No último ano o dispositivos GPS portátiles vendéronse máis que nunca en España. O aparello pode sacar a máis dun condutor dun apuro (o de preguntar, por exemplo) e é unha gran ferramenta para profesionais do taxi e repartidores de mercadorías. Pero un GPS é un mapa interactivo, que en principio non protexe ao condutor dos inconvenientes, como obras ou atascos. A non ser, está claro, que ademais teña un servizo de información.
Como funciona?
Para localizar a súa posición, un receptor de GPS recibe o sinal dunha rede de 24 satélites que están nunha órbita baixa, a 20.000 quilómetros de altura; os satélites de televisión están aínda máis altos, a 36.000 km.
Calculando o que tarda en chegarlle o sinal de só tres satélites, o receptor é capaz de situarse na superficie da terra. Esa é toda a comunicación que recibe. Entón, como é capaz o GPS de detectar a información dos restaurantes, cinemas ou gasolineiras máis próximas? En realidade, a situación destes sitios se garda na memoria do receptor, xunto cos mapas de estradas e planos das rúas. Así pode avisar ao usuario se se atopa preto dun deles.
Os mapas e listas de POI (puntos de interese) actualízanse de cando en vez a través dun CDROM ou o sitio web do fabricante. Pero este sistema non serve para avisar dun atasco. Fai falta unha conexión.
GPS con conexión a Internet
Moitos dos modelos de GPS actuais poden comunicarse con Internet para recibir información actualizada sobre o tráfico ou incidencias na ruta. A comunicación realízase en xeral a través do teléfono móbil. O receptor GPS conéctase cun servidor para recibir datos en tempo real. Así pode avisar dunha rúa cortada ou un atasco en hora punta, e buscar unha ruta alternativa.
A comunicación entre o GPS e o teléfono móbil adoita ser sen cables, mediante tecnoloxía Bluetooth. Á súa vez, a conexión do teléfono con Internet realízase a través das tecnoloxías GPRS ou UMTS, polo que hai que ter en conta as zonas de cobertura destes servizos de datos. Aínda que o volume de datos é pequeno, o prezo da transmisión tamén é un factor que hai que vixiar.
Se se utiliza un teléfono móbil como navegador GPS (cun receptor externo), será o propio teléfono o que realice a conexión.
Moitos fabricantes de programas de cartografía para GPS dispoñen de servizos de información de tráfico. Con algúns deles, como TomTom, é necesario subscribirse e pagar unha cota anual de 29,95 € (só para España). No caso de Route 66 o servizo está incluído no prezo de compra do programa de navegación.
Información para GPS desde a radio
Existen algún receptores GPS que reciben información do tráfico e outras incidencias a través de rádioa FM. Este sistema emprégase para navegación marítima, pero tamén está dispoñible para automóbiles. Chámase RTCM (Radio Technical Commission for Maritime Services) ou DGPS (Differential GPS) e en España ofréceo o IGN en colaboración con Radio Nacional de España, a través das súas emisoras.
O sistema transmite os datos a través de RDS, a mesma tecnoloxía que permite aos aparellos máis modernos mostrar o nome da emisora. O sistema tamén se emprega para ofrecer correccións da posición e obter así unha maior precisión.
A información fornecida é gratuíta, pero hai certos inconvenientes. Para empezar, non todos os receptores de GPS están preparados para recibir sinais RTCM da radio, nin todos os aparellos de autoradio dispoñen desta saída. Un receptor específico pode saír caro (ao redor de 800 euros). Por outra banda, a cobertura non é completa. Só está dispoñible alí onde se poida recibir a radio con RDS.
Moitos destes servizos son moi recentes. É de esperar que nos próximos anos amplíense aínda máis as capacidades do dispositivos GPS para a comodidade e seguridade dos condutores.
