Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.
De casa á escola, da escola a casa ou ao parque ou ás actividades extraescolares e volta a empezar. Segundo a última enquisa de mobilidade do Ministerio de Fomento, cada neno de até 14 anos desprázase una media de 3 veces ao día: a maioría desas viaxes son paira ir ou vir do centro educativo e cando realizan as actividades cotiás e case sempre se desprazan camiñando. Os nenos forman un dos colectivos máis vulnerables dentro do espazo público. A súa baixa estatura e as súas reaccións ás veces imprevisibles aumentan o risco de que sufran un accidente. A súa visión e nivel de audición tampouco están desenvolvidos completamente polo que a súa percepción do espazo público e dos vehículos a motor que circulan é distinta á dos adultos.
Por todo iso, EROSKI CONSUMER quixo lanzar una mirada analítica á contorna dos colexios co fin de observar si periga a seguridade dos nenos na entrada e saída dos centros educativos. Paira iso, a finais do mes de setembro comprobou a seguridade e o tipo de infraestruturas da zona escolar que rodea a un total de 100 colexios situados en 10 cidades españolas: A Coruña, Barcelona, Bilbao, Logroño, Madrid, Pamplona, San Sebastián, Sevilla, Valencia e Vitoria. Como conclusión, a seguridade viaria da contorna dos colexios analizados só pode valorar cun ‘aceptable’. E é que se observaron algunhas carencias destacables. Non todos os accesos específicos paira os alumnos estaban sinalizados claramente (en dous de cada tres ocasiones) e nunha de cada tres non se achou una zona de espera segura antes de entrar no edificio. Ademais, no 55% dos casos non había sinalización de limitación de velocidade e no 45% nin sequera una sinal vertical de zona escolar ou frecuentada por menores.
Por cidades, as zonas escolares mellor valoradas foron as analizadas na Coruña, Bilbao, Pamplona, San Sebastián e Vitoria (obtiveron un ‘ben’). O resto (Barcelona, Logroño, Madrid, Sevilla e Valencia) cualificáronse cun ‘aceptable’.
Os usuarios dos centros educativos deben poder elixir a alternativa de transporte que lles vaia mellor: a pé, en bicicleta ou utilizando o transporte escolar, público ou privado (o coche). Con todo, segundo aumenta a distancia, vanse restrinxindo as posibilidades de ir a pé e vanse impondo outros.
En primeiro lugar, prestouse atención aos medios de transporte urbano públicos. En case una de cada cinco zonas escolares estudadas non se acharon paradas situadas preto das inmediacións do colexio: ocorría en cinco casos en Logroño, catro en Barcelona e Valencia respectivamente, tres en Sevilla, un en Pamplona e outro de Vitoria. Pola contra, nas 82 zonas escolares visitadas onde si se acharon dominaban as de autobús urbano: contabilizáronse una media de 2 paradas deste xeito de transporte moi próximas ao colexio en catro de cada cinco ocasiones. Así mesmo nun 15% das ocasións víronse paradas de tranvía (en Bilbao, Madrid, Barcelona, Sevilla e Valencia) e nun 10% de metro (nas capitais vitoriana, madrileña, barcelonesa, bilbaína e valenciana).
Os 100 centros educativos observados dispuñan dun perímetro totalmente pechado, xa fose con valos ou cos muros do propio edificio. De media, cada un deles dispuña de dúas entradas específicas paira os alumnos. En tres de cada catro ocasiones, considerouse que eses accesos tiñan a suficiente anchura (una media de 4 metros) paira evitar aglomeracións, non así algúns achados no 26% dos centros analizados (ao redor dos 2 metros).
Ademais, un 70% dos centros estudados contaban cunha zona de espera xunto a eses accesos para que os alumnos puidesen esperar de forma segura a entrar no centro. Os que fallaron neste sentido eran a metade dos colexios estudados en San Sebastián, catro en Bilbao, Madrid, Sevilla e Valencia respectivamente, en tres de Barcelona e Pamplona respectivamente; un de Vitoria, outro na Coruña e un último en Logroño.
Durante o estudo, comprobouse que no 90% dos casos o centro está sinalizado correctamente cun cartel identificativo co seu nome e o tipo de centro que é, pero non ocorría o mesmo con todos os seus accesos específicos do alumnado. Só nun de cada tres colexios seleccionados estaban sinalizados. Sobresaen nesta materia de forma positiva todos os colexios visitados de Valencia, seis de Bilbao, seis de Pamplona e cinco de Logroño e San Sebastián. O tipo de sinalización sempre eran placas ou rótulos na fachada.
A sinalización é outra ferramenta moi útil paira evitar riscos nas cruces. En primeiro lugar, nos pasos de peóns sinalízanse basicamente coas marcas viarias, xeralmente ben pintadas (no 88% dos casos). Non sempre están acompañados de sinais verticais (só estábano os pasos de peóns do 51% dos casos), nin tampouco con semáforos (isto ocorría en 45% das veces). E por último, só nun 28% dos casos os pasos de peóns tiñan iluminación, nun 14% eran elevados, e nun 12% contaban con bandas de acougado de tráfico.
