Hirugarren belaunaldiko bioerregaiek laborantza energetikoak erabiltzen dituzte uzten errendimendua hobetzeko eta gero erregai bihurtzeko, eta uzta konbentzionalak erabiltzearen eragozpenak saihesten saiatzen dira. Artikulu honetan, bioerregai horiek zer diren, haien abantailak eta erronkak eta bioerregai hobeak bilatzeko lanak azaltzen dira.
Zer dira hirugarren belaunaldiko bioerregaiak?
Hirugarren belaunaldiko bioerregaien ekoizleek elikadurarako ez diren landareekin lan egiten dute, azkar hazteko eta energia sortzeko gaitasun handia baitute. Errendimendua eta ekoizpen-ezaugarriak hobetzeko hainbat teknologia erabiltzen dituzte, ingeniaritza genetikoa adibidez.
Hirugarren belaunaldiko bioerregaiak dira mikroalgakLignina edo artoa zelulasaz osatutako zuhaitz baxuak labore mota horren adibide batzuk dira, baina gehiago daude. Adibidez, Euphorbia lathyis landarea da, eta nazioarteko unibertsitate-enpresa partzuergo batek sustatzen du. Nazioarteko unibertsitatea-enpresa partzuergo batek sustatzen du, eta Euphorbia lathyis da. Landareak azkar hazten dira ur gutxiko klimetan, eta hortik ateratzen dira tritpenoideak, erregaia egiteko aprobetxatzen diren hidrokarburoak.
Hala ere, zenbait adituk mikroalgak hirugarren belaunaldiko bioerregai bereizgarrienak eta etorkizun handienekoak direla adierazten dute. Horiekin, findu ondoren, biodiesel gisa erabil daiteke olioa, eta, era genetikoan erabiltzen badira, era guztietako erregaiak egin daitezke. Aebetako Energia Sailaren arabera, bigarren belaunaldiko bioerregaiak baino hamar aldiz errendimendu handiagoa du: Aebetako lurrazalaren% 0,42. herrialde horretako lehen erregai-kontsumitzailea den herrialde horretako behar guztiak asetzeko nahikoa bioerregai sor liteke. Estatu Batuetako erakunde hori aitzindaria da mikroalgen ikerketan biokarburante gisa. 1978an, “Uretako Espezieen Programa” jarri zuen martxan, bideragarritasuna ebaluatzen hasteko.
Mikroalgak era askotara sor daitezke: aire zabalean, lantzeko errazagoak baina errendimendu txikiagoarekin; sistema itxietan, aire zabaleko laboreen antzekoak, eta, fotobaktoreetan, berriz, karbono-dioxido (CO2) eta karbono-dioxidoarekin kontrolatutako atmosferetan.
Abantailak eta erronkak
Hirugarren belaunaldiko bioerregaiek hainbat abantaila dituzte. Hasteko, ez dute elikadurarako laborerik erabiltzen, eta, beraz, ez dute interferentziarik sortzen ohiko ekoizpenean eta salmenta-prezioetan, lehen belaunaldikoak bezala. Produktibitate handia duenez, egun gutxi batzuetan, arduradunek laboreak jasotzeko aukera dute.
Mikroalgei dagokienez, Co2-aren xurgapen handia tresna posible bihurtzen da klima-aldaketaren aurkako borrokan. Zenbait bultzatzailek adierazi dute alga horien laboreak jar daitezkeela berotegi-efektuko gas hori ekoizten duten industrietan. Hala, atmosferara emisioak murrizten diren aldi berean elikatu egingo lirateke. Beste funtzio ekologiko bikoitz bat da elikagai urak erabiltzea: mikroalgak elikatuko lirateke, haiek garbitu ahala.
Bioerregai horiek, berriz, hainbat erronka gainditu behar dituzte. Mikroalgek hondakin-uretan eta CO2-n hazten diren arren, beste mantenugai batzuk ere behar dituzte, hala nola nitrogenoa edo fosforoa. Eskala handian erabiltzen diren ongarri horiek ondorio negatiboak izan ditzakete ingurumenean. Halaber, inbertsio horien kostuak eta mantentze-lanak ere handiak dira.
Azken batean, hirugarren belaunaldiko bioerregaiek produktibitatea hobetu behar dute ohiko erregai fosilekin eskala handiko ekoizpena lortzeko. Bioerregai-mota horretako I+Gan 600 milioi dolar baino gehiago inbertitu ondoren, Exxon Mobil iaz amaitu zen, eta ez dira bideragarriak izango, gutxienez, 25 urte arte.
Bioerregai onenen bila
Bioerregaiek erregai fosil konbentzionalen alternatiba iraunkorragoa izan nahi dute. Horretarako, produktu hobeak eta ahalik eta eragozpen gutxien izan dituzte arduradunek. Produzitzen hasi ziren lehenbizikoek nekazaritza-jatorriko lehengaia erabiltzen zuten, azukre-kanabera edo palma-haziak. Horregatik, ohiko elikadura-laboreekin gatazkan sartzen ziren. Arazo hori saihesteko eta lehengai berriak lortzeko, bigarren belaunaldiko bioerregaiek elikagai-ekoizpenarekin gatazkan ez dauden era guztietako hondakinak edo laboreak erabiltzen dituzte, adibidez, jak harrapatzea. Aditu batzuek laugarren belaunaldikoa ere aipatzen dute. Bakterio horiek CO2 karbono-hustubide gisa hobeto aprobetxatzen duten modu genetikoan eraldatutako bakterioetan oinarritzen dira.
