudes intermedias, e menos especies nas zonas máis baixas e as máis altas”, explicou outro dos coautores do estudo, Miguel Araújo, director do Laboratorio de Biodiversidade e Cambio Global do CSIC. No entanto, a significación biolóxica dos dous patróns explicativos está en dúbida porque dos 460 artigos sobre este tema analizados no estudo, só 12 foran desenvolvidos en gradientes altitudinales completos e en cordilleiras escasamente impactadas polos humanos, engadiu o experto.

Segue a Consumer en Instagram, X, Threads, Facebook, Linkedin ou Youtube