Aurtengo euri-urritasuna aurreratu egin da Sahel eskualdean, eta, horrekin, gose-aldia (hunger gap) luzatu egin da, batez ere artzainentzat, haiek baitira elikagaiak agortzen dituzten lehenak.
Biomasaren defizitak eraginda, artzainak garaiz joan behar izan dira hegoaldera, eta Senegal eta Niger ibaien ertzetan kontzentratu behar izan dute, “laster larre gero eta urriagoen ondorioz gatazkak sor baitaitezke, eta, ondorioz, baliabideak agortzeko ingurumen-mehatxua” azaldu zuen Fréderic Ham Gosearen aurkako Ekintza Saileko hondamendi naturalei aurrea hartzeko arduradunak.
Gainera, aurtengo eurite urriek larreak agortzea eragin dute. Hori dela eta, familia artzain askok garaia baino lehen saldu behar izan dituzte animaliak, ahulduta hil aurretik, elikagaiak oso garesti erosteko. Egoera horrek animalien merkatuko eskaintzaren eta eskariaren arteko desoreka ekarri du. “Ganaduaren prezioak gainbehera etorri dira, eta horrek desoreka eragin du azienda zerealekin trukatzean; hala, artzainen erosteko ahalmena murriztu egin da”, adierazi zuen Julien Jacob Gosearen aurkako Ekintzako elikagaien segurtasuneko arduradunak. “Duela urtebete, 100 kilo artatxiki lor zitezkeen ahuntz ar baten truke; orain, ordea, %40 murriztu da aldaketa hori”, gehitu zuen.
Gosearen aurkako Ekintzak arreta berezia eskaintzen die artzainei Sahel-ek bizi duen krisiari erantzuteko planean, eta ganadurako elikagaiak banatzeko plan nazionaletan integratzen da, animalien osasuna indartuz eta artzainentzako diru-transferentziak antolatuz. “Ez dugu baztertzen, hemendik aste batzuetara, premia larriko irteerak, hala nola abereen deskapitalizazio masibo eta antolatua, animalien haragia saltzeko edo kontsumitzeko irteera-mekanismoak ezarriz, balioa erabat galtzeko ahulegiak izan aurretik”, aurreratu zuen GKEak.
