Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Cales serán os desafíos do futuro en seguridade alimentaria

A Comisión Europea identifica os principais retos en seguridade dos alimentos e nutrición para dar forma á investigación que debe facerlles fronte nun futuro
Por Marta Chavarrías 7 de Xullo de 2017
Img retos futuro seguridad alimentaria hd
Imagen: IgorTishenko

Conseguir que os alimentos sexan seguros, nutritivos, de alta calidade e alcanzables a todo o mundo é un dos obxectivos da política europea. Por iso as normas e requisitos que aproba a Comisión Europea (CE) neste sentido van dirixidos a garantir un alto nivel de seguridade dos alimentos dentro dun mercado cada vez máis globalizado. Pero non é unha tarefa fácil. A miúdo xorden novos retos aos que facer fronte, derivados sobre todo de aspectos como desequilibrios demográficos, o cambio climático, o descenso da produtividade agraria, as modificacións na dieta e a aparición de novas resistencias antimicrobianas, segundo a CE. O artigo explica cales son os retos futuros en seguridade alimentaria e como está previsto afrontalos.

A seguridade dos alimentos non é unha cuestión pechada nin pasiva. A miúdo xorden novos escenarios aos que debe facerse fronte. Cada día está máis presente a idea dunha “comida global”, é dicir, unha cadea alimentaria mundial cada vez máis interconectada cun aumento do comercio global e unha industria agroalimentaria máis concentrada. É necesario que, para cada nova situación, identifíquense os retos de seguridade alimentaria e nutrición que deben priorizarse en función da súa importancia e a probabilidade de que se produzan. Niso traballa a Comisión Europea, en establecer opcións políticas específicas para cada contexto que garantan a resistencia do futuro alimentario na UE. Tamén analiza as necesidades de investigación futuras.

Os retos en alimentación

Segundo o novo informe da Comisión Europea, os principais desafíos actuais en nutrición son:

  • En todo o planeta prodúcense catro billóns de toneladas de alimentos, dos que máis do 90% proceden da terra, e o resto, de augas mariñas e interiores.

  • Os expertos calculan que a produción total de alimentos aumentará un 60% para poder alimentar a un mundo de máis de 9.000 millóns de persoas en 2050.

  • Chéganse a malgastar uns 1.300 millóns de toneladas de alimentos cada ano, unha cifra que representa un 33% do total de alimentos producidos para o consumo humano.

A CE considera que, para facer fronte a estes retos, máis que incrementar a produción, debe traballarse para mellorar a produción e a distribución de alimentos, así como modificar a dieta e reducir o número de alimentos que se desperdician.

En canto á a seguridade alimentaria, os principais retos son:

  • O acceso a alimentos seguros, un dereito ao que deberían ter todas as persoas, pero que non se cumpre. Uns 795 millóns de persoas sofren malnutrición crónica e case dous billóns teñen sobrepeso ou obesidade, o que se traduce nun aumento de enfermidades cardiovasculares, cancro, enfermidades respiratorias crónicas e diabetes, entre outras.

  • En canto á inocuidad dos alimentos, calcúlase que uns 600 millóns de persoas enferman a consecuencia de inxerir alimentos contaminados.

Tamén se expoñen retos ambientais, xa que a produción de alimentos é un dos maiores destinos do uso de auga doce. Calcúlase que a produción de alimentos representa o 60% da perda mundial de biodiversidade terrestre e que o aumento do 76% no consumo de carne e os produtos de orixe animal en 2050 podería incrementar os gases de efecto invernadoiro nun 80%. Para solucionar este problema, a CE expón concienciar ao consumidor cara a dietas baseadas en fontes alternativas de proteína.

Riscos emerxentes alimentarios

Á beira das novas necesidades alimentarias e os novos desafíos na produción de alimentos, tamén aparece outro reto: afrontar os riscos emerxentes. Aínda que algúns riscos microbianos e enfermidades parasitarias controláronse ou eliminado con éxito, xorden outros novos, o que explica que os riscos de seguridade alimentaria non son estáticos. Prepararse para a aparición dunha enfermidade é complexo porque non en todos os casos a emerxencia pode predicirse ou previrse. Ademais, é moi difícil prever a magnitude do problema.

Para facer fronte ás enfermidades emerxentes, os expertos apostan por aplicar un plan que inclúa: predición (tentar entender os factores que conducen á aparición de novos patógenos e cal foi a resposta do pasado); detección (mellorar os sistemas de vixilancia para que poidan detectar os riscos emerxentes); reacción (fomentar respostas rápidas nun contexto de incerteza); e supervisión (onde e en quen recae a responsabilidade).

Un dos principais problemas, ademais dos que ocasionan os cambios nas prácticas de produción de alimentos ou os patróns de consumo, é que os riscos que xa se coñecen cambien e adáptense a novos reservorios animais e cheguen a ser máis virulentos.

Segue a Consumer en Instagram, X, Threads, Facebook, Linkedin ou Youtube