A pedra natural utilízase paira muros exteriores, fachadas ou chans. En xeral, é un revestimento moi resistente que aguanta o paso do tempo e a acción agresiva dos axentes externos. Paira acertar coa elección, é aconsellable coñecer de antemán as características que distinguen cada tipo de pedra. As máis habituais son o mármore, pouco resistente ao contacto coa graxa e os produtos abrasivos, as marmóreas (de propiedades moi similares á anterior), a arenisca, a lousa e o granito, ambas insensibles ao contacto cos líquidos.
Mármore e marmóreas
O
O travertino e o comblachien son pedras marmóreas. O seu aspecto é moi similar ao do mármore, pero as súas propiedades son distintas. A primeira é una roca calcaria compacta. As cores máis habituais do travertino son o beis escuro e o marrón avermellado. Emprégase tanto en interior como en construcións exteriores. Os seus usos e calidades son comparables ás do mármore, pero o efecto decorativo que se logra é menos brillante. Pola súa banda, o comblachien, de cor gris con aureolas rosadas, é máis resistente que o mármore pero, cun acabado pulido, é moi fácil escorregar sobre este chan .
Arenisca
A arenisca é una roca sedimentaria de cor gris ou rosa pálido que se compón, na súa maioría, de area de silicio. Paira usos de interior, emprégase en formato laxa, mentres que paira o exterior utilízase en grandes bloques de roca paira marcar zonas de paso ou vías peonís. En calquera dos casos, é un revestimento resistente. A súa dureza é tal, que se emprega mesmo paira fabricar pedras de amolar que se utilizan paira afiar ferramentas. Resulta menos esvaradío que as pedras marmóreas, xa que o seu aspecto permanece mate aínda que se púa.
A arenisca utilízase en grandes bloques de roca paira marcar zonas de paso ou vías peonís
A lousa é outro dos lousados naturais máis tradicionais. É una roca de gran moi fino e de cor negra azulado, aínda que hai variedades noutros tons como o verde e o vermello. Utilízase de forma maioritaria paira revestir chans e cubertas. No interior das vivendas, é frecuente atopala nos chans e paredes de baños e cociñas. A lousa, cuxos acabados máis frecuentes son o natural e o pulido, é moi resistente ao desgaste e demostra una alta impermeabilidad (pola súa baixa porosidad) cando entra en contacto coa auga e outros líquidos que causan manchas. No entanto, o seu maior defecto é que se raia con facilidade. Lousa e granito comparten as mesmas características, pero este último ten una gama cromática distinta. É posible atopalo en gris, rosa ou vermello.
Cando se reviste un chan con pedra natural, a elección non se cingue ao tipo de roca que se desexa empregar senón que, en ocasións, tamén hai que seleccionar o seu acabado. En función deste, o aspecto final do chan varía.
Se se selecciona un acabado partido, o resultado é un lousado moi irregular. Cincelado, o chan ten estrías e marcas regulares que se repiten en toda a superficie. Serrado, o revestimento reproduce unhas ondulaciones, mentres que ao puílo adquire un ton moi brillante.
