Segundo púxose de manifesto no XXI Congreso Nacional da Sociedade Española de Inmunología, que se celebra en Córdoba, a máxima compatibilidade posible entre órganos, que ocorre no caso de transplantes entre irmáns xemelgos, non descarta de forma rotunda o risco de rexeitamento.
Manuel Santamaría, inmunólogo do Hospital Reina Sofía de Córdoba, sinalou que a pesar de que cando a compatibilidade é máxima, o órgano trasplantado sobrevive máis tempo, non se eliminou un posible rexeitamento. En calquera caso, segundo o especialista, cando existe ese grao de afinidade entre receptor e doante a supervivencia do enxerto é o dobre, e mesmo o triplo.
Doutra banda, un estudo realizado en máis de cen centros hospitalarios de Europa e que se presentou no congreso revelou que a compatibilidade máxima é moi infrecuente. O congreso tamén analizou os índices de éxito das implantacións en pacientes con fármacos inmunosupresores, que se encargan de inhibir o sistema inmune.