As cruces serán máis seguros sempre que a velocidade de aproximación dos vehículos sexa máis reducida. Neste sentido, no 87% das zonas escolares analizadas a velocidade de aproximación dos vehículos aos pasos de peóns considerábase a adecuada. Con todo, paira o tráfico da zona non había una sinalización de velocidade que lles lembrase aos vehículos en que lugar están e a que velocidade deben ir por iso. Só no 40% dos casos observouse e a limitación era de media, 30 km/h. Outra dos sinais imprescindibles é a que anuncia que se trata dunha zona escolar. Só na metade das contornas analizadas existía una sinalización vertical. Nas cidades onde máis se atopou foi en Logroño e Madrid (en nove contornas escolares estudados respectivamente) e en Bilbao (en sete delas).
Paira máis información nas notas de prensa adxuntas e nas táboas que conteñen.
| CIDADE | MOBILIDADE(1) | ESPAZO URBANO(2) | SINALIZACIÓN(3) | EN HORA PUNTA(4) | NOTA FINAL(5) |
|---|---|---|---|---|---|
| A Coruña | BEN | MOI BEN | REGULAR | MOI BEN | BEN |
| BARCELONA | REGULAR | BEN | REGULAR | MOI BEN | ACEPTABLE |
| BILBAO | BEN | BEN | ACEPTABLE | BEN | BEN |
| LOGROÑO | REGULAR | BEN | ACEPTABLE | MOI BEN | ACEPTABLE |
| MADRID | REGULAR | BEN | REGULAR | MOI BEN | ACEPTABLE |
| PAMPLONA | BEN | BEN | ACEPTABLE | BEN | BEN |
| SAN SEBASTIÁN | MOI BEN | MOI BEN | ACEPTABLE | MOI BEN | BEN |
| SEVILLA | ACEPTABLE | BEN | REGULAR | MOI BEN | ACEPTABLE |
| VALENCIA | REGULAR | BEN | ACEPTABLE | MOI BEN | ACEPTABLE |
| VITORIA | MOI BEN | BEN | REGULAR | MOI BEN | BEN |
| MEDIA | ACEPTABLE | BEN | REGULAR | MOI BEN | ACEPTABLE |
*A finais de setembro, EROSKI CONSUMER comprobou a seguridade e o tipo de infraestruturas da zona escolar máis inmediata e que rodea a un total de 100 colexios situados en 10 cidades españolas: A Coruña, Barcelona, Bilbao, Logroño, Madrid, Pamplona, San Sebastián, Sevilla, Valencia e Vitoria. Ademais, analizouse si durante as horas punta (xa fose de entrada ou saída dos alumnos) producíase algunha situación de perigo. (1) Mobilidade : neste apartado analizouse o tipo de transporte público urbano que existía (número de paradas e visibilidade das mesmas), si había carrís bici e aparcadoiro paira vehículos privados (gratuíto ou regulado). (2) Espazo Urbano : neste bloque comprobáronse varios aspectos: do centro escolar (si estaba valado ou pechado con outro sistema, o número de accesos específicos paira os alumnos, a anchura de accesos, a zona de espera), das beirarrúas da contorna (anchura, estado do pavimento e disposición do mobiliario urbano), dos pasos de peóns (contorna peonil ou calzada preto, si derivan ao interior do centro, si teñen suficiente visibilidade, si as paradas de transporte público próximas teñen pasos de peóns paira cruzar a calzada), dos carrís bici (estado xeral do pavimento e disposición do mobiliario urbano), dos aparcadoiros privados e públicos (si tiñan espellos de visualización) e dos aparcadoiros reservado paira o transporte urbano colectivo (si existen, si obsérvanse autobuses privados en hora punta e si hai que cruzar a calzada). (3) Sinalización : neste apartado observáronse tamén varios aspectos: do centro (sinalización de accesos e cartel identificativo), da contorna (posibles problemas na beirarrúa, sinal de zona escolar e limitación de velocidade), dos pasos de peóns (que tivesen sinais verticais, semáforos, estivesen ben pintados, fosen elevados, tivesen iluminación, bandas de clamado de tráfico e a velocidade de aproximación a eles fose a adecuada), do carril bici (que tivese sinal vertical, marcas viarias de sentido e velocidade, cruces sinalizados e tamén estivesen sinalizados os posibles problemas nos carrís bici) e do aparcadoiro reservado paira o transporte urbano colectivo (que estivese convenientemente sinalizado con sinais e/ou marcas viarias). (4) Hora punta : neste bloque realizouse una inspección durante as saídas e/ou entradas dos alumnos ao edificio (dificultades de acceso por retencións e atascos, elementos que obstaculizan os accesos, semáforos que permiten cruzar a calzada sen correr, situacións de perigo nas cruces), no aparcadoiro reservado paira o transporte urbano colectivo (aparcan correctamente no seu estacionamento e non realizan manobras mentres os nenos descenden ou soben ao vehículo) e sobre seguridade (existencia de policía municipal ou voluntarios, posibles ocasións de perigo). (5) Nota final : É a media das cualificacións medias obtidas nos catro bloques. Aínda que é una valoración cuantitativa, estas notas sometéronse tamén a unha revisión cualitativa.
