Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Consellos para elixir moluscos frescos (e conservalos en casa)

Para comprar unhas ameixas ou uns berberechos coa tranquilidade de que o seu consumo será seguro, é necesario cerciorarse de que son frescos e que aínda están vivos
Por EROSKI Consumer 11 de Decembro de 2018

Os moluscos son alimentos sans á vez que saborosos. Hai moitas formas de preparar bivalvos para gozar da súa textura e sabor, de modo que temos convincentes e saudables razóns para comer uns mexillóns ao vapor ou unhas ameixas á mariñeira. Con todo, as reaccións alérxicas aos mariscos son unha das respostas alimentarias deste tipo máis comúns no mundo. Por iso, “aspersoas con alerxia aos mariscos non deberían comermoluscos bivalvos“, lembra Isabel Bertomeu, dietista-nutricionista da FundaciónDieta Mediterránea. Outras precaucións que hai que ter con estes alimentos? Comentámolas a continuación. Pero tamén explicamos que é a marea vermella e de que maneira pode afectar a este tipo de marisco.

“A cocción destes produtos diminúe o perigo da presenza de microorganismos, pero non destrúe as toxinas“, explica Bertomeu acerca deste tipo de moluscos. Por iso, se o produto contén estas sustancias no momento do seu colleita ou se xeran debido unha mala manipulación, conservación ou almacenamento, poderíapór en risco aos consumidores. Risco que, segundo a especialista, aumenta ante á tendencia de consumir estes produtos crus ou, como moito, aderezados lixeiramente con limón ou vinagreta. Por ese motivo, algunhas persoasque forman parte de grupos de risco deben evitar estes produtos crus, como as mulleres embarazadas, as persoas maiores, as inmunodeprimidas ou as que padecen de cancro, diabetes, enfermidades hepáticas ou infección por VIH, entre outras.

Consellos no mercado para comprar moluscos bivalvos

Se queremos comprar unhas ameixas ou uns berberechos cona tranquilidade de que o seu consumo é seguro, é necesarioasegurarnos de que sexan frescos e que aínda estean vivos. Paraiso convén pór en alerta o cinco sentidos:

  • Ao golpear a casca, que debe estar mollada e brillante(pero nunca rota nin sucia), os moluscos han de reaccionar.
  • Ademais, debe estar pechada e ofrecer unha forte resistenciaa abrirse. Se non sucede así, significa que o animal non está vivoe non debe consumirse.
  • A cuncha ha de conter líquido intravalvar, que debeser claro, transparente e abundante.
  • O cheiro ten que ser agradable, con recordo ao aroma demar. Se non é así, é mellor que optemos por descartalos.

Consellos para conservar moluscos en casa

Vistos, tocados e cheirados na pescadería, o seguinte épreparalos ou conservalos en casa ata o momento dea súa preparación. No caso de que os limpamos peroaínda non os vaiamos a consumir, conservaranse mellor refrigeradosna neveira ata a súa elaboración. “Se vai pasarmáis dun día, é preferible cociñalos e conxelalos ouconxelalos en cru”, advirte a experta. Deste xeitoconservaranse entre tres e seis meses. E non hai que esquecer descongelarlossempre na neveira, non ao aire libre.

Que é a marea vermella?

No mercado, o pescadero conta que non hai mexillónspor mor da marea vermella. A que se refire? Trátase dunfenómeno natural provocado polo exceso de microalgasna auga. Estas poden ser tóxicas e, ao ser o alimentode organismos mariños como os bivalvos, chegar aprexudicar a saúde das persoas que os consuman. Ocor pode variar entre avermellado, pardo ou verdoso: dependedo pigmento que teña a microalga en proceso deproliferación.

A formación destes bancos de microalgasdébese a un cúmulo de circunstancias naturais, comoa temperatura, a luz, o pH, a dispoñibilidade de certosnutrientes ou a salinidade, cuxa confluencia fai que algunhasespecies de algas microscópicas multiplíquense de formadescontrolada e esténdanse con rapidez. O problemaé que algúns destes vexetais, que serven de alimentoa ameixas, mexillóns, berberechos e recoiro, entre outrosbivalvos, son tamén produtores de potentes toxinas queacaban no interior destes animais.

Isto convértellesnunha especie de “cabalo de Troia”, xa que aínda que astoxinas non afectan os moluscos nin lles producen cambiosperceptibles no seu cheiro, cor ou sabor, si poden intoxicar aoser humano. A gravidade dependerá do tipo de toxina e dea dose inxerida. Esta situación podería evitarse, xa que namaioría dos casos débense á imprudencia de quencolleitan moluscos na praia. Por iso, unhaforma de minimizar as posibilidades de intoxicación éadquiríndoos nas pescaderías.